You change my life (Abra And Janica Fan Fiction) COMPLETE ✔

Chapter 55

Janica POV

After a Month. Wala sobrang gulo ng lahat di na nabuo ulit kami nagkakasama-sama halos lahat ng tao lagi nalang akong pinagtitingnan lalo na sa school. Sariwa pa rin ang issue namin, dahil nga naman noon nagpaka-effort si abra para sakin tapos ngayon ito kami pataasan ng Pride. Nangyare sa barkada? ayon sila bea focus na sila sa studies nila at sa relasyon nila ni ron, tapos si Imee nawala na di na nagpaalam samin na aalis na sya at babalik ng ibang bansa. Kami ni Abra? Ito COOL OFF. No communications. Di na kami nag uusap parang back to strangers. Hindi ko pa kayang mawala sya, pero hindi pa rin kasi naaalis sa isip at puso ko ang mga nangyari nung isang buwan. Si Enrique patuloy ang pangungulit sakin habang si jhoza hindi ko na nakikita sa buong campus.

"Hi, babe!" biglang may umakbay sakin, si EJ pala. Habang naglalakad naka-upo ako dito sa grand stand at pinapanood ang mga players.

"Its you again." sabi ko sabay tanggal ng kamay nya sa balikat ko

"Kumusta ka na?" tanong nya

"Wow! after a month, yung mga ginawa n'yong samin ni jhoza? sa tingin mo ba magiging okay ako pagkatapos ng ginawa nyong paggugulo samin?"tanung ko

"Janica, sa totoo lang, I don't want to this. Pero napilitan lang ako. Sinabihan nya ako noon at akala ko magiging maayos."sabi nya sakin

"Sumunod ka naman?" sigaw ko

"Janica natakot ako. Kase mahal parin kita hanggang ngayon, hindi ko man alam ang gagawin ko dahil for sure na may gagawin syang masama sayo. Pumunta ako dito sa manila para hanapin ka. Nung nalaman kong may boyfriend kana." sabi nya sakin

"Nung nalaman nyong may boyfriend na ako anong gagawin mo dito?"Tanung ko

"I just want to congrats Raymond. Kase napaka-swerte nya sayo. Pero nung sinabihan ako ni ms. shimizu na galit ako sa sarili ko at pinilit kong makipag away kay raymond"sabi nya sakin

"Ayoko na ng paliwanag enrique umalis kana. Nahihirapan na ako, Kahit kailan di na sumaya yung buhay ko lahat ng masasaya lagi nalang limited." sabi ko hindi ko namalayan na tumulo na naman yung mga luha ko

"Janica, I'm sorry. I don't want to ruined your birthday, especially your life. Pero janica sana maintindihan mo ako." sabi nya then he wipes my tears

"It's okay, enrique. I can forgive you. Pero sorry kung hindi ko kayang ibigay sayo yung hinihiling mo." sagot ko sa kanya at inalis ang kamay nya sa pisngi ko

"I know, matanggal ko ng tanggap. Umaasa lang ako ulit, I hope mapatawad mo na sya, mahal na mahal ka ni Abracosa, janica" sabi nya sakin at tumango nalang ako bilang sagot

"Happiness can be found even in darkness, janica. If one only remember to turn on the light." dagdag pa nya at umalis na

Nahihirapan na ako, gusto ko ng bumalik ang lahat sa dati pero hindi ko alam. Binabagabag pa rin ako ng mga pangyayari at masakit pa rin sakin, hanggang ngayon pati hindi pa rin ako pinapatigil ni jhoza

Raymond POV

Ginawa ko na ang lahat, pero ang hirap. Nandito ako ngayon sa park kung saan ko unang nakita si janica. I miss her so much.

"I think you need someo--" hindi ko inaasahan na dadating si jhoza

"Jhoza?" sya nga 

"Yes, I am" sabi nya sabay tumayo ako

"Jhoza please stop it."sigaw ko sa kanya

"Pero ray--"

"Jhoza you ruined everything. Una yung relasyon namin ni janica kasunod yung buhay namin pangatlo yung barkada. Ano ba jhoza?"sigaw ko sa kanya