Yıldızlı Aşklar Serisi: 1.
Çocukluğundan beri komşusu Emir Efe Duhan'a aşık olan Armağan Akyıldız, kendini yeniden onun komşusu olarak bulur. Ancak aradan çok zaman geçmiş, hayatlarında birçok şey değişmiştir. Emir Efe Duhan, Beşiktaş'ın genç yıldız...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ONUNCU BÖLÜM: AŞK HAYALLERİ SEVER
Armağan Akyıldız, her zamankinden erken bir saatte açmıştı gözlerini. Çünkü bugün onun için çok önemli bir gündü. İçinde kocaman bir heyecan vardı ve oldukça sabırsızdı. Kıvırcık saçlarını özenle renkli tokalarla tutturmuş, üzerine en sevdiği pembe elbisesini geçirmişti. Aynanın önünde ablasından çaldığı makyaj malzemelerini nasıl kullanacağını düşünüyordu. Her zamankinden çok daha güzel olması lazımdı.
"Armağan!"
Ablasının sesini duyduğunda yeşil gözlerini irice açtı. Kapıya doğru döndüğü anda kapı açılmış ve ablası Doğa sinirle içeri girmişti. Armağan arkasındaki makyaj malzemelerini saklamaya çalışırken genişçe gülümsedi.
"Abliş?"
"Nerede benim makyaj malzemelerim? Elli bin kere..." Doğa gördüğü görüntü ile susarken, havalanan kaşları ile şaşkınlıkla kardeşine bakakalmıştı. "Bir yere mi gidiyorsun Küçük Hanım?"
Armağan heyecanlı bir şekilde kafasını salladı. "Emir Efe ile dondurma yemeye gideceğiz. Sadece ikimiz!"
Doğa'nın şaşkınlığı biraz daha artarken, içten içe gülmeden edememişti. Onda bir haller olduğunu zaten bütün aile üyeleri sabah erken uyanmasından anlamıştı. Ancak bu kimsenin düşünebileceği bir şey değildi. Kardeşinin bütün bu hazırlığı arkadaşı için miydi? "Emir'le mi gideceksin?" diye sordu şaşkınca. "Sadece ikiniz?"
Doruk, ikizinin yanında dururken kaşlarını çatmıştı. "Nereye gidecekmiş Emir'le?"
Armağan tatlı bir gülümseme ile abisine baktı ve saçlarını cilveli bir şekilde geriye attı. "Dondurma yemeye."
Emir'e miydi bu hazırlık? Doruk'un kaşları biraz daha çatılırken, kardeşine sinirle bakmıştı. Süslenmiş püslenmiş, Emir'le dondurma yemeye mi gideceklerdi? Hayatta izin vermezdi. "Gidemezsin bir yere!" diyerek itiraz etti hızlıca. "Ben sana izin verdim mi?"
Armağan'ın yüzündeki gülümseme yavaşça soldu ve dudakları büzüldü. Gözleri de dolduğunda ağlayacağını hissetmişti. "Gideceğim!" İnatçı çıkan ses tonu, abisini biraz daha kızdırmış ve içindeki kıskançlığı körüklemişti. Armağan, Doruk için hiç böyle hazırlanmamıştı.
"İzin vermiyorum."
Doğa, kardeşinin bu haline gülmek istese de kendini tuttu ve ikizine ters bir bakış attı. "Karışma kıza Doruk. Emir'le gidecek, yabancıyla değil."
"Gidemez hiçbir yere." dedi Doruk inatçı tavrını sürdürürken. "Değiştir üstünü. Bugün dışarı oynamaya da çıkmayacaksın. Emir'i görmeyeceksin."
Armağan'ın yüzündeki ağlamaklı ifade dağıldı ve yerini sinire bıraktı. Arkasındaki makyaj malzemelerinden birini alıp abisinin üzerine fırlattı. "Sana ne salak Doruk!" Attığı ruj abisinin kafasına gelirken, Doğa rujuna içi acıyarak bakmıştı. Ancak kurunun yanında yanan yaş olmamak için geriye kaçtı ve bu ikiliyi babasına şikayet edeceği anın gelmesini bekledi.
