Tylko na chwilę

Epilog

Loving can hurt, loving can hurt sometimes
But it's the only thing that I know
When it gets hard, you know it can get hard sometimes
It is the only thing that makes us feel alive

We keep this love in a photograph
We made these memories for ourselves
Where our eyes are never closing
Hearts are never broken
And time's forever frozen still

Byłam zła, byłam cholernie zła na Williama, że mnie okłamała, że mi nie powiedział o swoim wyjeździe. Unikałam go przez 5 dni, 5 dni płakania i snucia się po domu, ale sobotniego ranka zrozumiałam że on wyjeździe na niewiadomo ile i to są moje ostanie dni z nim.

Spędziliśmy każdy dzień ze sobą, każdą wolną chwilą cieszyliśmy się swoją obecnością, każdą noc spaliśmy przytuleni do siebie. Cały czas czułam na sobie jego wzrok, jego usta które pieściły moje, jego dłonie które przesuwały się po moim ciele i jego oczy w których widziałam zachwyt i podziw

Siedziałam przy fortepianie aby nie patrzeć jak mój ojciec i brat żegna się z Williamem, dlatego tępo wpatrywałam się w kartkę z nutami a moje płace wybrzmiały melodię którą sama skomponowałam

-Będziemy tęsknić William- jak przez mgłę słyszałam głos ojca- mam nadzieję że niedługo będziemy widzieć Cię w telewizji chłopaku

-Właśnie William mam nadzieję że załatwisz mi autografu jakieś. Trzymaj się brachu.

Próbowałam nie uronić łez ale to było ciężkie.
Poczułam na swoich plecach ciepły dotyk, odwróciłam głowę i ujrzałam szmaragdowe oczy.

-Zagraj coś dla mnie- uśmiechnęłam się lekko- ten ostatni raz- odgarnął mi wystające włosy za ucho
-Ostatni raz ?- zapytałam

-Ostatni raz prywatnie dla mnie- bo jak będziesz już światową piosenkarką to nie będzie to to samo- zachęcił mnie

Moje palce znalazły się na klawiszach, które otworzyły melodię, która od kilku dni nie ustanie rozbrzmiewa w mojej głowie.

-Jedziemy ? - zapytałam po skończeniu chłopak pokiwał głową i wstał podając mi przy tym rękę. Rozejrzał się po domu i po kolejnym pożegnaniu zaprowadził nas do auta.

-Musimy ustalić kiedy będziemy do siebie dzwonić i ewentualnie przyjeżdżać. Ja mogę na pewno na święta- moje serce ścisnęło się

-Kochanie nie wyjdzie to nam- pokręciłam głową - będziesz miała treningi, ja będę siedziałam na uczelni i na sali w wolnych chwilach będę siedziała nad skrzypcami.- spojrzałam na mnie- nie chcę cię ograniczać William, nie chce siedzieć tutaj i myśleć że jesteś ze mną tylko dla obietnicy.

-Mads spróbujmy chociaż, wiesz że cię kocham i nie spojrzę na inną.

-teraz tak mówisz, ale potem za miesiąc za dwa- ścisnęłam jego dłoń- boję jest William nie chce płakać po każdej naszej rozmowie ale nie chcę cię zostawić.

And if you hurt me
That's okay baby, only words bleed
Inside these pages you just hold me
And I won't ever let you go
Wait for me to come home
Wait for me to come home
Wait for me to come home
Wait for me to come home

-Damy radę Mads jak nie my to kto- powiedział

Zjedliśmy ostatni rodziny obiad w jego domu i pojechaliśmy na lotnisko. Pani Jennifer od wyjścia z domu płakała, Reggi ja i William siedzieliśmy w ciszy a Pan Cameron prowadził auto z dumnym uśmiechem.

Na lotnisku Jennifer nie wypuściła z objęć bruneta przez 10 minut, Reggi udawał twardego ale płakał gdy William zniżył się do jego wzrostu i go objął. Pan Cameron poklepał syna dumnie po plecach i powiedział kilka pokrzepiających słów
A ja płakałam w jego ramiona.

-Spróbujmy- powiedziałam cicho aby tylko on mógł usłyszeć-
-Kocham cię Madeline- złączył nasze czoła

-Ja ciebie też kocham Wilhelm- spojrzałam w jego oczy- udowodnij im, że jesteś najlepszy

-Będę się starał Calineczko- z głośników wybrzmiał kobiecy głos, który informował o locie do Rhode Island- muszę iść maleńka- pokiwałam jedynie głową- obiecaj mi, że zobaczę Cię na scenie

-Dobrze wiesz, że to się stanie- mruknęłam i poklepałam go z uśmiechem po klatce piersiowej. - przyjrzałam się dokładnie jego twarzy- nie odwracaj się

-Dlaczego?- w jego oczach dostrzegłam łzy

-Bo będzie gorzej- złączyłam nasze usta, nasze łzy zmieszały się.

William osunął się popatrzył na każdego i chwycił dwie wielkie walizki i skierował się do odprawy. Na samym końcu przystanął i zawahał się lecz nie odwrócił się i poszedł dalej.

William wyjechał spełniaċ swoje marzenia i lecz gdy to zrobi wróci i namiesza jeszcze w moim życiu