Yarım Kalan Sevda...

57

Okumaya gelen fıstıklar yorum yapmadan kaçmayın hemen.
Siz kitabımı bende yorumlarınızı okuyarak mutlu olayım🥹🥹

Yeni okuyucularım olduğunu görüyorum ve bu beni mutlu ediyoorr🥹 hepinize çokçaa öpüyorumm😘😘😘

İyi okumalar...🎀

🪶🪶🪶

Gözümdeki yaş ve bağrımdaki yangınım ne zaman dinecekti...

Ben ne zaman kendime gelip, ayağa kalkabilecektim...

Oğlumu beyazlar içinde gördüğümde, yüreğimdeki kor artmış ve Yaradandan benimde canımı alması için yalvarmıştım...

O an hiçbir şey düşünmemiş ve yüreğimdeki acının dinmesi için saatlerce yaradana el açarak, canımı almasını istemiştim...

Fakat sonra 'dur' dedim kendime. 'Sen ne dediğinin farkında mısın Nilay' dedim. Yaradan senden bir can aldı, senin diğer canın oda da senden süt bekliyor. Senin bu ettiğin laf mı şimdi?! Ya, allah dileğini kabul edip canını alırsa, o zaman odadaki küçücük sabiyi annesiz mi bırakacaksın?

Sen bu değilsin Nilay, dedim kendi kendime. Sen ne zorlukların üstesinden geldin. Rabbinin izniyle bu acıyı da atlatacak, toparlanacaksın ve kendine geleceksin. Sen şimdi düşersen bir daha asla kalkamaz ve o minicik sabinin ahını alır ortada kalırsın, dedim.

"Yengem..."

Duyduğum sesle gözlerimi -odaya ne zaman girdiğini bile bilmediğim- yengeme çevirdim. Abim, bir süre burada kalırım, diyerek yengemi de alıp getirmişti Sakarya'ya...

Yengem derin bir nefes alıp gözleriyle, kızımı emzirmek için açığa çıkardığım göğüslerimi gösterdi.

"Gülüm, Ayla uyumuş. Sütün boş yere üstünü ıslatıyor."

Yengemin dediği şeyle kafamı göğüslerime eğdiğimde, Ayla'nın göğsümü emmeyi bırakarak uyuyakaldığını gördüm.

"Farketmemişim..."

Tarazlı çıkan sesimle fısıldadığım sırada yengem yanıma adımlayıp, Ayla'yı kollarımın arasından alarak -bir müddet hastanede kalacağım için- babamın getirttiği beşiğe yavaşça koydu.

"Sorun değil güzelim."

Yengem, elindeki siyah poşeti kenara koyarak odaya göz gezdirmeye başladı. Gözlerini bana değdirip hemen çekmesinden, söylemek istediği bir şey olduğunu anlamıştım.

"Bir şey mi oldu yenge?"

Yengem, dediğim şeyle derin bir nefes alarak boğazını temizledi.

"Yengem... Bir şey diyeceğim ama kalbini kırmaktan korkuyorum."

"Dinliyorum yenge."

Yengem gözlerini benden kaçırdığında, uzandığım yerden biraz toparlanarak yengemin konuşmasını bekledim.

"Birazdan oğlunun cenazesi olacak... Bütün aile cenaze için gitti ya hani..."

Yengemin dediği şeye, derin bir nefes eşliğinde kafa salladım.

"Sen gitmeyecek misin Nilay? Sakın beni yanlış anlama... Karar senin fakat, ya ilerde oğlunun cenazesine gitmediğin için pişmanlık duyarsan... Son kez dahi olsa, onu görmek istemiyor musun yengem?"

Yengemin dediği şeyle, dolan gözlerimin akmaması için elimin altındaki çarşafı sıktım. Gözlerim beşikte mışıl mışıl uyuyan kızıma kaydığı sırada, yengemin sesini tekrar işittim.