Bakışlarımı kucağında olduğum Kerem ve Rıdvan abi arasında gezdirirken sessizlik hakimiyetini sürdürmeye devam ediyordu.
"Siz galiba anlaşmaya başladınız?"
Abisi gülerek konuşurken Kerem'in gerildiğini görebiliyordum. Zaten istemeden benimle sevgiliydi, tam aramızdaki buzlar eriyor derken abisinin bizi bu halde görmesi hiç iyi olmamıştı.
"Abi öyle değil-"
Kerem çaresizce konuşacakken abisi gülerek bölmüştü.
"Anladım ben Keremcim neyse hadi herkes sizi bekliyor"
Kerem oflamaya başladığında beni indirmişti, elimden de odunları alırken yüzüme dahi bakmıyordu. Daha az önce iyi anlaşmaya başlıyoruz diye düşündüğüm adam yine ailesi araya girince bozuluyordu. Aslında bizi belki de kendi halimize bıraksalar anlaşabilecektik..ama Kerem bunu anlamak istemiyordu.
Ailelerimizin olduğu piknik bölgesine tekrar geldiğimizde Kerem dal parçalarını kenara bırakmıştı, tüm aile ikimizi de sırılsıklam görünce şaşkın şaşkın bize bakıyorlardı.
"Kerem, noldu size oğlum?"
Kerem hala gerginken tam ben söze girecektim ki ikimizde aynı şeyi söylemiştik.
"Nehire düştük"
"Nehire düştük"
Kafalarımızı birbirimize çevirdiğimizde gözlerimiz tekrar buluşmuştu, saniyelik olarak kalbim hızla çarpmaya başlarken yine bizi bölen Filiz Teyzenin sesiyle bakışlarımı o yöne yönlendirmiştim.
"Nasıl oldu peki oğlum, çok üşüdüyseniz fazla durmayalım"
Şahsen ben fazlasıyla üşümüştüm, zaten hala olayların gerginliği üzerimdeyken bir an önce gitmek hiç fena olmazdı.
"Sağolsun annecim Nisa'nın ayağı kayınca beraber suya düşmüş olduk"
Kerem ima yaparak konuştuğunda tekrar yönümü ona doğru çevirmiştim.
"Sanki ben keyfime düştüm suya Kerem!"
"Keyfine düştün demedim zaten ama bu senin yüzünden düştüğümüz gerçeğini değiştirmez"
Ukalasın Aktürkoğlu!
Gözlerimi devirerek kafamı diğer yöne çevirdiğimde aile üyeleri gülerek bizi izliyordu, anlamadım ki bunlar bizim kavga etmemizden bile zevk mi alıyordu? Onlara kalırsa yeter ki aramızda bir etkileşim olsun derdindelerdi.
"Siz az önce gayet iyiydiniz noldu şimdi"
Rıdvan abi yapma, yanarız.
Bakışlar Rıdvan abiye doğru dönerken içine düştüğümüz saçmalığı sorguluyordum şu an. Tekrar göz ucuyla Kerem'e baktığımda, sert bir şekilde yutkunduğunu bariz görebiliyordum. Abisine kaş gözle anlatma diye işaret ediyordu bas baya. Aslında yanlış bir şey de görmemişti ki, ayağım kayıyor diye kucağına almıştı. Bir sevgilinin böyle bir şey yapması yanlış değildi ama işte bizim aile kültürüne göre iyi anlaşıyormuşuz gibi göreceklerdi, aynı Rıdvan Abi örneği gibi.
"Noldu Rıdvan oğlum, ne gördün ki sen?"
Anne napıyorsun, anne!
Annem bizim hal ve hareketlerimizden de bir şeyler anlamış gibi Rıdvan abiyi alttan alttan sorguya çekiyordu şu an.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tesadüfümsün Aktürkoğlu | Kerem Aktürkoğlu
Fanfic"Seni çok seviyorum ama asla affetmeyeceğim Aktürkoğlu" "Her şeye rağmen kendimi sana affettireceğim gelecekteki Aktürkoğlu"
