Medyadakiler şıp diye uymuş resmen DDFWWEFCWHİOP
Bölümü beğenmeniz umuduyla...
İyi okumalar!
ʕ ꈍᴥꈍʔ
" Anne tamam doydum! " Dedim annemin elindeki böreği elimle iterken.
" Olmaz kızım! Şunu da ye! " Dedi annem de inatla börek dolu çatalı ağzıma doğru getirerek.
Son bir şans babama yavru köpek bakışları attım. Umarım işe yarar...
Yüz halimi görünce güldü ve konuşmaya başladı;
" Sofia! Rahat bırak kızı! Senin yüzünden kusacak şimdi! "
Fernan abim de güldü ve o da kargaşaya katıldı;
" Anne bu kız senden şimdiden çektiyse ilerisini
düşünemiyorum! "
" Sen sus bakayım! " Dedi annem kızarak.
Biz onun bu hâline gülerken bakışlarım pedro abime kaydı.
Hiç konuşmamıştı ve muhtemelen konuşmamaya da kararlıydı.
Ama ben onun sesini duymak istiyordum!
" Lucia ben sana gerçekten anlam veremiyorum... Neyse konuşmayacağım... "
Sana ne oluyor şimdi? Neyse.
" Abi! Bugün antrenmanın var mı? " Dedim merakla ona bakarken.
Ama sanırım o duymamıştı çünkü bırak cevap vermeyi, bakmadı bile!
" Abi! " Diye seslendim bir kez daha. Ama aynı şey.
" Pedro abi! " Dedim bu sefer.
Bakmıyor bu!
" Üç deyince tamam mı? "
İşte şimdi gözüme girdin iç ses!
Üç!
" İki! "
Bir!
" Sıfır! "
" PEDRO ABİ!!! "
Sonunda baktı!
Annemin çığlığıyla beraber...
Kadının yüreğine indirdik resmen! Neyse! Sonuçta değdi.
" Kızım ne yapıyorsun Tanrı aşkına! " Dedi annem korku dolu surat ifadesiyle.
" Ama anne abim bir türlü bakmıyordu ki! " Dedim ben de kendimi savunmak için. Yoksa kurtulamazdım annemin gazabından.
Annem bana gözlerini devirirken pedro abim şaşkın bakışlarını üstümden çekmiyordu.
Niye bakıyorsa artık!
En sonunda ağzını açtı.
Beyefendi konuşmaya teşrif ediyor ne kadar onur verici!
" Ne oldu Lucia? "
Ne?
Ne mi oldu?
Ben ona bezgin bakışlarımı atarken fernan abim güldü ve konuşmamıza katıldı;
" Pedro sus yoksa Lucia' nın elinden kurtulamazsın benden söylemesi! " Dedikten sonra tekrar güldü.
İyi! Bazıları olacakları biliyordu en azından!
Sinirle soludum ve gözlerimi kapattım. Tekrar açtığımda direk konuşmaya başladım zaten;
" Antrenmanın... Var mı? " Dedim sakince konuşarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY HAYATIM ( PABLO GAVİ)
Teen Fiction" BU HAYAT SANA AİT DEĞİL BİLİYORSUN DEĞİL Mİ !? " " Evet biliyorum, bu hayat benim üvey hayatım... Gerçek hayatım bundan çok başka... "
