paramparça | gxg

18. ŞANTAJCI

Eser'den

Müthiş bir hışımla Derya denen şirrete dönüdüm. Âdeta burnumdan soluyordum. Neler söylemişti bana böyle? Benim hayatıma sandığımdan daha çok hakim olması beni hem şaşırtmış hem de öfkelendirmişti.

"Boğazına yapışıp seni şuracıkta öldürmemem için bana tek bir sebep söyle."

Dişlerimin arasından tıslar gibi konuşmuştum. Gözlerimin içinden bildiğin ateşler fışkırıyordu. Hayatım boyunca beni bu boyutta tehdit edebilen birileri hiç olmamıştı.

Atmosferin hâkimiyetini elden çıkarmamaya kararlı olan Derya, tehditkâr tavrından hiç ödün vermeden masanın etrafını dönerek karşıma geçti.

"Özel banyosuna gizli kamera yerleştirilmiş biri olarak fazla cesursun Eser Barlas. Bunu yapan düşün sana daha neler yapar."

Zafer kazanmış gibi iğrenç bir öz güven ile karşımda duran bu kadının elimde kalmaması için kendimle lahuti bir savaş veriyordum. Gözlerimi sabır dilercesine yumdum. Düzgün düşünüp doğru kararlar vermem için sakin olmam gerekiyordu.

"Bunu nasıl başardın bilmiyorum ama yaptığını sana katbekat ödeteceğimi bilmiyor olamazsın Derya. Benim nelere kadir olduğumu bilmesen bana yardım eli uzatmazdın bir kere."

"Biliyorum, farkındayım. Senin gücüne ve yapabileceklerine vâkıf olduğumdan şu an burdasın. Ama beni de hafife almamanı tavsiye ederim. Mafyalarla çatışamıyorum diye sakın senin hakkından gelemeyeceğimi düşünme gafletine düşme. Şimdi otur şuraya da beni dinle."

Bana ne yapıp yapmamam gerektiğini buyuran bu kadının tavrından son derece rahatsız bir biçimde burnumdan soluyarak koltuğuma geri oturdum. Şimdilik onun suyuna gitmekten başka bir seçeneğim varmış gibi görünmüyordu.

"Tam olarak benden ne istiyorsun?"

"Ha şöyle. Yola gel."

"Uzatma, söyle."

"Kumarhanelerimizi Pehlivan Karahan'dan sıyanet etmeni istiyorum. Bugüne kadar sürdürdüğümüz yaşamı aynı kalitede sürdürebilmemiz için bunu yapman şart. Karşılığında sen de servet içinde yüzeceksin tabii ki de."

"Sen kimin servetinin havasını kime atıyorsun ya? Bahsettiğin o servet zaten benim. Ben zaten babamdan bağımsız zengin bir kadınım. Babamın bana bıraktığı mirasın lafını etmiyorum bile."

"Babanın sana bıraktığı miras da benim iki dudağımın arasında. Tek bir lafımla avukatı vasiyetnameyi icraata geçirecektir. O yüzden de benimle iyi geçinmeye bak ve sözümden çıkma. Tabii babanın bütün servetini biricik kızım İmge ile paşa paşa yiyip bitirmemizi istemiyorsan."

Karşımdaki kadın beni zıvanadan çıkarmaya ant içmiş gibiydi. Her an boğazına yapışarak onu öldürebileceğimin farkında olmasını diliyordum. Çünkü gerçekten de bunu yapabilecek kapasiteye sahiptim bugünden sonra.

Öfkemden sıyrılmaya çalışarak gözlerimi yumup derin bir soluk aldım. Her şey rayına girecekti, her şeyi düzeltecektim ve Derya denen bu paçozdan kısa bir sürede kurtulacaktım.

"İstediğini yapacağım. Pehlivan Karahan'ı başından defedeceğim. Sen de Barlas olmanın sana sunduğu imkânlarla rahat bir yaşam sürdürmeye devam edeceksin. Ama tek bir şartla."

"Söyle, duruma göre bakacağız."

"Buse'ye dokunmayacaksın. Beni onunla hiçbir şekilde tehdit etmeyeceksin. Buna saygı duyduğun sürece sana istediğini vereceğim."