Η κουβέντα με τον Σπηλιο μπορούσε να χαρακτηριστεί ηρεμη παρά την τρομακτική εμφάνιση του.
Λίγο πριν θα φοβόταν οτι θα έπεφταν κεφάλια μόνο με μια λέξη που θα ανταλλάζαν. Αλλά τελικά οχι, ήταν λιγομίλητος και ηρεμος.
Η Θεοφανω αναρωτήθηκε αν ήταν πάντα έτσι. Και σκέφτηκε ότι θα ρωτούσε τον Φριξο επειδή απάντηση από τον Αντρει δεν θα έπαιρνε ούτε για αυτό.
Έμεινε στην αυλή λίγο παραπάνω από όσο έκατσε με τον Σπηλιο με την δικαιολογία ότι γαλήνευε βλέποντας τις γυναίκες να κάνουν τις καθημερινές τους δουλειές μέσα στον Πύργο. Του ειπε ότι της θύμιζε οικείες στιγμές.
Ψέματα ειπε.
Στην πραγματικότητα της θύμιζε μια κούραση και μια απαιτητική καθημερινότητα που την αφηνε εξαντλημένη στο κρεβάτι της. Θολά τα θυμόταν αυτά, μα τα θυμόταν.
Δεν ήθελε να κάτσει να παρατηρήσει τίποτα. Ήθελε να μείνει και να προσπαθήσει να χαλιναγωγήσει τον θυμο που ένιωθε να κυριεύει μέσα της.
Άλλη μια μέρα στο σκοτάδι και θα ορκιζόταν ότι θα έχανε την ψυχραιμία της για τα καλά.
Το χειρότερο δεν ήταν ότι δεν θυμόταν. Αλλά ότι το παρελθόν της καραδοκούσε από παντού και όλοι έκαναν τα πάντα για να την κρατησουν μακριά του. Πως μπορούσε να λοιπόν να μην σκέφτεται την ζωή που είχε όταν ήταν παντού;
Τι θα μπορούσε να είναι τόσο άσχημο σε αυτήν και να της το κρύβουν;
Με αυτές τις σκέψεις κίνησε προς το γραφείο του Πύργου, που όπως την είχε ενημερώσει ο Κανελλος, ο Αντρει είχε κλειστεί εκεί μέσα ώρες τώρα.
Βραδιαζε πια.
Κοπάνησε την πόρτα δυνατα χωρίς να χτυπήσει. Ήταν μια αγενέστατη κίνηση, θα της τα έψελνε για τα καλά η Αγαθη αν ήταν εκεί.
Αλλά δεν ήταν.
Ήταν αποφασισμένη να τελειώσει το κρυφτό που έπαιζε με τον Αντρει όλον αυτόν τον καιρό.
Ο Αντρει γύρισε προς την πόρτα ατάραχος. Η μονη ενόχληση του από την κίνηση της φάνηκε από τον τρόπο που σούφρωσε τα χείλη του.
«Γιατι το έκανες αυτό;» Την ρώτησε ειρωνικά.
Η Θεοφανω δεν καταλαβε την στάση του. Εκείνη έπρεπε να είναι νευριασμενη μαζί του.
«Σου ειπα να μείνεις έξω μαζί μου. Με άφησες μονη μου με έναν ξένο».
Φυσικά το ότι δεν είχε μείνει έξω μαζί της ήταν το τελευταιο πραγμα που την είχε ενοχλήσει.
YOU ARE READING
Μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος
FanfictionΤην ημέρα που πέθανε η Θεοφανω, ο κόσμος σταμάτησε να γυρίζει για τον Ανδρέα Λάσκαρη. Εκείνη την ημέρα εκείνος φόρεσε ξανά το ατσαλάκωτο προσωπείο του Αντρει Σιντοροφ και προσπάθησε να επικεντρωθεί στην ζωή που είχε πριν από εκείνη. Στην ζωή που δε...