ÇÖPLÜK (ASLAZ)

3.BÖLÜM

Selam canlarım yeni bölüm sizlerle.

Bu arada hikayeyi yazıyorum ama sevdiniz mi sevmediniz mi, yani birazcık yorum yaparsanız bölümlerle ilgili çok sevinirim. Çünkü sizin tek bir yorumunuz yazma motivasyonu sağlıyor bende. Hatalarım olabilir, aşırı dikkat dağınıklığı olan biriyim, bin kerede üstünden geçsem hatalarım olabiliyor. Umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar.

ÇÖPLÜK

3.BÖLÜM

Asi rahat bir şekilde bacağını diğer bacağının üstüne atarak sırtını koltuğu yasladı. Alazın bakışları bacaklarına kaydığında, köşede ki yastığı  alarak ona doğru fırlattı hırsla.

"Kes artık şunu!" diyerek bağırdı. Alaz yastığı havada tutarak arkasına koyup yaslandı.

"Bana sapık muamelesi yapmayı sen mi kessen? Sen bana bu hakkı veriyorsun Asi. Ben bir şey yapmıyorum"

Haklıydı aslında ona bu hakkı kendisi veriyordu. Kendisi istemediği sürece hiç kimse bu şekilde yaklaşamazdı, bakamazdı. Alaz da bunu anlıyordu. Bedeninde ki o yoğunluğu, tenlerinin tuhaf çekimini ikisi de hissediyordu.

"Konumuza dönebilir miyiz?" diyerek ciddi bir ifadeyle bakmaya çalıştı Asi. Karşısında bu kadar gevşek bir adam olunca, ciddi kalması ne kadar sürerdi bilmiyordu tabi.

"Ben söyleyeceğimi söyledim. Senin söyleyeceğin bir şey varsa, dinliyorum"

Pes etmeyecekti Alaz. Bunu çok net görebiliyordu Asi. İnatçıydı, istediğini alan bir tipti. Bugüne kadar muhtemelen istediği her şeyi elde etmişti. Şimdi klasik erkek tribüne girmişti, onu istememesi egosunu zedelemişti muhtemelen.

"Yarın akşam 9'da gel beni al Çöplükte ki evimden" diyerek ayaklandı. Alaz anlık olarak şaşırsada, kendisi de ayağa kalkıp şüpheli gözlerle Asi'ye baktı.

"Sen ciddi misin?"

"2 saat dururum, daha fazla değil. Oturup yemek yedikten sonra herkes evlerine dağılır. Anlaştık mı?"

Asi elini uzatırken, Alaz o eli sıkarak Asi'yi biraz kendisine doğru çekti. "Anlaştık." dedi alt dudağını yalayıp çapkın bir şekilde bakmaya devam ederek. Asi elini sertçe çekip çantasını ve ceketini alarak kapıya doğru yürüdü. Alaz kapıyı açtığında karşısında Sena'yı görünce bir anda neye uğradığını şaşırdı.

"Demek bu yüzden aramalarıma bile cevap vermiyorsun"

Sena içeriye girerken, öfkeden deliye dönmüş gibi bir hali vardı. Gözlerini Asi'ye diktiğinde, başını iki yana doğru sallayarak ağlamamak için direndi.

"Sena sana kaç kere bu eve habersiz gelmemeni söyledim."

"Sen beni bu eve almıyorsun bile Alaz. Burası benim özel alanım diyorsun, kimseyi bu evde istemediğini söylüyorsun, sürekli otelde buluşuyorsun benimle. Şimdi bu kızı evine mi aldın?"

Asi şaşkınlıkla bakarken, şu anda düştüğü duruma gerçekten inanamıyordu. Alazın bir sevgilisi vardı ve geçip karşısına kendisini istediğini mi söylüyordu? Bu tabiki cinsel bir istekti bunu biliyordu. Ama bu kız hayatındayken nasıl böyle bir şey yapabiliyordu?

"Şu anda sorun benim burada olmam mı sence? Hayatında ki adamın bu durumdan hiç şikayetçi olmamasına takıl bence sen... ki hatta senin yerinde olsam bir dakika bile burada durmam, arkama bile bakmadan kaçarım bundan." diyerek rahat bir şekilde öneride bulundu Asi. Şu durumda yapması gereken Alazın ağzına sıçıp çekip gitmesiydi. Ama o hala bir şeyleri sorgulama derdindeydi.