Kota: 25 oy, 15 yorum
•••
"Baran bir anlık olan bir şeydi, nerden bilebilirim fotoğrafımızı çekeceklerini?"
Bir saattir Barana açıklama yapmaya çalışıyordum ve bir türlü anlamak istemiyordu.
Haberin etkisinden yeni çıkmışken birde Baran beni darlıyordu.
"Ben seni düşündüğüm için söylüyorum. Tekrardan ilk tanıştığımız hâline dönmeni istemiyorum. O piçin sana yaklaşmasını bile istemiyorum." Baranın söylediklerine cevap vermeden dizlerimi kendime doğru çekerek derin bir nefes vermiştim.
Artık gerçekten tavsiyeler duymaktan sıkılmıştım.
Baran bir kaç saat daha yanımda kaldıktan sonra geç olduğu için evine gitmişti ve ben düşüncelerimle tek başıma kalmıştım.
Eve geldiğimden beri telefonumu asla açmamıştım. Daha doğrusu açmaya korkmuştum.
Olduğum yerden doğrularak telefonumun olduğu yere baktığımda her ne kadar istemesemde açmıştım. İlk bir kaç dakika telefonun kendisine gelmesini beklemiştim. Ardından da bildirimler yüklenmeye başlamıştı.
Durudan beş arama ve mesaj bildirimi vardı...
Duru: Haberi gördüm
Duru: O fotoğraftaki kızın sen olduğu çok belli
Duru: Asel barıştınız mı? Eğer öyle bir şey olduysa bunu benden nasıl saklarsın?
Duru: Arda Kenan ile konuşmaya çalıştı fakat ne aramalara cevap veriyor ne de mesajlara (19:30)
Duru: Asel şu mesajlarıma bak (20:04)
Siz: Barışmadık (20:10)
Duru: Bu kadar mı?
Siz: Ya Duru geldi konuşalım dedi, ilk başta konuşmak istemedim ama evin önünde olduğunu söyleyince inmek zorunda kaldım
Siz: Sonra bir anda böyle bir şey yaşandı
Siz: O ara çekmişler işte fotoğrafı
Siz: Kötü hissediyorum
Duru: Yanına geliyorum
Durunun mesajını görmemle beraber telefonu tekrardan kapatmıştım.
Duru dediği gibi bir yarım saat sonra eve gelmişti ve tüm olan biteni en baştan anlatmamı istemişti. On tüm olanları ayrıntısıyla anlattığımda tek dediği şey "aptallar" olmuştu.
Haklıydı da...
Biz o kadar aptaldık ki aramızdaki sorunları bile halledemiyorduk. Sürekli geçmişten kaçıp duruyorduk.
______
