I'll Make You Mine... Again...

11 - 24 Hours in... Hell

A|N

       Pasensya na po kung natagalan ang pag-update ko :))

       Thank you ulit sa pag-vote :))

       Comment din po kayo para po alam ko po kung ano po ang tingin nyo sa story.

       Enjoy Reading!

       COMMENT

        VOTE

        BE A FAN

Chapter 11

(24 Hours in Hell)

NEIL'S POV

4 hours na ang nakakalipas mula nang nagsabi ang doctor na dapat within 24 hours ay magising si Keisha. It's already 2 pm in the afternoon.

Nailipat na si Erin sa private room tulog pa din sya nong sumilip ako doon. My Dad is really angry with me when he knew what happen. He punch me pero hindi ako umiwas. tinanggap ko lang lahat. I know it's my fault at kulang pa yun para sa nakita kong sakit na nakita ko sa mata ng asawa ko.

Andito ako ngayon sa tapat nang ICU, gusto ko nga pumasok pero hindi pumayag ang doctor tapos na daw ang visiting hours. Nakaupo ako sa isa sa mga upuan doon at nakayuko na magkasalikop ang kamay. Praying for my wife and my new child safety.

Hindi ko napansing may tumabi sa akin, si Xan holding a styro alam ko pagkain ang laman niyon.

"You need to eat. Kaninang lunch hindi ka din kumain." sabi ni Xan sa akin habang inabot iyon at ibinigay ang isang coke in can. Tinignan ko sya at agad din iyong binawi, sumandal ako at tumingin sa kisame. Wala akong gana, at isa pa, paano ako makaka-kain knowing my wife is still in danger.

"I don't want to eat, wala akong gana si... my daughter is she awake now?" tanggi ko, na hindi pa rin siya tinitignan. Narinig ko syang bumuntong hininga.

"Eat it! Dahil kahit gawin mo ang magpakamatay sa gutom, it won't change anything. What you need is strength para mag-paliwanag at humingi nang tawad sa kanya." Mariin nyang sabi at isinalaksak sa kamay ko ang pagkain.

Tinanggap ko yun, tama ito, I need my strength para pag-gising ni Kish makapagpaliwanag ako, at ayaw kong lalo syang magalit sa akin, ayaw na ayaw ni Kish na nagpapalipas kami nang gutom, kinain ko yun kahit halos hindi ko yun malunok, I want to cry kahit na hindi ko sinasadyang saktan I can't change the fact that I hurt her. I hurt my wife... the love of my life.

I promise my self when this thing is over, at napatawad niya ako, yayayain ko ulit sya mag-pakasal this time sa simbahan naman at hahayaan ko syang mamili kung ano ang gusto niyang gamitin. Napahinga ako nang malalim. I know this time mas mahihirapan ako.

Napalingon kami ni Xan nang marinig ang pag-tawag ni Ash there was a panic in her voice na nag-pakaba sa akin.

"Hon... Kuya... come somethings wrong with Erin." sabi ni Ash na parang maiiyak. Agad kaming tumakbo pabalik sa private room ni Erin. Pag-pasok ko, nakita ko ang mga doctor na tinitignan ang anak ko, my mom is crying habang yakap ni dad.

"W-what's wrong? What happen to my daughter?" at dali-dali akong lumapit sa anak ko, and it almost break my heart when I see her. Tulala lang sya but she's crying. Crying silently.

"I think your daughter is suffering from trauma, her bruises are okay and her condition... physical condition is okay but emotionally I think natakot sya nang husto kanina when she see her mom with full of blood, I'll talk to my fellow doctor to come here para matignan nya ang kalagayan ng bata, he's a psychiatrist he can help about your daughters condition." at nagpaalam na ito sa kanila.