Tesadüfümsün Aktürkoğlu | Kerem Aktürkoğlu

9. Bölüm

Yavaşça açtığım gözlerimle tavana doğru bakarken, başımda hissettiğim sızıyla elimi alnıma koymuştum.

Başımı soluma doğru çevirdiğimde, üstünde bornozla oturan Kerem'i görmem bir olmuştu. Saçları ıslak ve üstünde bornoz vardı, elindeki telefonla takılırken beni görmesiyle bakışlarını çevirmişti.

Aniden olayların farkına vardığımda ikimizde çıplaktık! Biz napmıştık böyle? Hiç bir şey hatırlamıyordum..

Üstümdeki çarşafa sarılırken neler olup bittiğini kavramış değildim.

"Uyandın sonunda"

Yanımdaki Kerem sırıtarak konuşurken algım kapanmış gibiydi, hiç bir şey anlamıyordum.

"Kerem? Biz napıyoruz burda?"

Dudaklarını birbirine bastırdığında bir şey düşünüyormuş gibiydi..

"Burda ne yaptığımızı sorarsan eğer.. gece baya bir şey yaptık aslında"

Gözlerimi devirdiğimde kıkırdadığını duymuştum, iyi de biz bu odaya nasıl gelmiştik? Sadece partiyi az buçuk hatırlıyordum, orda da yavşak Emre yanımdaydı..neyse ki şu an yanımda olan o değildi, düşüncesi bile iğrenç.

"Kıyafetlerim nerde?"

Dudaklarını büzdüğünde gülmemek için zor duruyor gibiydi, gözleriyle yeri işaret ederken kafamı çevirmiştim. Yerde duran elbisemi elime aldığımda gördüğüm yırtıkla gözlerimi kocaman açmıştım. Zaten küçük ve kısa bir elbiseyken bu denlice yırtmak neydi? Biz Kerem'le gece bu seviyeye mi gelmiştik..

"Oha Kerem! Elbisemi mi yırttın sen!"

Hızla arkamı dönüp Kerem'e bakarken o da yerden aldığı gömleğini bana göstermişti. Önündeki düğmeler kopmuş, yırtılmış gibiydi..lütfen bunu ben yapmış olmayayayım, lütfen!

"Sende benim gömleğimi yırttın?"

"Bunu ben mi yırttım!"

Ne kadar içtim bilmiyordum..ama her ne kadar içtiysem de hafızam silinmiş gibiydi!

"Hemde öyle bi zevkle yırttın kii-"

"Tamam detaya girmene gerek yok"

O çok sevdiğim sırıtışını bana sunarken ayağa kalkmıştı, telefonunu komidiniye bırakıp bornozun belini sıkmıştı. Ayağa kalkıp benim tarafımda bulunan gardıroba ilerlediğinde kıyafet seçmeye başlamıştı.

"Sana kıyafet vereyim duş al istersen sonra da beraber yemeğe ineriz"

Bir süre daha Kerem'leydim galiba..bir an önce uzaklaşmak istiyordum çünkü delilercesine utanıyordum! Gömleğini yırtacak kadar vahşileşmiştim ve o tüm hallerime gece şahit olmuştu! Utanç vericiydi..

Eline aldığı kıyafetlerle bana doğru gelirken hala üstümde utandığım için sarıldığım yataktaki çarşaf vardı. Ayağa kalkmayı denerken kasıklarımda hissettiğim ağrıyla, acıyla karışık bir inleme çıkmıştı ağzımdan. Yanımdaki Kerem elini belime koyarken yükümü ona vermiştim.