Fire In My Eyes, The Hobbit Fanfiction (voltooid!)

Het huis

We rende door rivieren en door bloemen velden, en uiteindelijk waren we in een bos. Ik kon horen dat de wargs niet ver van ons af waren. Ik was niet echt goed aan het opletten, en rende bijna tegen een boom. Maar ik kon 'm nog net ontwijken. En weer was het geschreeuw er weer. En iedereen stopte met rennen. "Deze kant op, snel"zei Gandalf. Bombur bleef staan, maar Thorin pakte hem bij z'n baard en hij rende weer mee. We rende en rende, en het huis was al te zien. "Snel we zijn er bijna"zei Gandalf. "Rennen"zei hij er nog achteraan. Opeens rende Bombur snel, dat hij dat in zich had. We waren aangekomen bij de muur van 't huis, ik en Gandalf bleven er even staan. Om iedereen even voor te laten. "Naar binnen"zei Gandalf. Bilbo was als achteraan, hij draaide zich even om en zag het grote dier uit het bos te voorschijn komen, en daardoor rende hij nog sneller. Ik keek of dat iedereen al binnen was, maar ze stonden voor de deur. Ze kregen 'm niet open. Ik rende er naartoe, en duwde het slotje omhoog, en iedereen rende naar binnen. Toen ze dat waren duwde we de deuren dicht, het scheelde weinig, want alleen de kop van het beest kwam naar binnen. "Duwen"schreeuwde iedereen om de beurt. Het beest trekt zich trug, en we hebben nu eindelijk rust. "Wat was dat?"vroeg Ori, en iedereen keek me aan. "Niet naar mij kijken, ik weet alleen wat hij is"zei ik. "Dat is onze gastheer, zijn naam is Beorn, hij is een huidverwisselaar"zei Gandalf. Ik wist dat heus wel, ik heb er veel over gehoord. "Soms is hij een enorme zwarte beer, en soms een grote, sterke man. De beer is onvoorspelbaar, maar met de man valt te praten. Hij is alleen niet zo gesteld op dwergen"zei Gandalf. De dwergen keken alsof ze beledigd waren. Ori ging dichter bij de deur staan. "Hij gaat weg"zei hij. "Ga daar weg, het is niet natuurlijk, het is duidelijk, hij is betoverd"zei Dori. "Hij betovert alleen zichzelf"zei Gandalf. "Maar goed, ga maar slapen. Hier zijn jullie vannacht veilig"zei Gandalf. Ik ging in een hoop strooi liggen, en deed mijn zwaarden en zo af. Dat licht een stuk makkelijker. "Dat hoop ik tenminste"hoorde ik Gandalf zeggen. Hoezo hoopt hij dat we hier veilig zijn, dat zal toch zeker wel? Ik ga maar slapen, ik heb het nodig. Ookal gaat het moeilijk, als je weet dat er een beest buiten loopt, die ons misschien dood.