Yıllar Sonra

Bölüm 19

Her kese merhaba canlar nasılsınızz??

Beni bilirsiniz kitabın başında konuşmam ama bir şeyler söylemek istiyorum. Neden bilmiyorum ama geçmişden kesitlerden sıkıldığınızı düşünüyorum. Tabii belkide sıkılmıyorsunuzdur ama neden bilinmez öyle hiss etdim. 6 ay sonraya geçiş yapıyorum geçmişten kesitler galiba çabuk bitecek.

▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️

10 yıl önce

Damla ona yazan numarayla gerçektende 6 aydır konuşuyordu. Bu 6 ayda da Cesurla tekrar iletişime geçmeyi başarmış, en azından selam vere biliyordu. Ama sadece bu selamdan ibaretdi.

Cesurla, Berkayda bu zaman diliminde iyice yakın arkadaş olmaya başlamışdılar. Daha doğrusu Berkay başarmıştı. Berkay zaten uzun bir zamandır Cesurla arkadaş olmak istiyor, lakin çekiniyordu.

Arkadaş canlısı biri değildi Berkay. Ama Cesurla nedense arkadaş olmak istemişdi. Kim bilir demişdi kendi kendine belkide kendi kardeşimden daha iyi bir kardeş olurdu bana...

"Cesur var ya diyorum ki- Lan sen beni dinliyor musun?" Berkayın aniden Cesurun kafasına vurmasıyla Cesur, kendine gelmiş olacak ki yalandan bir sinirle Berkaya baktı. "Napıyorsun oğlum. Dinliyorum işte."

Göz devirdi Berkay. "Bu dinlemiş halinse dinlememiş halini çok merak ediyorum he." Güldü Cesur hafif. Berkay bu gülüşe bile şükür ediyorsu çoğu zaman. Cesuru güldürmeyi başarınca mutlu hiss ediyordu kendini.

"Gireceksin 3 ay sonra sınava değil mi?" diye sordu Cesur. Derin bir nefes alıp, kafasını onaylar anlamda salladı Berkay. "Ne olursa olsun k sınava giricem Cesur. Gözümü kararttım bir kere." Kafasını salladı Cesur sadece. "Yanında olucam ha haberin olsun." Güldü Berkay.

Asker olmak istiyordu Berkay. Ama ailesi izin vermiyordu. Varlıklı bir ailede yaşamasına rağmen karnı tok bir çocuktu. İkizinin aksine...

Buğra ikizine göz devirerek karşıdaki sıraya oturdu. "Sınavı verirsen evden kovulacaksın." dedi umursamaz bir tonda. Omuz silkti Berkay. Aile onun hiç bir zaman umrunda olmamıştı. Onu umursamayan bir aileyi oda umursamazdı.

"Sen dalga geçiyor olmalısın her halde Berkay. Şirketin sahibi ola biliriz oğlum birlikte. Ne diye asker olacaksın? Kafan üşütmüş senin." Boş bir bakış atdı Berkay Buğraya. "Şirket senin olsun Buğra. Sizden vaz geçerimde hedeflerimden asla."

Buğradan bir 'hah' nidası döküldü o an. Önüne dönmeden önce Cesura küçülseyici bir bakış atdı.

Takmadı bile Cesur. Tanıdıktı bu bakışlar ona. Umursamadı o yüzden. İlk değildi. Biliyordu son da olmayacakdı.

"Berkay." dedi sakince. "Hmm." dedi Berkay önündeki kitaba bakarken. "Sana bir şey anlatmak istiyorum." Kafasını kaldırıp Cesura baktı Berkay. "Bismillah anlat bakalım." Derin bir nefes alarak oda Berkaya döndü.

"Benim sevdiğim biri var. Ve ben bir cesaret ona yazdım. Ama benim olduğumu bilmiyor. Böyle bir şey daha var. Sanırım oda benden hoşlanıyor." Aniden gelen itirafla göz kırpıştırarak baktı Berkay.

Cesurun ona but şey anlatmasına mı şaşırsaydı yoksa yaptığı harakete mi bilemiyordu şu an.

"Ne zaman yazdın kıza?" dedi şokunu çabuk atlatırken. "6 ay var. Konuşuyoruz baya." dudaklarını yaladı gergince. "Damlayı tanıyor musun?" düşündü bir az Berkay.