Fire In My Eyes, The Hobbit Fanfiction (voltooid!)

Slaapwandelen

'Wat zal er gebeuren als we naar buiten gaan? zal Beorn ons dan aanvallen?' 'Wat nu als hij binnen komt en ons aan stukken scheurt?' zulke vragen spoken de hele tijd door m'n hoofd. En daardoor lukt het ook niet om te gaan slapen. Ook hoor je muizen voeten, en alle andere geluiden. Owh ja, vergeet Bombur niet. Vanuit m'n ooghoek zie ik dat het Bilbo ook niet lukt om te slapen, hij staart naar het plafond, maar na een tijdje gaat hij rechtop zitten, en kijkt rond. Ik doe alsof ik slaap en net op tijd doe ik mijn ogen dicht. Hij draait weer om en haalt iets uit z'n zak. Een ring? Ik hoor opeens Black Speech. Is dat De Ring? Ik hoor voetstappen deze kant op komen, en niet veel later gaat er een deur open. En Beorn komt binnen gewandeld, en stopt midden in de gang. Na een paar seconden loopt hij weer door. Ik draai me om. Kili ligt naast me, hij lacht, en zegt iets. "Eletha, Eletha"zegt hij en na een paar seconden is z'n gezicht veranderd. Hij draaid met z'n gezicht naar mij toe, en legt z'n arm over me heen. "Ga niet weg!"zegt hij, en begint met z'n hoofd te schudden. Ik leg mijn hand op zijn wang en hij word al gelijk rustig. "Geen zorgen, ik ga niet weg"zei ik zachtjes, en val uiteindelijk in slaap.

////// Volgende morgen \\\\\

Ik ben als eerste wakker, en ga buiten kijken. Ik sta op, en probeer niemand wakker te maken. Ik hoor dat er iemand bij de paarden is. 'Ik ga daar denk maar naartoe' denk ik in mezelf. Terwijl ik er naartoe loop zie ik hoe mooi het hier eigenlijk is. Ik zie Beorn, bij de paardenstallen staan. "Kan ik ergens mee helpen?"vroeg ik. "U bent hier te gast, u hoeft hier niets te doen"zei Beorn, en draaide om. "Een elf?"vroeg hij. "Ja, is er iets raars?"vroeg ik. "Nee, maar wat doet een elf, bij dwergen? Ik bedoel houd u er niet van om vrij in de wildernis te zijn?"vroeg hij. "Ik ben met ze mee omdat Gandalf dat aan me vroeg, en nee eigenlijk niet, maar ik heb nogsteeds geen antwoord op mijn vraag"zei ik. "Kunt u de deuren open maken van de stallen, dan ga ik alvast naar binnen?"vroeg hij. Ik knikte met mijn hoofd en deed wat hij vroeg. Ik ging nog even in kleermakerszit in het gras zitten. Starend naar niks. Maar ik werd er zo uitgehaald, omdat een van de paarden naast me kwam staan, en met z'n hoofd tegen mijn handen aan duwden. "Hallo makker"zei ik en aaide hem. Ik hoorde Gandalf en Beorn achter me praten. "Dat is raar, ze gaan nooit zomaar naar iemand toe, ze blijven meestal op afstand"zei Beorn. Ïk wist dat Gandalf dacht dat er iets aan de hand was met me. "Vanacht gebeurde er ook al iets raars, maar dat was het tegenover gestelde als dit"zei Gandalf. "Zoald wat?"vroeg Beorn. "Vanacht liep ze naar buiten, en stond stil in het midden van dit veld, ze draaide zich om en keek me aan. 'Ons aantal groeit' en 'We worden steeds sterker' En toen ging ze ergens anders staan, en toen zei ze: 'De oorlog is nabij' Even later rende ze naar me toe, en riep 'De dood zal heersen' En sprong over het huis. Alleen nu is ze hier, en ze is weer normaal"zei Gandalf. "Hou haar in de gaten"zei Beorn en liep naar binnen. "Eletha kom wat eten"zei Gandalf. Ik stond op en liep naar binnen, en nam plaats aan de tafel.