Unicode...
စည်းတစ်ဖက်ကမ်းလွန်သော်
Part - 14
" ရှင်..."
ခ သည် မျက်စောင်းထိုးကာ လိုက်ပါသွားတော့သည်...လှိုင်းသည်မျက်စောင်းထိုးနေသော
သူမကိုကြည့်ပြီးအသည်းတစ်ယားယားနှင့်ပင်...
သေချာတာကတော့ သူမ သူ့ကို အမြင်ကြည်
မည်မထင်ပါ...သူ့ကြောင့်သူမဘဝလေး အညွှန့်တွေမထွက်လာနိုင်တော့ဘူးဆိုတာ...
ကျောင်းရှေ့သို့ရောက်သော်
" ကဲ အစ်မချော...ကျောင်းရောက်ပါပြီးဗျ...
ကျေးဇူးမတင်ချင်ဘူးလား..."
ခသည် မဲ့ပစ်လိုက်ပြီး တွန့်ရုံသာပြုံးကာ
"ကျေးဇူးတင်ရမယ်ဟုတ်လား...
ကျွန်မဘဝကြီးကို ပျက်စီးထားတဲ့ရှင့်ကို
ကျေးဇူးတင်ရဦးမှာလား..."
သူမစကားကြောင့်လှိုင်း မျက်နှာ ငုတ်ဆင်းသွားရသည်...အပြစ်တစ်ခါလုပ်ပြီးရင် အဲ့ဒီအပြစ်က
လုံးဝ လူကို တိမ်မြှုပ်စေတာပါဘဲ...
" ညနေလာကြိုမယ်နော...
စောင့်နေ"
" မလိုပါဘူး...မေမေ မွေးလာကတည်းက
ခြေထောက်ပါတာမို့...လမ်းလျှောက်ပြန်
လာတတ်တယ်..."
" စကားနားမထောင်ရင်...ဟို့ကလို
ယုတ်မာလိုက်ရမလားပြော"
" ယုတ်မာကျင့်ရှိပြီးသား လူတစ်ယောက်က
ထပ်ပြီးယုတ်မာမှာကမဆန်းပါဘူး..."
မဲ့ပြုံး ပြုံးကာ လှိုင်းကိုသူမကျောခိုင်းပြီး
ကျောင်းဝန်းထဲဝင်သွားလေသည်...
သူမ၏စကားတွေက လှိုင်းရင်ဝကို လှံနှင့်စောင့်
ထိုးနေသလိုပင်...ဒါပေမဲ့လဲ သူခံနိုင်ပါသည်...
သူ့ကြောင့်သူမလေး ရေတိမ်သွားခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား...ဒါကြောင့် ယခုကတည်းကသူမလေးကို လှိုင်းအလျှော့ပေးနေပြီးအနိုင်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်...အရှုံးကို သူသာခံယူတော့မည်ဟု
ဆုံးဖြတ်ထားပါသည်...
" လှိုင်း..."
ခေါ်သံကြောင့် သူ လှည့်ကြည့်လိုက်သော်
ထက်မြတ်ဖြစ်နေလေသည်...ထက်မြတ်နှင့်အတူ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုပါတွေ့ရသည်...
