ඩියේෂි ඇවිත් රිෂිප්ෂන් එක ගාව එයාගෙ යාළුවො තුන් දෙනව හෙව්වා. පේන්න හිටියේ නැති නිසා එයාලා උඩට යන්න ඇති කියලා හිතන් පඩිපෙළ නගින්න පටන් ගත්තා .පඩිපෙළ නගින්න අඩිය තියද්දීම,
" ඔහ් ෂිට්..සොරි "
පඩිපෙලේදි ඇඟේ වැදීගෙන ගියපු පාරට ඩියේෂිගේ අතේ තිබ්බ ෆෝන් එකත් වැටුණා. .ඩියේෂිගේ කකුලත් පඩිපෙලෙන් වැටෙන්න යන එක නවත්තන්න හදද්දි ටිකක් උලුක්කු වුනා. වැටුණ ෆෝන් එක අරන් ඒකට හානිද කියලා බලපු ඩියේෂි මොකාද මේ බලන්න ඔලුව ඉස්සුවා විතරයි ඉන්න එක්කෙනා දැකලා කටට ආපු වචන ආයේ කටේ හිර කරගත්තා. ඒ ඇවිත් යශ්මිත!
"........."
" අවුලක් නැ නේ මන් යනවා "
ඩියේෂි කිසිම දෙයක් කතා කරන්නත් කලින් යශ්මිත විදුලි වේගෙන් පඩිපෙළ නැගන් ඉවරයි .
" මූ යකෝ...."
ඩියේෂි තමන්ටම මුමුණන ගෙන ආයේ ෆෝන් එකට හානිද බල බල පඩිපෙළ නැග්ගා. දැන් ඩියේෂි වැලලෙනවා හිතින්! දෙවෙනි ෆ්ලෝ එකට නැගල හති අරින ගමන් ඩියේෂි දැක්කෙ අශේන්වයි , ක්රිෂ්වයි යශ්මිතවයි. දැකලා මග නැවතුනත් ඒ කිසිම කලබලකාරී පෙනුම එළියට නොපෙන්නා බැරි මාර ගාතේ තුන් වෙනි ෆ්ලෝ එකට නගින්න පටන් ගත්ත. ඒ ඒක්කම ඩියේෂි ඇහැ කොනින් දැක්කේ තුන් දෙනාම එයා දිහා බලන් ඉන්න බව.
" ලැජ්ජාවේ බැහැ ..නෝන්ඩි ගගා මොකක් ද වගේ යන්නෙත් "
ඩියේෂි තමන්ටම කියාගෙන කකුලේ අමාරුව අමතක කරලා විදුලි වේගෙන් පඩිපෙළ නැගන් යාලුවෝ ගාවට දිව්වා.
......................
" අශ් අශ්...අර බලපන් ඔය පඩිපෙළ නැගන් එන එකී තමයි මන් දැන් කිව්වේ මන් ඇගේ හැප්පීගෙන ආවා කියලා...අර උඹ දිහා බලන් ඉන්නෙත් එකීම තමයි.."
අශේන් පඩිපෙළ නැගන් ඇවිත් හති අරින ඩියේෂි දිහා බැලුවා.
" උබට කියන්න මන් ඇඟේ වැදිච්ච එක එකීට අමතක වුණා මාව දැක්ක ගමන් !"
" ඇයි උබව දැක්ක ගමන් එයට අමතක වුණේ?"
යශ්මිත හිනා වෙවී ඩියේෂි ගැන අශේන්ට කිව්වම අශේන් තාමත් ඩියේෂි දිහා බලන් ඉන්නවා. ෆෝන් එකෙන් ඔලුව උස්සලා එයා අදුරන අය ඇරෙන්න වෙන කා දිහා හරි මෙහෙම බලන් හිටියම ද කොහෙද . ක්රිෂ් අහපු දේත් එක්ක එයාට වැඩක් නෑ වගේ ආයේම ෆෝන් එකට ඔලුව ඔබාගත්තා.
YOU ARE READING
"රැළි 2 ක තනි වූ වෙරල - Waves of 3 Hearts"
Teen Fiction" ඔයා තාමත් එයා ගැන හිතනවා ද ඩිෂූ ? " " මං තාමත් රැළි දෙකකට තනි වෙච්ච වෙරළක් සයාශ්.."