Fire In My Eyes, The Hobbit Fanfiction (voltooid!)

Etterkop

"Kom, we moeten de Berg bereiken voor zonsondergang op Durinsdag. Onze enige kans om de verborgen deur te vinden"zei Thorin en liep als eerste het bos in. De weg is nog makkelijk te zien, maar een paar minuten later is de weg verborgen door bladeren. Dwalin tikt met de achterkant van z'n bijl op de grond, maar dat geluid klinkt niet als een tegel, als hij de rechterkant neemt klinkt het wel zo. "Het pad gaat deze kant op" zeiThorin en loopt die kant op, de rest volgt hem. Ik heb het gevoel dat we nu al verdwaald zijn. Ook heb ik het gevoel dat we bekeken worden, maar als ik om me heen kijk zie ik niks. Helemaal achteraan lopen is niet leuk, je hebt een verantwoording op je kop zitten. Daar hou ik niet van, ik zou nu weg kunnen lopen. Maar ik denk niet dat Gandalf er blij mee is. Nu lopen we op een omgevallen boomstronk naar beneden. Na een tijdje weten we niet welke kant we op moeten dus Dwalin doet z'n ding weer. "Hierheen"zegt hij en iedereen loopt die kant op. Na een tijdje beginnen de dwergen pas echt te praten alsof ze gek zijn. "Lucht, ik heb lucht nodig"zei Bofur. "Mijn hoofd, het duizelt me"zei Dwalin. "Wat gebeurt er?"riep Gloin. "Doorlopen"zei Thorin tegen Nori. "Waarom stoppen we?"vroeg Thorin. "Het pad... Us verdwenen"zei Nori en wees voor hem. Ik liep naar voren, volgens mij was ik de enige net een schone geest. "Zoek! Iedereen zoek voor het pad"zei Thorin. Iedereen keek druk om zich heen. Maar niemand zag het. We zijn verder gelopen, maar we hebben geen idee waar we zijn. Vuurvliegjes vliegen boven ons. "Ik herinner me dit niet, het komt me niet bekent voor"zei Balin. "Het moet hier zijn"zei Dori. "Weet iemand hoe laat het is?"vroeg Dwalin. "Geen idee, ik weet niet eens welke dag het is"zei hij alsof hij met zich zelf praatte. Ik ging naast Bilbo zitten. Mijn gedachte ging naar een spinnenweb, Bilbo begon er mee te spelen. De trilling ging lang door, omdat hij er aan trok en weer los liet. "Ik denk dat je dat beter met rust kan laten"zei ik. 'Etterkop' hoorde ik opeens, Bilbo keek me verschrikt aan en ik keek precies het zelfde naar hem. Thorin zei dat we weer verder gingen lopen. Na een tijdje keek ik naar m'n voeten, het leek sirieus alsof ik achteruit ging. Ik schud met m'n hoofd en kijk gelijk weer naar m'n voeten, gelukkig ik loop weer normaal. "Dwergen van de Blauwe Bergen, ik heb precies de zelfde"zei Bofur. "Dat komt omdat het die van jou is"zeiden Bilbo en ik tegelijk. "Snap je het niet? We lopen rondjes, we zijn verdwaald"zei ik vrij geïrriteerd. "We zijn niet verdwaald, we lopen naar het oosten"zei Thorin net zo terug. "Maar waar is het oosten? We zien de zon niet meer" zei Dwalin. "Jij was toch de expert"zei Bofur. Ik keek omhoog. "De zon. We moeten opzoek naar de zon" zei ik tegen mezelf. "De zon, daar boven"zei ik en tikte op m'n voorhoofd. Opeens werd er gevochten. "Wat was dat?"hoorde ik Thorin vragen. 'Etterkop' hoorde ik een paar keer. "Stoppen. Stil, allemaal!"schreeuwde Thorin. "We worden bekeken"zei hij. Had ik toch gelijk.