ÇÖPLÜK (ASLAZ)

11.BÖLÜM

Bir bölümle daha karşınızdayımmmmm.

Yorumlarınız için çok çok teşekkür ediyorum bir kere daha. Çok motive oluyorum ve mutlu da oluyorum🙏🤍Umarım beğenirsiniz bölümü.

İyi okumalar

ÇÖPLÜK

11.BÖLÜM

Asi, Alazı aramaya devam ederken onun açacağını düşünerek aptallık yaptığını fark edip aramayı bıraktı. Onun peşinden gitmeye devam ederken, gerçekten şu anda bu durumda olduğunu inanamıyordu. Ne hakla böyle bir şey yapabilirdi ki Alaz? Bir tepki verecekse zaten kendisi bunu yapabilirdi. Ona neydi?

Alazın arabası yolun kenarında ki uçurumun orada durduğunda, Asi ne olduğunu anlamadan arabadan inerek olanları izledi. Alaz, Emiri arabadan indirip yere sererek yumruklamaya başladı ve öfkeden nasıl delirdiğini görebiliyordu. Koşarak onlara doğru yaklaşırken, Alazı sadece kendisinin durdura bileceğinin farkındaydı. Aksi halde bugün bu uçurumdan o Emiri kesin atardı.

"Ne sanıyorsun lan sen kendini! Aklın sıra beni mi deniyorsun yavşak piç? Öleceksin lan sen!"

"Alaz duurrr!" diyerek kolundan tutup çekmeye çalışıyordu Asi, Emir ise asla tepki vermiyor öylece dayağını yiyordu. Üzerinden kalkıp ceketin ensesinden tutarak çekiştire çekiştire sürüklerken, Asi durması için engel olmaya çalışıyor ama asla durmuyordu. Uçurumun dibine geldiğinde Emirin kafasını aşağıya eğdiği an, Emirin sırıtarak kendisine baktığını gördü. O anda anladı aslında Alaz. Emir bunu bilerek yapmıştı. Dayak yiyeceğini biliyordu. Asinin vicdanına oynamak istemişti. Böyle yaparsa Asi'ye daha yakın olacağını düşündüğü için karşılık vermemişti kendisine. Her konuda her şeyi fark edebilirdi ama konu Asi ve içinde ki illet paylaşamama duygusu olunca bunu kontrol altına alamamış ve bu tuzağa düşmüştü.

Çünkü Asi artık zaafı olmuştu.

"Yeter artık!" Alazı kolundan tuttuğu gibi var gücüyle geriye çekerken, Emir bir anda yere yığıldı. "Emir... Emir iyi misin?" Eli yüzü kanlar içinde yerde yatarken, Emir kafasını Asinin dizine doğru yaklaştırmaya çalışarak acı bir ses tonuyla "Asi... Asi iyi değilim" diye sızlandı. Asi ayağa kalktığında öfkeyle Alaza baktı.
Bağırıp çağırmak istiyordu ama Alazın kırgın bakışları karşısında bu hiçte kolay olmuyordu.

"Alaz git" dedi sadece. O iki kelime bile, aralarında ki bir şeyleri kırmaya yetmişti. Alaz tek kelime etmeden arkasını dönüp giderken, oradan uzaklaştığı an, Asi Emiri kaldırarak önce Çöplükte lakabı Prof olan Sadi abiye götürüp pansuman yaptırdılar. Tabi sadece pansumanla kalmamıştı, bileği incindiği için sarmışlardı. Oradan çıktıklarında eve geçerek direk Emirin ara sıra uğradığı odaya geçtiler. Neyse ki evde Yaman yoktu da onun sorgusuna maruz kalmamışlardı.

"Daha iyi misin Emir?"

"O yabaninin yaptığını gördün değil mi? Ne hakla bana bir şey yapabilir Asi? Sırf sana yaklaştım diye delirdi. Senin böyle şeylerden nefret ettiğini dahi bilmiyor ya da bile bile yapıyor"

"Burada bilerek bir şeyleri yapan birisi varsa o da sensin" Emir anlık olarak ne diyeceğini bilemeden baktı öylece. "Alazın bizi izlediğini biliyordun, sen benim rahatsız olacağımı bile bile bana yaklaştın. Sırf Alaz delirsin diye yaptın bunu" dediğinde, Emir sırtını dikleştirerek panikle baktı.

"Asi..."

"Sen beni aptal mı sanıyorsun Emir? Alaz sana vururken karşılık bile vermedin be sen. Aklın sıra Alaz seni dövecek, ben de vicdan yapıp yanında mı olacaktım? Bunlar çok ucuz numaralar. Gerçekten bu kadar salak mıydın? Ben mi göremedim?"