Until when? ||29

142 9 26
                                    

I woke up, without Alice beside me. "Where is she?" The first words that came out of my mouth. Me, as an curious fucked up girlfriend. I chose to find where she is, i looked at the second's floor bathroom, but she is nowhere to be found there. I looked everywhere inside the house, but it seems that i can't find her.

I tried calling her phone, but she left it at the bedroom. "Wait- Am i, having an panic attack?" That's literaly what i'm thinking, why? Because i'm afraid that she'll be leaving me sooner or later. But my body can't seem to understand. I started shaking and panicking, i cried and then i screamed. Then suddenly, Alice entered the front door. When she saw me crying at the stairs, she approached me as soon as possible.

"Baby.. What's happening?" Alice asked me and gently caressed my back. "I thought that you were gone." I replied to her question and continued to cry myself.

"I will never leave you, okay? I just bought our breakfast po." Alice reassured me, that she will never leave me. "Okay.. I will go back to sleep na muna.." Those are the words that came out of my small mind, so that's why 'yon ang sinabi ko.

"Okay misis ko, you can go back to sleep na. Namamaga yung mata mo kakaiyak oh." Alice held my hand paakyat sa kwarto and then nahiga na kami sa kama.

We lay down, and i hug her by her waist, naka higa rin ang ulo ko sa tyan niya. And she started caressing  my hair until i fell asleep.

Hours had passed..

I woke up, mag isa nanaman. "Asaan nanaman ba siya?" Mga katagang lumabas sa bibig ko nang bumangon ako sa kama.

I heard someone talking outside the door of the bedroom. Dahan-dahan ko itong binuksan at nakita ko si Alice na nakahawak sa kanyang phone.
"Kailan po ulit and date ng hearing?" Tanong ni Alice sakanyang kausap.
"Sa lunes, Ms. Guo." Rinig ko na tugon sakanya ng kan'yang kausap.

"Salamat po, mag kikita po tayo sa senado." Sabi ni Alice atsaka ibinaba ang telepono.

"Who's that?" Pag tatanong ko in my husky voice. "A-ah.." Alice stuttered dahil nakita niya akong nasa likuran niya.

"Isang secretary ng isang senador sa senado." Sagot ni Alice sakin. "Bakit?"
Tanong ko. "Ah- Anong bakit?" Tanong pabalik ni Alice. "Bakit pinapatawag ka ro'n?" Tanong ko ng may diin.

"'Di pa tapos ang issue, alam mo naman 'yon 'diba love?" Sagot sa'kin ni Alice ng pautal.

"Oh.. Sasama ako hindi ba?"

"Opo.. Nirequest ko po 'yon sa mga senador, upang mapatunayan mong Pilipino ako." Paiyak na sabi ni Alice sa'kin.

"Halika rito, yumakap ka muna sa'kin. Dito lang muna tayo, inaway ka nila. 'Di po natin sila bati ha?" (Cianna, you're so precious🥹)

Nang sinabi ko 'yon, agad na yumakap sa'kin si Alice. Nang yumakap siya sakin, dama ko ang mabigat na presensya at pakiramdam na nadarama niya. Nakakaawa ang misis ko, i can't stand seeing her being like this. "Humanda sila sa senado." Mga salitang itinatak ko sa aking kokote.

"Kumain ka na ba ng lunch love?" Aking tanong kay Alice.

"Hindi pa po, hinihintay kitang magising. Para sabay na tayo." Sabi ni Alice, sabay ngiti sa'kin.

"Tara na, luto na tayo?"

"Mhmm!" Sabay hila sa'king kamay pababa sa kusina.

Nag simula na kaming mag luto ng adobong baboy at ampalaya. Ako ang nag sabing mag aampalaya kami, puro kasi siya karne. Halos 'di na siya kumakain ng gulay, eto talagang si Alice. Pero kung nandito lang sana si Alicia, puro gulay ang ulam namin.

"Tapos na akong mag luto!" Masayang sigaw sakin ni Alice.

"Hm, ako din." Sagot ko.

"Nauna ako sa'yo, bleh" Sabay dila sakin ni Alice. (HAHAHAHA ALICEEE ILOVEUU)

I patted her head which made her blush. "A-ah.. Kain na tayo!" Pag yaya ni Alice sa'kin. "Hm, wait titimpla ako ng kape." Alam ko naman kasing 'yun lang ang bumubuo sa araw niya.

"Okaaayyy~"

Pag tapos kong mag timpla ng kape, nag dasal na kami para makakain na.

"Lord, thanks for this day that you have given us. For this food that we are about to eat." Sabi ni Alice

"Thanks for giving us chance to live up to this day, thank you lord for giving me this beautiful life. Thank you for giving me a beautiful daughter and a beautiful future wife. Amen." Pag papatuloy ko ng dasal.

"Future wife?" Alice smiled and blushed.

"Mhmm."

Kumain na kami, at naglinis na ako ng mga pinagkainan. Habang si Alice naman ay nasa couch lang. When someone called on her phone. Sakto namang tapos na akong mag linis no'n, kaya't pumasok na ako sa living room where Alice was sitting.

Naka speaker yung phone niya, kaya rinig ko yung taong kausap niya.

"Alice."

"Yes po Madam Chair?"

"Oh, madam chair? Isn't that, Therisia?" Tanong ko sa aking sarili.

"Dumating na ba d'yan yung bulaklak and plushie?"

"Ha? Wala pa po-" And then nag ring yung doorbell.

"I will open it for you, Alice." I opened the door and gave her the flowers and gigantic plushie that the delivery guy gave me.

"Thanks love."

"Is that love word for me or for someone else?" Tanong ni Risa.

"Uhm.. Thank you po Madam Chair, i got to go na po."

"Oh, ingat Alice. See you sa lunes, i miss you."

Alice ended the call.

Ako naman ay paakyat na sa stairs, honestly. Wala akong pake kung binigyan niya si Alice ng mga 'yon. Naikama ko na si Alice, siya ba? Haha.

"Loveee!" Tawag sakin ni Alice.

"Oh?"

"Galit?"

"Hindi."

"Let's talk po."

"Uh, okay." Bumaba ako at pumunta sa couch.

"Baby.. Nag seselos ka ba kay Risa?"

"Ha? Hindi ah-"

"Is that real?"

"Ano kaba, wala naman akong pake do'n."

"As you said sooo. May tanong ako."

"Yes baby?"

"Hanggang kailan mo'ko mamahalin? Hanggang saan yung hangganan ng pag mamahal mo sakin?" Tanong sakin ni Alice.

"Mamahalin kita hanggang sa makahanap ka na ng lalaking mamahalin ka. I mean, 'di kita bibitawan hanggang sa ikaw na mismo yung bumitaw kasi may iba na. I will never get tired of loving you. Walang hangganan yung pag mamahal ko, but if ayaw mo na. Wala akong magagawa kung 'di bumitaw."

"I love you, Cia."

"I love you more Alice, more than you know and more than i know."

Alice and I, fell asleep after watching plenty of movies at the couch.

Otor : gagawa na muna ako ng activities😭 penge 4 hours😭😱🙀

Unforgettable ExWhere stories live. Discover now