Korte verhaaltjes (Flikken Maastricht)

Moederdag

Vandaag was een bijzondere dag. Nu was het voor hem elke dag met haar een bijzondere dag, maar vandaag was het extra bijzonder. Zij zou vandaag in het zonnetje worden gezet. Hij was zo ongelofelijk trots op haar, dat was met geen pen te beschrijven.
'Kom maar Fleurtje' moedigde hij zijn kleuter aan de slaapkamer binnen te gaan terwijl hij het zware dienblad tilde. 'Op bed' knikte hij goedkeurend toen ze bij het voeteneinde bleef staan.
'Eva wakker maken' fluisterde ze naar haar vader die een kleine glimlach op Eva haar gezicht zag verschijnen. Ze was al wakker, maar dat wist de kleuter niet en dus hield ze zich stil om haar plezier niet te verpesten.
'Ja wel zachtjes doen he' gaf Wolfs zijn dochter toestemming.
'Eva' klauterde de kleuter over het bed heen terwijl ze met haar vingertjes het gezicht van de vrouw streelde.
'He mooie prinses' opende Eva glimlachend haar ogen ten teken dat ze wakker was.
'Eva' joelde de kleuter nu veel harder. Ze was duidelijk opgelucht dat de vrouw wakker was geworden.
'Kom je mij zo wakker maken' knuffelde ze het meisje.
'Ja. Ik heb cadeautje' knikte de kleuter vol trots.
'Heb jij een cadeautje. Voor mij' keek Eva haar vragend aan.
'Ja op school gemaakt' knikte de kleuter nog steeds trots. 'Want het is moederdag' vertelde ze er wijs bij.
'Wolfs' kon Eva het niet aannemen.
'Het is voor jou Eef' knikte Wolfs dat het goed was.
'Maar ik..' wilde ze er tegen in gaan.
'Wie zorgt er voor haar, jij of haar moeder' liet hij haar alleen niet uitpraten. 'Het is voor jou' herhaalde hij nogmaals.
'Open maken' wachtte de kleuter ondertussen ongeduldig af of haar cadeautje gewaardeerd zou worden.
'Wauw wat mooi' prees Eva de kleuter toen ze het pakketje open had gemaakt. Het was een soort van doosje dat je open kon vouwen zodat het een ster was en daar in het midden zat een foto geplakt. Het doosje zelf was geverfd door de kleuter, dat was overduidelijk te zien.
'Heb ik gemaakt' glunderde de kleuter van oor tot oor dat de vrouw het zo mooi vond.
'Dat heb je heel mooi gedaan en Eva is er echt heel er blij mee' verzekerde ze het meisje terwijl ze haar nogmaals knuffelde.
'Jij bent nu toch een beetje mijn mama' vroeg de kleuter verwachtingsvol. Ze had haar immers haar moederdag cadeautje gegeven, want papa had dat gezegd.
'Eva kan niet jou mama zijn he, Fleurtje heeft al een mama' schudde Eva haar hoofd.
'Maar papa zegt dat' begreep de kleuter er niks meer van. Had ze dan niet genoeg haar best gedaan? Was ze niet lief genoeg geweest? Ze wilde ook net als haar klasgenootjes een echte mama.
'Die ze nooit ziet, nou ja bijna nooit' bemoeide Wolfs zich er dan ook mee. Voor hem was zijn vriendin de moeder van zijn dochter. Zij zorgde voor het meisje en gaf haar alles wat ze nodig had. Inclusief de liefde waar ze zo naar verlangde, maar die ze van haar moeder niet kreeg.
'Ik ben zo ongelofelijk trots op jou Eef. Hoe je het allemaal gedaan hebt, hoe je het opgepakt hebt. Fleur kan zich geen betere moeder wensen dan jou' vertelde hij zijn vriendin hoe hij er over dacht. Het was immers een zware tijd geweest, maar ze hadden zich er door heen geslagen. Samen, dat was het belangrijkste, ze was niet gevlucht, was niet bij hem weggegaan. Maar ze was er voor hem geweest, voor hem en voor zijn dochter die door haar moeder bij haar vader werd gedumpt. Ze kon het niet verkroppen dat Wolfs een nieuwe relatie had en dat Eva hem gelukkig maakte. Ze stookte tussen de twee en vervolgens dumpte ze haar dochter bij haar vader. Ze hoefde haar eigen kind niet meer te hebben. Waarschijnlijk was haar hoop dat Eva daar niet op zat te wachten en bij Wolfs weg zou gaan. Maar dat gebeurde niet en ze waren alleen maar dichter naar elkaar toegegroeid doordat ze nu ineens de volle verantwoordelijkheid hadden voor de kleuter. Eva ontfermde zich wel als een moeder over het meisje terwijl ze wist dat ze nooit de plaats van haar moeder in kon nemen. Maar dit cadeau was wel het allermooiste wat ze ervoor terug kreeg.
'En daarom hebben we ook nog een lekker ontbijtje gemaakt he prinses' voegde hij er aan toe toen hij de tranen in haar ogen zag.
'Ik weet niet wat ik moet zeggen' slikte ze een brok uit haar keel.
'Dat je van ons houd is genoeg' grijnsde hij.
'Ik hou van jullie' knuffelde ze het meisje dat nog steeds naast haar zat terwijl ze haar armen spreidde om hem ook te kunnen knuffelen.
'Wij houden ook van jou. Toch Fleur' verzekerde hij haar.
'Ja. Zoveel' hield de kleuter haar armen wijd open.
'Dank jullie wel' was ze oprecht blij met het cadeautje en de liefde die ze van de twee kreeg.
'Je verdiend het lief' verzekerde hij haar ervan. 'Schuif eens op kikkerbil' kietelde hij vervolgens zijn dochter zodat hij ook erbij in bed kon kruipen.
'Nouhou papa' giechelde de kleuter door het gekietel.
'Eens even kijken, wie lust er een broodje' nam hij het dienblad op zijn schoot.
'Ikke' brulde Fleur als eerste. 'Ik wil die met jam' wees ze naar de croissantjes in de wetenschap dat Eva dat ook lekker vond.
'Dat is lekker he' glimlachte Eva dan ook.
'Ja zo lekker' knikte de kleuter hevig.
'Nou kijk eens dan' gaf Wolfs zijn dochter als eerste een croissant waarna die voor Eva volgde.
'Mag televisie aan' zat de kleuter rechtop in het midden van het bed al klaar.
'Nou vooruit' klikte Wolfs de televisie voor zijn dochter aan.
'Ja leuk' was die meteen verdiept in het kinderprogramma dat erop te zien was.