FARKLI HİSLER

12. Karanlık ve Aydınlık

Hepinize merhaba çiçeklerim!

Nasılsınız?
Umarım iyisinizdir.

Yeni bölümle yine karşınızdayım efendim!

Bölüm sonunda buluşalım canlarım!

Kırmızı güller bu satıra🌹

DİKKAT!: BU KİTAPTA GEÇEN KURUMLAR, KARAKTERLER VE OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR! KİTAP VAHŞET, +18 VE ŞİDDET İÇERİR! LÜTFEN YORUMLARDA BAŞKA KİTAPLARDAN BAHS ETMEYİNİZ!

Dipnot♡: Kitap Sezon Finalinden sonra düzenlemeye alınacaktır. Lütfen yazım yanlışlarına çok takılmayıp kitabın tadını çıkarın canlarım!

KEYİFLİ OKUMALAR!

"Rüzgâr yine kokunu getirdi.
Anlayacağın yine canım burnumda."
~İlhan Berk~

Sara Hesenova

İnsan sevdiğinin kıymetini onu kaybettiği ve ya kaybettiğini sandığında anlarmış. Birinin kaybetmek için onun ölmesine gerek yoktu ki. İnsan sevdiğini kaybettiğini gözlerine bakıncada anlayabilirdi.

Sevdiğinizde sadece sevgiliniz olmaz ki. Ailenizde olabilirdi, ailenizden olanda. Sanırım bu tattığım en acı tatlardandı.

Annemde hiç yerim olmamıştı ki.

Unutulmak en çok korktuğum şeydi.

Ve annem beni unutmuştu. Ailemde unutmuştu beni.

Sanırım bu yüzden birazda sevmekten korkardım. Ya sevdiğim adamda unutursa beni? Yaşarken unutulmaktansa ölmeyi yiğelenirdim.

Ama ben unutmaktanda korkardım. Yaşadığımı yaşatmaktanda korkardım. İntikam için burda değildim. Asla olmamıştım.

O kadar yorgundum ki bir an zamanı durdurup dinlenmek istiyordum. Omuzlarımda taşıdığım yük ağırdı benim için. Ama birinin bunu taşıması gerekiyordu.

Ve o kişi bendim.

Biri ailede istenmeyen kişi olmalıydı ve sanırım bu ben oldum.

Sorun yoktu canları sağ olsun. Ben intikam almıyordum. Ama affetmiyordum da. Bana yaşattıklarını umarım ki bir gün yaşarlardı.

Ahım yakanızda Kaya ailesi.

Ne anneme nede babama hakkım ne bu dünyada, ne diğer dünyada helal değildir.

Gerçi onlar benim hiç bir zaman ailem olmamıştı. Ben sadece olmayacak bir şeye kapılmayı seçmiştim. Benim hatamdı. Hatalarımın bedelini her zaman ağır öderdim. Hayatın acımasız oyunları arasında payıma düşen, nefes almaya çalışmaktı. Çünkü her fırsatta benim nefesim kesilirdi.

Gece uyuyamamıştım. Bu yüzden çabuk kalkmıştım. Babamlar bu Pazar yani dört gün sonra geliyorlardı. Hala karnıma kramplar giriyordu ve halsizdim. İlaçla ıhlamur biraz toparlanmama yardımcı olmuştu. Şu an bile erkendi ama çay koymak için mutfaktaydım. Gözüm saate iliştiğinde ablamın nerdeyse eve varmak üzere olduğunu anlamıştım. Dünden beri doğru dürüst bir şey yememiştim. Şimdide canım bir şey çekmiyordu ama tansiyonumun düşmemesi için ağzıma bir iki lokma atmayı planlıyordum.