Succession | Sope

-45-

Sabah çalan telefon sesiyle uyandığında gözlerini kısıp etrafına bakındı ve yüzünü yastığa gömdü, sersem gibiydi. Çalan sesin bir süre kendi kendine kapanmasını beklerken ısrarla çalmaya devam edince küfür edip doğrulmuştu.

"Hoseok şirkete gel." Dedi diğer taraftan sert bir ses, babasıydı. "Ve bir daha da o adamla birlikte kalmıyorsun duydun mu?"

"Nasıl ya sen nereden biliyorsun dün duydun mu bizi?"

"Neyi duydum mu?" Demişti babası. Hoseok kırdığı potu anladığında ikisi arasında uzun bir sessizlik oluştu. "Hiç." Dediğinde doğrulmuştu yeniden. "Ayrıca nerede kaldığıma karışamazsın."

"Bal gibi de karışırım. Bitti duydun mu? Hemen kalkıp şirkete geliyorsun bugün kurul oylaması var. Tüm gün benimle kalacak ardından benimle eve döneceksin. Başka bir yere değil. Bizi içine soktuğun boktan sen çıkaracaksın."

"Ben sizinle yaşamıyorum."

"Artık yaşıyorsun." Gözleri yanında uyuyan bedene döndü. Yoongi gözlerini araladığında "Noluyor sabah sabah?" Demişti sessizce. "Hoseok telefon neden hoparlörde?"

"Ah üzgünüm unutmuşum." Normale aldığında "Onun yanında olduğunu biliyordum." Demişti babası homurdanarak. "Kalk çabuk."

"Bağırıp durma tamam geliyorum." Gözlerini yumdu ve telefonu bir kenara fırlatıp dağınık çarşafların arasına bıraktı bedenini.

"Babam bizi ayırmaya çalışıyor hadi son kez sevişelim." Dediğinde Yoongi uykulu gözlerle bakmıştı ona. "Babanı öldüreceğim."

"Bence de." Gözleri bedenine kaydı. Belindeki havlu kaymıştı ve beyaz karışık çarşafların arasında çırılçıplaktı. Hoseok gözleriyle onu üzerken sırıtmıştı sessizce. Doğrulup üzerine eğildiğinde "Sevişelim ve sonra öldürelim." Demişti dudaklarını yanağına bastırırken. Sesli bir şekilde öptüğünde elleri çok sevdiği saçlarında dolaşıyordu. Ancak Yoongi geri uzanmıştı yorgunlukla.

"Hoseok dünden sonra benim bile tüm kaslarım ağrıyor nasıl hala sevişelim diyebiliyorsun? Bilim adamları gelip incelesin seni normal filan değilsin."

Güldüğünde kucağına tırmanıp kollarını ona sarmıştı. "Kıyamam yorgun musun sen? Sanki ben seni becer-"

"Ağzını topla."

"Şakaydı kızma." Demişti mırıldanarak. Uzanıp sıcak göğsüne yaslandığında telefonunu eline almış ve ekranına bakmıştı. Telefondaki aramanın hala açık durduğunu gördüğünde seslice "Siktir." Demişti bağırarak. Ardından hızlıca kırmızı tuşa basmıştı.

"Arama kapanmamış!"

"Ne?"

"Babam bizi dinliyormuş şimdiye kadar! Söylediğimiz her şeyi duydu rezil olduk artık tüm özel hayatımızı biliyor."

"Babanın sapık gibi bizi dinlemesi normal mi?"
Demişti Yoongi. Hoseok üzerinden kalktığında hızlıca giyinmeye başlamıştı. "Artık bırak buraya gelmeyi evin önünden geçmeme izin vermeyecek. Sana demiştim son kez sevişelim diye dinlemedin."

"O kısım biraz zor." Demişti Yoongi. "Seni uzaklaştırmaya çalışırsa yanıtını alır."

"Öldürecek misin onu? Lütfen evet de."