~Soukoku One Shots♡~

"Late nights"

Kolejna samotnie spędzona noc. Rudowłosy sam już nie był pewien czy popada w chwilową rozpacz czy coś gorszego.
-Beznadziejny jesteś.- odezwał się niski głos w jego głowie. Był to nie kto inny niż a
Arahabaki, który wręcz uwielbiał się nad nim pastwić kiedy Chuuya miał gorsze chwile.
-Zamknij się.- wymamrotał w poduszkę Nakahara.
-Przecież wiesz, że to twoja wina. Ten dzieciak nie opuściłby tego mieszkania, gdyby nie ty.- kontynuował. Niebieskooki, żałował, że nie może uderzyć Arahabakiego, nie ważne jak bardzo by próbował.
-On wróci. Mówił, że to tylko misja.- powiedział stanowczo rudzielec.
-Nadzieja matką głupich. Jesteście w dwóch różnych organizacjach. Równie dobrze może mieć kochankę na boku i do niej tak znikać.- Dodał głos, śmiejąc się wrednie.
Wtedy do Chuuyi dotarły obawy. Może to jednak racja..?

-Mogłeś zgnić w tym laboratorium. Może by mnie przenieśli do innego ciała zamiast twojego. To byłaby znakomita wiadomość.- Arahabaki nadal się śmiał, mówiąc coraz gorsze rzeczy do niebieskookiego.
-Zamknij się. Zamknij się Zamknij się.- powtarzał Nakahara, zatykając uszy, jednak to nic nie zmieniało. Śmiech nie ustawał.
Jego oczy mimowolnie wypełniły się łzami.
Chuuya skulił się, próbując uciszyć głos.

Wtedy drzwi z sypialni otworzyły się. Wszedł przez nie brunet. Osamu od razu podbiegł do Chuuyi. Kładąc swoją rękę na tę rudowłosego. Głos Arahabakiego zniknął. Niebieskooki wziął parę głębokich wdechów i przytulił się mocno do brązowookiego, który usiadł na łóżku i odwzajemnił gest, gładząc go po włosach.
-Moje biedactwo... Już dobrze, jestem tutaj...- szeptał czule Dazai.
-Osamu... ja...- zaczął rudzielec, ale chłopak go uciszył, mówiąc:
-Wiem, przepraszam...-
Chuuya wtulił się w niego mocniej.
Brunet przysiągł sobie, że już nigdy nie zostawi go samego. Szczególnie w nocy.
A niebieskooki w końcu zyskał komfort na który zasługiwał od początku.

Magiczna reklama: Zapraszam do czytania mojego nowego, tak kolejny, ff z Soukoku:
"Where is our happy ending?"
Tym razem Soukoku beast, bo czemu by nie.