The Buddies Coffee (GirlxGirl)

Chapter 27: The Invitation

Naramdaman ko ang pagdampi sa labi ko, pero parang nakakapagtaka.

Dumilat ako at nasa mukha ko si Alex, nakatingin siya sa akin na para nga akong hinalikan.

Lumayo ako sa kaniya dahil daliring hinlalaki ang pinanghalik niya sa akin.

Namula ako lalo sa ginawa niya. Kasi hindi niya talaga ako hinalikan.

"Sorry, hindi naman kita pinipilit na halikan ako. I-I just thought you want to kiss me for real." Sabi ko kay Alex kahit halos mabalot na ako ng kahihiyan. Binaba ni Alex ang kaniyang kamay at tumingin sa akin.

Kinuha niya ang mga kamay ko at ngumiti sa akin.

"I'll just do that if I have the urge to kiss you. I don't want to take kisses from you na wala ka namang nararandaman sa akin, Zarra. You can only kiss me if you like me already." Pinikit ni Alex ang isa niyang mata at nilagay ang hintuturo sa labi niya.

Mapagbiro niya itong ginawa kaya parang nainis ako. Nakakahiya.

Umiwas ako ng tingin at mas lalo ata ako'y namula.

"Zarra, let's do it right. Beatrice might've done the things you are innocent before. You may learned and adopted those things, but I say that you should learn and adapt your own. Think what you really want. Don't let people dictate who you are. Especially how to like or love someone. It's a process, not just infatuation." Parang lahat patama sa akin ang mga sinabi ni Alex. Hindi ko na lang siya kinibuan dahil pakiramdam ko patama iyon sa buo kong pagkatao.

I just came from heartbreak, at heto ako ngayon. Porket alam kong may gusto sa akin si Alex, baka magamit ko siya bilang panakip butas.

Ihh nakakainis. Ano bang ginagawa mo, Zarra Ashclaire.

Parang di ka nag-iisip ng matino. Hindi naman ito ang first heartbreak mo, kaya please. Ayusin mo ang sarili mo at mag-isip ng maayos.

Pero biglang nawala ang iniisip ko nang hawakan ni Alex ang kamay ko palabas.

"You must taste what Ma made. You'll forget your name." Nang makarating kami sa mahabang lamesa ay hinila ni Alex ang isang upuan na nasa right side ng lola niya. Umupo ako doon at umupo si Alex sa kabilang kaliwa.

"Miha, are you a grandchild of Zoey?" Napatingin ako kay Lola kung ako ang tinatanong niya. Kasi hindi ko kilala ang sinasabi niyang pangalan.

"I'm sorry, Ma Lita. But I actually don't know my grandparents." Komento ko sa kaniya.

"You have resemblance to her, Miha." Pinagmamasdan ako ng Lola ni Alex na kung saan ngumiti na lang ako.

"Ma, Zarra is an Ashclaire. She's a pure Filipino."

"Zoey is a Filipino, Miha. Zarra has her resemblance." Nagkatinginan kami ni Alex at tinignan ko siya na parang nagtatanong kung sino si Zoey. Nginitian lang ako ni Alex saka niya muling binalik ang tingin sa Lola niya. Hinawakan niya ang kamay ng lola niya saka nagsalita.

"Ma, Zarra is an Ashclaire. She went here because of the internship in our hospital. I'm with her in the laboratory." Muli akong tinignan ni Lola sa sinabi ni Alex.

"Oh, I see. You're that woman." Sabi ng Lola ni Alex. Muli kong tinignan si Alex na kung saan muli lang akong nginitian.

"Dear Miha, if only you know how Alex connected bridges for you." Ibinaba ko ang kutsara sa sinabi ni Lola at nagpunas ng aking bibig.

"What do you mean, Ma Lita?" Tanong ko kay Lola.

"Ma, sshh don't tell her yet." Napansin ko ang paghigpit ng hawak ni Alex sa kamay ng kaniyang Lola.