Zawgyi
[Diyar's POV]
ဒီအပိုင္းက ဓီရာဘက္ကအေတြးအထင္နဲ႕ viewကိုအရင္ဆုံးေဖာ္ျပသြားမွာပါေနာ္။ Daniel's POVလဲလာဦးမွာပါ။ ဇာတ္သိမ္းကႏွစ္ပိုင္းပါေနာ္
___________________________________________
Present time - 2024
ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းရဲ႕ ေအးခ်မ္းလွတဲ့ေတာင္ေပၚ႐ြာေလးတစ္႐ြာမွာ ႏြေဦးရာသီရဲ႕႐ြက္ေႂကြေတြဟာ လွပစြာပင္ေျမနီလမ္းေလးကို တန္ဆာဆင္ေနၾကသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တိုက္ခတ္သြားတဲ့ ေလညွင္းေလးထဲမွာ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္အေအးဓာတ္ေလးကပ္ၿငိေန၏။ ေတာင္ေပၚအျမင့္တစ္ေနရာက စာသင္ေက်ာင္းေလးထံမွ ကေလးငယ္ေလးမ်ား၏ စာဆိုသံဟာ ထိုေတာင္၏ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလႊမ္းၿခဳံထားေလသည္။
ထိုေတာင္ေပၚကေန ရႈခင္းကိုတစိုက္မတ္မတ္ေငးၾကည့္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္။ အဲ့လူရဲ႕သ႑ာန္ဟာ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္လွသည္။ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးမွာလက္သန္းႂကြယ္ရွိ လက္စြပ္ေလးတစ္ကြင္းကလြဲၿပီး ဘာအေဆာင္အေယာင္မွမရွိ။ ေသြးေၾကာမွ်င္ေလးေတြအတိုင္းသားေပၚေနတဲ့ပါးေဖြးေဖြးေလးမွာ ေလဒဏ္ေၾကာင့္ နီျမန္းေနသည္။ ေတာင္ေအာက္ရႉခင္းကိုၾကည့္ကာ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကို ရင္ဝယ္ပိုက္ထားရာက ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကိုလွန္ဖတ္ကာ မ်က္ရည္က်ေနတဲ့ထိုလူကို ႐ြက္ေႂကြမ်ားက ႏွစ္သိမ့္ေနသလိုပင္။
"ဘာလိုလိုနဲ႕ ႏြေဦးေတာင္ ထပ္ေရာက္လာၿပီဘဲ"
ပုခုံးေပၚကေနေအာက္ကိုက်သြားတဲ့ ႐ြက္ေႂကြေလးတစ္႐ြက္ကို ဓီရာေကာက္လိုက္ကာ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးထဲညွပ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
ဓီရာ ဒီ႐ြာေလးကိုေရာက္ေနတာ ငါးႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ႐ြာေလးက အရင္ေခတ္က ေစာ္ဘြားေတြႀကီးစိုးတဲ့႐ြာေလးတစ္႐ြာျဖစ္ၿပီး အခုထိလဲေစာ္ဘြားမ်ိဳးရိုးဆက္တည္တံ့ေနဆဲပင္။ ေအးခ်မ္းလွတဲ့ဒီ႐ြာေလးက ႐ြာသူ႐ြာသားမ်ားကလဲစည္းလုံးညီၫြတ္ၾကသည္။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖင့္ လယ္ယာလုပ္ငန္းႏွင့္စိုက္ပ်ိဳးေရးကိုသာ တစိုက္မတ္မတ္လုပ္ၾကသည္။ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ၊ စက္႐ုံေတြမရွိတဲ့ေနရာေလးမလို႔ ေလထု၊ေရထုကလဲသန႔္ရွင္းသည္။ ရိုးရိုးသားသားလုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကတဲ့သူေတြမလို႔ စိတ္ရင္းေစတနာေကာင္းတာေတာ့ အထူးေျပာစရာပင္မလိုေတာ့ပါ။
YOU ARE READING
Spring scenario from Eiffel-Town (အီဖယ်မြို့မှနွေဦးပုံပြင်)
RomanceCity of Love and artလို့ တင်စားကြတဲ့Parisမြို့တော်၌ ရေစက်ဆုံခဲ့ကြတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ဟာ ကံကြမ္မာဇာတ်ဆရာရေးဆွဲပေးတဲ့ဇာတ်လမ်းမှာ ပျော်ရွှင်စွာ ဇာတ်သိမ်းနိုင်ကြပါ့မလား။ သူတို့ကိုဆုံစေခဲ့တဲ့နွေဦးဟာ လှပနိုင်ပါ့မလား။ နွေဦးနဲ့ပတ်သတ်ပြီးရေးထားတဲ့ Fictionလေ...
