Alicja, młoda dziewczyna z Trójmiasta, przeprowadza się do Warszawy po bolesnym rozstaniu, gdzie zaczyna nowe życie, nawiązując relacje z sąsiadem i współlokatorką. Poznaje też przystojnego studenta Politechniki... którego nie cierpi. Przypadek spra...
🎶 Playlista do tego rozdziału 🎶 rvmi - "Nights Like This (Slowed)" Charlie Jeer - "Her Eyes" Charli xcx - "Guess featuring Billie Eilish"
Z głośników leciało "Nights Like This" rvmi. Przeciskałam się przez tłum, uczepiona ręki Tomiego, żeby się nie zgubić.
Skyler.
Ej, w rzeczywistości wygląda... lepiej, znaczy... normalniej niż na zdjęciach ze swojego insta. Nie jest tak lalusiowaty i wystylizowany. A te mięśnie, z których się śmiałam, są prawdziwe. Waaaat?
Zerkałam na niego ukradkiem, podczas gdy Tomek zaczął mnie przedstawiać. Skyler gapił się na mnie bezwstydnie, a ja... no, próbowałam nie spalić się ze wstydu. Nie czuję się komfortowo, gdy ktoś mnie tak ogląda jak torebkę w sklepie. Zdawałam sobie sprawę, że wyglądam inaczej, niż na profilowym z Crusha. Makijaż, wycięty dekolt. On pamięta, prawda?
– Wiesz, chyba rozmawialiśmy na Crushu... – zaczynam niepewnie, przekrzykując muzykę. Czuję się jak idiotka, bo on nie reaguje. Pewnie nie słyszał. Kiwam ręką, żeby się do mnie schylił i wykrzykuję mu w ucho jeszcze raz.
– Skyler, prawda? – próbuję podtrzymać rozmowę, ale... cholera, czy on to robi celowo?
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
W mojej głowie zaczyna rosnąć wątpliwość. Nie pamięta? Czy ja coś źle powiedziałam? Czuję, jak moje policzki zaczynają się rumienić, a w środku wszystko się ściska.
– No jasne, że pamiętam, Aldona? To co tam? – mówi rozbawiony.
ALDONA?!
Oczy mi się rozszerzają, ręce drżą. Serio? Całe szczęście, że nie umówiłam się z nim sam na sam. A ten patrzy mi w oczy zadowolony, kiedy ja czuję, że zaraz wybuchnę. To jakiś żart!
– Mam na imię Alicja, KAMILU – mówię ostro, choć głos lekko mi drży.
On się śmieje, jakby to wszystko było zabawne.
– Karolu – poprawia mnie, z tym swoim durnym uśmieszkiem.
Boże, co za dupek. Nie wytrzymam tego dłużej.
– Kamilu, Karolu, jaka to różnica?! – prychnęłam i odwracając się na pięcie, po prostu sobie poszłam. Jaka to różnica? Na pewno taka, że już NIGDY nie chcę z nim rozmawiać.
Kątem oka jeszcze widziałam, jak Tomek wykonał facepalm i kręcił głową, a Skyler śmiał się.
Baw się dobrze, kretynie.
Z trudem przecisnęłam się przez tłum, czując, jak ogarnia mnie coraz większe zażenowanie, a później złość. Musiałam ochłonąć. Skierowałam się w stronę łazienki, chcąc po prostu pobyć chwilę sama. Rozejrzałam się. Ta łazienka była wielkości mojego pokoju... i była... złota. W większości. Gigantyczne lustra w drewnianych ramach. Jezu, wszystko antyki. Nie wierzyłam własnym oczom. Był nawet fotel w pobliżu wanny. Nie wiem po co, ale wyglądało to pięknie. Chwilę opierałam się o umywalkę, oddychając głęboko, gdy do środka weszła Zuza.
