You change my life (Abra And Janica Fan Fiction) COMPLETE ✔

Chapter 7

Ron POV

Okay din namang kasama si bea at janica, marunong silang sumakay sa trip namin. Medyo nakakailang lang silang tatlo kasama kasi masyado silang maraming alam when it comes to literature

-KRINGGG-

"Time na agad?" napatingin ako sa relo ko

"Ron, ikaw halos 1 hour na nga yung break time natin bitin pa sayo" sabi ni bea

"Ha? 1 hour na ba yun, bitin sakin eh"

"Hay nako ron, college na tayo, nasanay ka kasi ng high school, iba na pag colleg. Sanay ka kasi ng pag nag time na, ayaw pang pumasok ng room tatambay pa sa canteen, kung wala lang siguro si bea tiyak nandon ka pa sa canteen" sabi ni abra, pinapahiya naman ako nito kay bea yari to' sakin mamaya

"oy hindi, hindi ah, dati lang yun, iba na ako ngayon" pagtatanggol ko sa sarili ko, tinawanan lang nila ako. Pagpasok namin sa another subject, wala pa yung professor namin. Kanya kanya munang ingay.

Nilapitan ko si Bea wala sya ginagawa eh nagbabasa lang, Masipag din sya mag aral ah.

"Bea?"

"oy ron bakit?" sabi nya tapos tinanggal yung headset nya

"Ah wala, gusto ko lang makipag-kwentuhan sayo, wala kasi magawa"

"Oo nga, medyo boring. Sige, open ng topic"

"Ahh bea, may boyfriend kana ba?" bungad ko

"Bat yan ang topic natin?" napa-kunot yung noo nya

"Ah wala, i just want to ask lang, bakit?" sabi ko nalang

"ahh, hindi naman, gusto ko kaso nga lang ang hirap lalo na pag yan ang topic, brokenhearted eh, kaya parang ayaw kung pag usapan ang relationship ngayon, kasi naaalala ko yung, ex boyfriend kong gago" napasimangot s'ya, nakokonsensya akong tinanong ko pa

"Ah ganun ba, sorry ah" tinapik ko s'ya ng mahina

"alam mo ron, kahit ginago nya ako at sinaktan, hindi parin ako maka move-on bat ba ganun ang hirap?" sabi nya tapos yumuko sya at pagtingin nya sakin. Nakita kong nanginginig yung mga luha nya sa mata

"hindi naman madali maka move-on ng basta basta, kahit ikaw yung nanakit o ikaw yung sinaktan, mahirap pa din, ano ba ang ginawa nya sayo at nag break kayo?" tanong ko sa kanya, para akong tanga, diba ayaw na nga pag usapan bat bigla pag lumabas yun sa bibig ko?

Bea POV

Lahat ng sakit naramdaman ko na naman, ewan ko ba kung bakit hanggang ngayon hindi ko pa rin s'ya nalilimutan? Wala na kaming ugnayan sa isa't isa. Hindi ko na rin s'ya nakikita pero ang sakit pa rin sakin. Sariwa pa ang mga sugat na iniwan n'ya.

"Sorry bea, madaldal talaga ko. Okay lang, sige 'wag mo ng ikwento" sabi ni ron at nginitian n'ya ako

"No, I will tell it. Siguro one of the ways para madaling matanggal sakin yung sakit is to express everything.." tiningnan lang n'ya ako at huminga ako ng malalim

FLASHBACK

First Anniversary namin. I'm a little bit excited and until now hinihintay ko pa din yung text n'ya.

*Deep*

1 message from: KING

"Bea, Pumunta ka sa park. Kita tayo"

Hindi ko alam ang irereact ko, this was the first time na he texted me using my name. Wala man lang Greetings or what. Pero still nireplyan ko s'ya