Glimpse Of Us -Drew Starkey.

~ Nowe przyjaźnie ~

Jechaliśmy jeszcze chwilę po czym włączyła się piosenka Family Line-Conan Gray.

Spojrzeliśmy na siebie I zaczęliśmy śpiewać.

*how could you hurt a little kid* - I po tych slowach zaczely szklic mi sie oczy.

*Someone who loved you wouldn't do this* -

Nie chciałam mu się żalić i mówić, że nie jest u mnie okej. Ma mnóstwo swoich problemów, jutro zaczyna zdjęcia wiec nie potrzebne mu gadanie nieznajomej.

Na miejsce dojechaliśmy parę minut poźnjej. Wysiadłam z samochodu i udałam się w stronę hotelu.

- Hejj już uciekasz? - zapytał.

- Napewno masz jeszcze jakieś plany. -

-Widzę, że chcesz mnie szybko pozbyć. - odparl jakoś smutno.

- To nie tak. Po prostu...nie chcę Ci się narzucać. - odparłam podchodząc do niego.

- Nie narzucasz się. -

- w porządku. - W takim razie. Dziękuję bardzo za podwózkę i trzymam kciuki za jutrzejszy dzień. - uśmiechnęłam się.

- Nie ma sprawy. Trochę się obawiam tych zdjęć. Niezbyt dogaduje się z fotografem. - oparł się o samochód.

- o co chodzi? - zapytałam zmartwiona.

- Zawsze dużo proponuję, ustawiam się tak samo, a dla niego zawsze jest coś do poprawy i co chwila robi przerwę na lunch. - Odparł.

-Um.. No przyznam, że kiepsko. A nie macie jakiegoś na zastępstwo? - zapytałam.

- Jest dziewczyna Rudiego, ale jutro jest potrzebna gdzieś indziej i nie będzie w stanie być na planie -

- przykro mi. Myślę, że napewno dajessz z siebie całe 100% i to nie w tobie jest problem, tylko w nim. Poza tym jesteś Drew Starkey. Mój wybawca! Kto sobie poradzi lepiej jak nie ty? -

- Wow. To było... Dziękuję -

- Nie ma sprawy. Jak będę mogła jeszcze jakoś pomóc to dawaj znać. - odparłam.

- Napewno. - Naprawdę dobrze się dzisiaj bawiłem. - dodał.

- Ja również. Cieszę się w takim razie, że mogłam pomóc. Ja będę już się zbierać. Muszę się jakoś ogarnąć wiesz.. - dodałam.

- Jasne. Rozumiem. Mam nadzieję, że do zobaczenia wkrótce. - uśmiechnął się.

Odchodząc odwróciłam się jeszcze by pomachać na pożegnanie. Niestety już go nie było.

Pov: Drew

Cholera. Nie zabrałem od niej numeru. Powiedziałem do siebie odjeżdżając. Odwróciłem się, ale już jej nie było.

A co jak nie zadzwoni? Co jak to ja jej się naprzykrzałem? Dalej czuje jej perfumy w samochodzie i widzę jej piękny usmiech. Widzę ją jak śpiewa do piosenek.
Naprawdę nie sądziłem, że przypadkiem spotkam kogoś tak dobrego. O czystym sercu.

Pov: Hope

Zmęczona padłam na łózko. Miałam już dosyć tego dnia. Co prawda spotkałam kogoś kto naprawdę mnie pocieszył, i sprawił że poczułam się dobrze.
Zastanawiałam się nad przyjęciem jego propozycji. Nie chciałam jednak w nic się pakować. Ta przeprowadzka to już jeden wielki stres. Sama nie do końca przepracowałam pewne rzeczy i nie chciałabym go zranić. Zresztą, kto by się w ogóle zainteresował kimś takim jak ja.
Napewno nie ktoś taki jak Drew Starkey. To nie ta liga. Napewno. Gdyby nie te fanki nawet nie zwrócił by na mnie uwagi.