Fire In My Eyes, The Hobbit Fanfiction (voltooid!)

Prince of Mirkwood

We lopen op het pad, die we van Gandalf moesten volgen. Het geluid van een waterval komt in m'n oren terecht. Gaat hij ons erin dumpen? "Waarom lopen we naar een waterval? Ga je ons van een berg erin duwen?!"zeg ik.

"Av-'osto" zegt hij terwijl hij recht vooruit kijkt. (Wees niet bang). Ik kijk hem vragend aan. "Spreekt u geen elfs?"vraagt hij wanneer hij z'n hoofd naar me draaid.

"Pedin edhellen" zeg ik. (Ik spreek elfentaal). Nu kijkt hij me vragend aan, maar al snel kijkt hij voor zich. Niet veel later komen we aan bij een grote deur. Hij stop aan de zei kant van de deur, en trek me aan m'n arm. De dwergen zijn bijna allemaal binnen. Wanneer de dwergen en de elfen verder zijn loopt hij achter hen aan. "Sluit de poort"beveelt hij en gaan verder met lopen.

"Tolo na nin"zegt hij. (Kom met me mee). Ik doe wat hij zegt en loop met hem mee. Het voelt alsof Bilbo in de buurt is, ik draai me en en blondie doet het ook, al snel loop ik weer door. En wanneer de deur dicht gaat is het weg. Het is hier geweldig! Alsof je super klein bent en in een boom woont. Steeds kijkt ik om me heen, ik weet dat blondie me aan kijkt. "Volgens mij weet je waar je bent"zegt hij zacht met een glimlach. "Mirkwood"zeg ik. Als snel zie ik een troon, waar iemand in zit. Als snel herken ik hem. "Thranduil"zeg ik bijna zonder adem. "Hir vuin"zeg ik en ga knielend zitten. (Mijn heer). "Man cheril?"vraagt hij. (Wat bent u aan het doen?). "Legolas, prince of Mirkwood"zeg ik en hij lacht. "Ik zou ook voor u kunnen buigen"zegt hij. Ik kijk hem vragende aan. "Mijn vader zal het uitleggen, hij heeft u vader en moeder gekend"zegt hij. Op dat moment brak er iets in me, ik zou het liefst naar de koning rennen en vragen of hij alles kon vertellen. Maar ik zal me netjes moeten gedragen.