Fire In My Eyes, The Hobbit Fanfiction (voltooid!)

Dwaalspoor?

We zijn aangekomen aan de rand van Demsterworld. Je zou denken dat ik nu uitgeput ben, maar dat ben ik echt niet. Rustig komen de rest van de dwergen aangehuppeld. Ik wilde verder lopen maar Kili kwam voor me staan met het paard waar hij op zat. "Hoe kan je nu niet uitgeput zijn?"vroeg hij. "Ik ben half elf weet je nog?"antwoordde ik. Hij stapte van z'n paard af en ging bij me staan. "Ja, dat weet ik wel. Maar toch"zei hij en lachte. Ik kreeg het warm en kreeg het gevoel alsof ik ging blozen. Ik liep naar Gandalf die verder op stond. "De Elfenpoort"zei ik toen ik naast hem stond. "Inderdaad" zei Gandalf. "Hier ligt ons pad door Demsterworld"zei Gandalf hardop er nog achteraan. "Geen ork te zien, het geluk staat aan onze kant"zei Dwalin. Het gezicht van Gandalf veranderde. Ik keek in de verte en zag dat Beorn een berg op klimde. Het is wel fijn op een ShapeShifter te hebben om op te passen voor gevaar. "Laat de pony's los, laat ze terug keren naar hun meester"beveelde Gandalf. "Dit bos voelt... Ziek. Alsof het getroffen is door een ziekte"zei Bilbo opeens. "Is er geen weg omheen?"vroeg hij nog. "Dan moet je 200 mijl naar het noorden, of 2 keer zo ver zuid"zei Gandalf en bekeek het bos nog even. Ik liep naar Bilbo. "Geen zorgen, je bent niet de enige die het liever wil. Ik heb hier ook geen goed gevoel bij"zei ik tegen hem en klopte met een hand op z'n schouder. Ik liep weer naar Gandalf die nu er een beetje dieper in was gelopen. Ik kreeg het gevoel alsof er iets duisters was. Ik hoorde ook Black Speech. Wat gefluisterd werd. Iets viel me op, ik liep er voorzichtig naartoe. "Eletha?"vroeg Gandalf. "Wat ga je doen?" "Niks, alleen even naar iets kijken"zei ik. Een standbeeld die verborgen is in een klimop. Langzaam haalde ik m'n hand omhoog en op een gegeven moment trok ik de klimop weg. Met een harde klap viel ik op de grond. "Eletha? Is alles oke?"vroeg Gandalf en ging op z'n knieën langs me zitten. "Ja, ja, het gaat"zei ik en keek op naar het oog wat op het standbeeld getekend was. Gandalf was er ook even niet bij, volgens mij praatte hij met iemand. "De Hoogvlakten, het zij zo"hoorde ik Gandalf zeggen. Hij hielp me opstaan en snelwandelende naar de andere. Er waren al veel paarden los gelaten, maar er was er eentje die nog opgezadeld was. "Niet mijn paar, die heb ik nodig!"zei Gandalf. "Verlaat je ons?"vroeg Bilbo. "Ik heb geen andere keus"zei Gandalf en liep een stukje verder, maar stond weer stil bij Bilbo. "Je bent veranderd Bilbo Balings, je bent niet meer dezelfde hobbit"zei Gandalf. "Ik moest je nog wat vertellen. Ik... heb iets gevonden in de tunnels"zei Bilbo die twijfelde. Ik liep dichterbij en stond bijna bij Gandalf. "Wat dan?"vroeg Gandalf. Bilbo rijkste naar z'n zak en bleef er met z'n hand even inzitten. "Wat heb je gevonden?"vroeg Gandalf. "Mijn moed"zei Bilbo en deed z'n hand uit z'n zak. "Mooi, dat is mooi"zei Gandalf. Ik keek goed naar Bilbo en iets zei me dat hij loog. Bilbo keek naar me, hij schrok ervan en keek snel weer naar Gandalf. "Je hebt het nodig"zei Gandalf en sprong op het rug van z'n paard. "Ik zie jullie bij de uitkijkpost, aan de rand van Erebor. Berg de kaart en sleutel veilig op en betreed de Berg niet zonder mij"zei Gandalf en keek direct naar Thorin. "Dit is het Grote Groene Woud van weleer. De lucht is zwanger van hersenschimmen, het kruipt in je geest en zet je op een dwaalspoor. Blijf op het pad en verlaat het niet. Wat er ook gebeurt, vind je de weg niet terug"zei Gandalf.