Korte verhaaltjes (Flikken Maastricht)

Vakantie

Op veler verzoek heb ik even diep nagedacht om een verhaaltje te bedenken en hier is ie dan :)

Wel weer een ietsie pietsie te lang maarja XD

In mijn eentje liep ik over de camping heen naar de snackbar om wat te eten te halen. Ik was hier in Zuid-Frankrijk op vakantie met mijn ouders en broertje maar die is zwak begaafd dus heb ik ook niks aan. En vrienden maken is niet echt mijn sterkste punt dus liep ik hier nu alleen.

'Weet je hoe saai het hier is' hoorde ik iemand dichterbij komen. 'Nee dat bepaal ik zelf wel' botste de jongen te me aan doordat hij de andere kant uitkeek.

'Oh sorry' bood hij wel onmiddellijk zijn excuus aan.

'Geeft niet' schonk ik hem een glimlach waarna hij ook lachte.

'Floris' stak hij zijn hand naar me uit.

'Eva' schudde ik zijn hand waar ik het helemaal warm van kreeg.

'En wat doet zo'n mooi meisje hier helemaal alleen' liep hij naast me mee naar het begin van de camping.

'Eten halen' haalde ik mijn schouders op. 'En zo saai is het hier niet hoor' verzekerde ik hem dat het allemaal wel mee viel.

'Ik was gewoon boos omdat ik mee moest hierheen' haalde hij nu zijn schouders op. 'Maar ik denk dat ik het nu niet meer zo erg vind' lachte hij lief waardoor ik mijn wangen rood voelde kleuren.

'Ik moet hier zijn' stopte ik met lopen omdat we de snackbar bereikt hadden.

'Oké' knikte hij terwijl hij wachtte tot ik besteld had waarna we op de picknick tafel gingen zitten tot mijn bestelling klaar was. Al wisselde we eigenlijk geen woord meer, ongemakkelijk voelde het totaal niet.

'Zie ik je nog deze vakantie' vroeg hij toen we waren aangekomen bij de plek waar onze caravan staat.

'Vast wel' glimlachte ik. 'Vanavond is er zwemvolley' vertelde ik hem dat ik daar heen ging.

'Leuk, misschien kom ik ook wel' knipoogde hij waarna hij wegliep. 'Dag Eva' grijnsde hij terwijl hij zich nog een keer had omgedraaid waarna ik met een grote glimlach op mijn gezicht onze plek op liep waar mijn ouders en broertje al zaten te wachten aan de gedekte tafel.

Wolfs
'Met wie praatte jij' werden mijn gedachtes aan Eva meteen verstoord toen ik de plek bij mijn ouders weer op liep.
'Gewoon een meisje' haalde ik mijn schouders op dat het niet belangrijk was. Ik wist niks van haar behalve haar naam en dat ze onwijs knap is dan, wat moest ik dan tegen mijn ouders zeggen.
'Ik ga bij het zwembad kijken' liep ik in mijn zwembroek en met een handdoek om mijn nek de caravan uit.
'Zou je niet gewoon wachten tot morgen' zag mijn moeder het niet zitten, maar ik hoopte Eva daar te zien en dus ging ik nu.
'Nee ik wil wat doen' schudde ik dan ook eigenwijs mijn hoofd waarna ik vertrok richting het zwembad.Daar waren aardig wat jongeren al maar Eva zag ik nergens en ik was ervan overtuigd dat ik haar zo zou herkennen, haar mooie ogen en sexy uitstraling daar kon je gewoon niet omheen. Zelfs nadat de groepen waren ingedeeld was er nog geen spoor van Eva. Had ze een grap met me uitgehaald en zat ze nu ergens achter een struik zich rot te lachen? Nee dat kon niet, zo'n type meisje was ze niet. Teleurgesteld stond ik op toen ze gingen beginnen en liep het zwembad uit. Gelukkig maar dat ik me niet aangemeld had, dan had ik nu moeten meedoen terwijl Eva er niet was. Hoopvol liep ik richting de plek waar begin van de avond opgelopen was. Misschien dat ik haar daar zou zien, dan wist ik in elk geval dat alles goed was met haar.
'Nee ik ga hier niet gezellig zitten doen, jullie gunnen mij ook helemaal niks' hoorde ik haar boos tegen iemand roepen.
'Eva je kent die jongen niet eens' hoorde ik vervolgens een mannenstem.
'Je hebt Frank toch al' vervolgde er vervolgens een vrouwenstem.
'Jullie denken gelijk van alles, kan vriendschap niet met een jongen' hoorde ik nu Eva weer waarna er een klap van een deur volgde waarna het stil bleef. Teleurgesteld liep ik terug naar mijn eigen caravan. Eva had al een vriend en van haar ouders mocht ze blijkbaar niet gaan zwemmen met mij. Dan zou de vakantie toch alleen nog maar tegen gaan vallen.
'Jij bent snel terug' merkte mijn moeder op. 'Was het niet leuk' vroeg ze alsof ze medelijden met me had.
'Geen zin' haalde ik mijn schouders op waarna ik naar binnen vertrok om daar maar een beetje tv te gaan kijken. Dit zou een hele lange vakantie worden op deze manier.