រឿង #ស្នេហ៍ក្បែររាជបុត្រ
ភាគទី13:យើងមិនបានថ្លង់
តើទ្រង់ត្រូវមកស្លាប់ដោយសារអត់ទឹកអត់អាហារចឹងឬ។ទេវតាពិតជាលេងសើចនឹងទ្រង់ខ្លាំងណាស់
"មិចក៏ទីនេះអាចមានបឹងទៅ"តើទ្រង់ស្រេចទឹកពេករហូតដល់ថ្នាក់ស្រមើស្រមៃឃើញមានបឹងនៅក្បែរទ្រង់ឬតើនេះជាការស្រមៃឬជាការពិតទៅបើជាការពិត គឺ1ក្នុង1000សំណាងមែន
"ទឹកពិតមែនយើងមិនបានស្រមៃទេ"ទ្រង់រំភើបណាស់ដែលក្បែរនេះមានទឹក មិនបង្អង់យូទ្រង់ក៏ក្បង់យកមកសោយមិនខ្វល់ថាទឹកនេះស្អាតឬអត់នោះទេសំខាន់គឺមានជីវិតរស់បន្ត
"ស៊ាវចាន់នាយឆាប់ដឹងខ្លួនមកណា"ទ្រង់ផ្ដិតទឹកនឹងកូនកន្សែងបន្ទាប់មកជូតសម្អាតមុខអោយរាងតូច
ទទួលបានសំណើមដែលរាជបុត្រផ្ដល់អោយត្របកភ្នែករបស់រាងតូចចាប់ផ្ដើមកម្រើកតិចៗ
"រាជបុត្រ"ទីបំផុតរាងតូចបានដឹងខ្លួនមកវិញហើយទ្រង់សប្បាយចិត្តពេករហូតដល់ភ្លេចខ្លួនចាប់រាងតូចមកអោបក្រសោប
"រាជបុត្រទូលបង្គំថប់ដង្ហើមណាស់"រាងតូចដកដង្ហើមសឹងមិនដល់គ្នាព្រោះតែទ្រង់អោបនាយតឹងពេក
"សុំទោសយើងភ្លេចខ្លួន"
"នាយមានឈឺរបួសទៀតទេ"សម្ដីរបស់ទ្រង់សារនេះមិនបានគម្រោះគម្រើយដាក់ចាន់ដូចមុនៗទេ សម្ដីទ្រង់នឹងទន់ភ្លន់ ផ្អែមស្ដាប់ចូលត្រចៀក
"ទូលបង្គំមិនកើតអ្វីទេចុះទ្រង់វិញ"
"យើងនៅអាចទៅមុខបាន ស្រេកទឹកទេ"
"អឹម"ចាន់ង៉ក់ក្បាល
"មួយៗអត់មានអ្នកណាមកដណ្ដើមនាយទេ"
"ខឹក!ខឹក"មើលចុះនិយាយមិនទាន់រួចពីមាត់ផងរាងតូចឈ្លក់ទឹកបាត់ទៅហើយ រាងក្រាស់ក៏ប្រញ៉ាប់យកដៃទៅរ៉ឺតខ្នងអោយរាងតូច
"រាជបុត្រ~~~~បងចាន់"សុីកាន់មិនព្រមបោះបង់នោះទេក្នុងការតាមរកអ្នកទាំងពីរទេ នាយអត់ហ៊ានក្នុងការសម្រាកយូឡើយ
"ទ្រង់លឺទេ"ចាន់ញញឹមងាកមករករាជបុត្រស្របពេលបានលឺសំឡេងដង្ហើយហៅរបស់សុីកាន់
"យើងមិនបានថ្លង់ទេ"ទ្រង់ក្រោកឈរ
"សុីកាន់បងនៅខាងក្រោមនេះខាងក្រោមនេះលឺទេសុីកាន់"សំឡេងរបស់ចាន់ពុំអាចលឺដល់អ្នកខាងលើទេ ព្រោះតែអ្នកខាងលើគឺនៅរៀងឆ្ងាយពីពួកគេ
"សុីកាន់ឯងលឺបងហៅអត់នឹង សុីកាន់"រាងតូចស្រែកម្ដងហើយម្ដងទៀត
"មិនបាច់ស្រែក គេអត់លឺទេ"
"ហេតុអីទ្រង់មិនជួយស្រែក"ថាអ្នកខាងលឺទៅមិនលឺតែដល់ពេលមកមើលរាជបុត្រវិញអង្គុយធ្វើដូចមិនខ្វល់ជាមួយអ្វីទាំងអស់
