11.Bölüm

0 0 0
                                    

Koltukta oturmuş, bize arkası dönük bir şekilde telefonla konuşan bir adam vardı. Alp, yanına gitti.

"Baba, biz geldik.."

Telefonu kapattı. Önce Alp'e, sonra da bana baktı.

"Pare?"

"Evet."

"Hoşgeldin."

Alp'e döndü ve devam etti.

"Misafirimiz neden burada? Neden onu bu evde ağırlamayı tercih ettin?"

"Çünkü o artık misafir değil, çok yakında da karım olacak."

"Ne?"

"Öyle baba. Amcam nerede?"

"Kafana göre iş yapmakta üzerine yok. Ne yapıyorsan yap ama işleri berbat etme."

"Amcam nerede?"

"İşi var, dışarda."

Babası arka bahçeye çıkınca elimi tuttu.

"Odanı göstereyim.."

Yukarı çıktık. Büyük bir odaya girdi ve peşinden bende girdim.

"Beğenmediğin birşey olursa da söylersin. Meryem sana her konuda yardımcı olabilir zaten."

"Tamam, sağol."

"Dolapta tertemiz kıyafetler var, biz gelirken haber yollayıp odayı hazırlattım. Eksik şeyleri de Meryem'e şöyle, aldıralım."

"Anladım, söylerim."

"Ben şimdi yiyecek bir şeyler hazırlatıp odana göndereceğim. Benim dışarı çıkmam lazım, işlerim var. Sende babamla yemek yemekten çekinirsin yada rahat olamazsın diyen düşündüm."

"İyi düşünmüşsün, teşekkür ederim."

"Bana böyle yapma, üzülüyorum."

"Ne yapıyorum Alp? Ne yapmalıyım? Benden ne bekliyorsun?"

Derin bir nefes verdi.

"Elbet beni seveceksin Pare. Çünkü başka bir şansın yok."

Odadan çıktı ve kapıyı kapattı. Duvarı baştan aşağı kaplayan uzun cama yaklaştım ve dışarı baktım.

Kapı tıklatıldığında dışarıyı izlemeye başlayalı kaç dakika olduğunu bilmiyordum.

"Gir.."

Meryem, elindeki tepsi ile odaya girdi.

"Merhaba, size yemek getirdim. Arzu ederseniz çay yada meyve suyu da getireyim.."

"Hayır, gerek yok. Teşekkür ederim."

Tepsiyi sehpaya bıraktı ve çıktı, birşeyler atıştırdım. Kapının üzerindeki anahtarla odanın kapısını kilitleyip duşa girdim.

Sıcak duşta uzun süre kaldım, buna ihtiyacım vardı.

Havluya sarıldım ve odaya döndüm.

"Bende birlikte duş alırız diye düşünmüştüm."

Alp, dolabı karıştırırken bana bakmadan konuştu ama güldüğünü anlamak zor değildi.

"Ne zaman girdin odaya? Nasıl girdin? Üzerimi değiştireceğim. Derhal odadan.."

"Anahtar bende de var, bu oda bizim odamız Pare."

"Tamam, şimdi lütfen dışarı çık. Üzerimi giyinmeliyim."

Bana döndü, baştan aşağı süzdü ve gülümsedi.

"Yardım edeyim.."

"Gerek yok, buna devam etme. Çık, hadi."

Pare Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin