CATHERINE'S POV
Nakauwi na kami at nandito ako sa kwarto ko.Nahiga na ako sa kama ko at hanggang ngayon ay nakatatak sa isip ko ang itsura ng katawan niya.Habang buhay na sigurong tatatak to sa utak ko.Nakakapagod na.Gusto ko ng matapos ng lahat.Pero paano?
Tinignan ko ulit ang papel na ibinigay ni Andrea.Mamatay ba kaming lahat? Wala na ba talagang makakaligtas? Kung ganun,hindi ako papayag mamatay ng wala man lang ginagawa.Hahanapin ko ang sagot.Hahanapin ko ang totoo.
Kinuha ko ang phone ko at 2:30 am na.Wala pa akong tulog.At ni hindi man lang ako dinalaw ng antok.Umupo ako sa kama ko at nagsimulang mag-isip kung saan ako magsisimula.
Kumuha ako ng puting tela at ikinabit iyon sa dingding ko na color pink.Since wala kaming white board ay ito na lamang ang gagawin kong board.
Inumpisahan kong isulat ang lahat ng pangalan namin gamit ang pentelpen na Red.Inekisan ko lahat ng namatay na at isinulat ang mga natitira pa.
CATHERINE
ANDREA
JASMINE
ABBY
JOSEPHLima.Lima na lamang ang natitira.Kung tutuosin,dalawa sa kanila kriminal,ang Friend at ang killer.At kung tutuusin,madali na sana dahil konti na lamang .Pero isang pagkakamali ay buhay ang kapalit.Gano ko nga ba sila kakilala? Sino ang nagsisinungaling sa kanila? Sino ang totoo?
Hindi ko alam kung saan ako mag-uumpisa hanggang sa magplay sa utak ko ang mga katagang sinabi ni John.
"K-kayo? K-ayo ang biktima?"
Kahit naguguluhan ako sa sinabi niya ay feeling ko nagets ko.At isa lang ang sigurado ko.May alam siya.May alam sila.
ANDREA'S POV
Patay na si Ryan.Nagsimula na ulit siya.
Siya.Hanggang ngayon,hindi ko parin alam kung sino siya.Hanggang ngayon,hindi ko pa nasosolve ang mga clues.Asan na ba siya.Patagal ng patagal,mauubos na kami.
Inilibas ko ulit ang mga sulat at hanggang ngayon wala parin akong ideya.
Hindi ko alam kung ilang araw pa ang tatagalin bago ko maisip ang mga sagot dito.Hindi ko alam kung hanggang kailan ako tatagal dito.
Naalala ko ang sinabi ni Edward.
"I'm not playing jokes with you.I already warned you.Knowing the truth is like digging yourself to hell."
"Lahat.This school's dark history.I think,its happening again.History repeat itself."
Ano ang history ng school.Ano pa nga ba ang mga hindi namin nalalaman sa nakaraan?
Kinuha ko ang phone ko at nag-iwan ng message kay Catherine.Oo,kailangan ko ng tulong.Hindi ko kakayanin ang mag-isa.
Cathy,have a research about school's history.Maybe it can help us.
Ilang minuto lang ay nagreply na siya,so hindi pa siya tulog?
That's what i'm about to do.
So alam niya din na may mali sa nangyayari? Hindi ko na niya nireplayan at nahiga na sa kama ko.
Pumasok nanaman siya sa isip ko.Nasaan na siya.Napakatagal niya.Nabuhay ba talaga siya?
Aubrey,nasan kana? Akala ko ba babalik ka.
Yeah,you're right bitches.That was a fuckin' plan.A suicidal mission,to kill her.
FLASHBACK
"These are all the clues I got from their corps.If i will solve all of this,It will take a long period of time for me.So let's make a plan."
BINABASA MO ANG
Unmask the Killer
RandomIt all started with a game. A game of life. Where time out, pause and break are forbidden. A game where everyone should die. Are they going to survive it? Are they going to UNMASK THE KILLER before its too late?