CHAPTER 24: Smile

497 29 6
                                    


24

"

DON'T touch her,"

"Why? We're the one who win the bet dude"

"I'll buy her, how much then?"

"Wuwow wait, is this girl your type too?"

"..."

"So it's not but why are you buying this girl this is ours.."

"You drugged her.."

"Yes, she's our toy tonight, HAHAHAHA!"

"Fvcker..."

Sabay rinig ng putok ng baril.

Napamulat ako habang puno ng pawis, ano 'yon?! Napahawak ako sa dibdib ko na sobrang lakas ng kabog. Napatingin ako sa bintana at nagulat ako nang may nakita akong anino doon na ikinatakot ko. Pero nawala ito bigla nang mukhang alam nito na nagising ako.

Mabilis akong tumayo at pinuntahan ang veranda, binuksan ang sliding door pero wala akong ni isa na bakas na nakikita. Mga street lights lang ang makikita sa oras na ito dahil gabi narin.

Hindi ako nakatulog dahil sa napanag-inipan ko. Pamilyar mukhang nangyari na iyon pero hindi ko lang matandaan kong saan. Saka ang boses sobrang pamilyar sa akin ang isa.

Tinignan ko ang cellphone ko na wala man lang reply ni isa ni Percieval kahit tawagan ko ito ay hindi na sumasagot simula ng magchat siya ng ganoon sa akin. Kinakabahan ako sa nangyari dito. May papátáyin ba siya o may napatáy na, hindi ganun ang Perceival na kilala ko.

Kinabukasan ay naghire ako ng karagdagan na guards na magbabantay malapit sa kwarto ng anak ko at sa akin. For my safety and also to my daughter.

Bumaba ako habang inaantok, wala akong gana pero iinom ako ng kape. I fix my hair and tie it, napadaan ako sa maliit na salamin na nasa dingding lang, tumigil muna ako para ayusin ang buhok ko at nagpatuloy na ng matapos.

"Good morning Ms." Wika ng mga hinire ko sa bahay.

"Good morning din ho, gising na po ba si Zai?" Tanong ko sa kanila.

"Oho, nasa dining na po kumakain dahil sabi niya may test sila ngayon kaya dapat maaga siya, aba'y ang talino ng bata at pursigido mana talaga po sa inyo" wika nito habang nakangiti sa akin na ikinangiti ko nalang din.

"You flatter us too much po,"

"Ay eri hindi mo madam!" Anito sabay kamot sa ulo.

"Sus, kunan mo nga ako ng kape ihatid mo sa garden,"

"Masusunod po," anito.

Habang nakaupo ako sa duyan at tinitigan ang pagbubukang liwayway, kitang-kita kasi dito. Nung pinatayo ko ang bahay na ito gusto ko na kitang-kita ang araw kaya one of the reason why my house is my safe place dahil narin sa view na makikita ko.

"Ito na po ang kape niyo Ma'am,"

"Salamat po,"

Yumuko ito at tumalikod na. I sip it and I smiled tiredly, mainit ang kape, katulad ng init na dumampi na sa akin na init ng araw.

May trabaho na ako, may bahay na, kasama ko na ang anak ko, may companya pa, pero walang maraming kaibigan...nag-iisa lang, at si Percieval iyon.

I realized na when you're maturing, mas gusto mo na iyong tahimik lang, at marerealized mo na pinaplastic ka lang ng mga itinuring mong kaibigan dahil may needs sila sayo pero kung wala, wala ka sa kanila, you're nobody and that's reality.

The Rejected Wife Of Professor Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon