ÇÖPLÜK (ASLAZ)

12.BÖLÜM

Bir bölümle daha karışınızdayım.

Yeni bölüm hızlı gelmeye bilir. Taşınma sürecine giriyorum bu hafta, sık atamaya bilirim bölüm. Bilginiz olsun canlarım🙏

Yorumlarınız için bir kere daha teşekkür ediyorum. Twitırda burada hepsini okuyorum, çok hoşuma gidiyor. Eksik etmezseniz sevinirim. İyi okumalar.

ÇÖPLÜK

12.BÖLÜM

Üzerinde ki şoku atlatır atlatmaz ateşin etrafından arka tarafa doğru koşmaya başladı Asi. Çünkü düşerse kalkamazdı. Alaz'a bir şey olmamıştı, olamazdı. O bir yolunu bulurdu, hep bulurdu. "Alaaazzz!" diye bağırarak ateşe doğru yaklaşırken biraz daha yürüdü ve koşmaya devam etti. Hıçkırıkların arasında ağzını kapatırken, güçlükle yutkunarak bir adım daha attı ateşe doğru. Kafayı yiyecekti, şimdi, şu anda kafayı yiyecekti.

"Asi..." Arkasına doğru döndüğünde, Alaz yerde yatıyordu. Pantolonun da kan, yüzünde yaralar vardı.

"Alaaaz!" Var gücüyle koşarken, onu dibine gelir gelmez çöktü. Alnında, kaşında, yüzünde yaralar vardı, yüzü siyaha bulanmıştı, bacağında yoğun bir kan vardı, pantolonun dizi de parçalanmıştı.

"Alaz... Alaz yaşıyorsun" Omzundan usulca çekiştirip kucağına doğru çektiğinde, parmaklarını onun yüzünde gezdirdi.

"Benden kurtulmak kolay mı Asi kız?" dediğinde acıyla inledi Alaz. "Şu durumda bile durmuyor şu dilin." diyerek derin bir nefes alıp Alazın saçlarının arasına öpücükler kondurdu.

"Kalkabilecek misin?" diye sorduğunda, Alaz olumlu anlamda kafasını salladı. "Hemen gitmemiz lazım buradan" dedikten sonra Alazın içinde ki tişörtü yırtarak bir parça kopardı ve ikiye ayırdı. "Yaralı yaralı yeterince verimli olamaya bilirim" dedi güçlükle dalga geçerek Alaz. Asi hem ağlıyor hem gülüyordu. Şu durumda bile sırf kendisini rahatlatmak şakaya vurduğunu biliyordu Asi.

"Biraz daha saçmalamaya devam edersen kafanı kıracağım senin" Bacağını elinde ki bez parçasıyla, kan olan yere sıkıca bağlarken, Alaz acıyla inledi.

"Bak işte bu söylediğini yapmamıştın. Bence farklı bir deneyim olur bizim için. Ne dersin?"

Acı içinde kıvrana kıvrana konuşmaya çalışırken, Asi onun bu söylediklerini duymazdan gelmeye çalışıyordu. Çünkü rahatlatılması gereken kişi kendisi değildi.

"Konuşup kendini daha fazla yormasan mı acaba sen? Bekle burada, arabayı alıp geliyorum"

"Aynen güzelim...şu halimle koşuya çıkarım diye düşünmüştüm ben de" 

"Ne söylediğimi biliyor muyum acaba ben! Bekle işte"

Asi hızlıca ayaklanıp koşmaya başladığında, kalbi deli gibi atıyordu. Alaz iyiydi... hiçte bir şey olmayacaktı ancak yaraları vardı ve kanaması da vardı. Müdahale edilmezse eğer kötü şeyler olabilirdi. Arabaya binip ani bir manevrayla dönerek, Alazın yanına geldi ve hızlıca arabadan indi. Alazın olan gözlerini görünce eğilerek yüzüne dokundu. Alnı, yüzü ter içindeydi ve iyi görünmüyordu.

"Alaz, Alaz..." Yüzüne dokunurken, Alaz gözlerini açarak derin bir nefes aldı. "Uyuma tamam mı? Sakın uyuma."  Asi iki elini de  Alazın beline ve omzuna yerleştirerek kaldırmaya çalıştı. Alaz Asiden güç alarak yerinden doğrulurken, ön kapıyı açarak Alazın binmesine yardım edip direksiyona geçer geçmez arabayı çalıştırıp yola koyuldu. Alaz yarı baygın bir şekilde yatarken, Asi telefonu çıkartıp Kartalı aradı.

"Neredesiniz siz! Niye haber vermiyorsunuz lan bana?"

"Alaz yaralandı. Acil hastaneye gitmemiz lazım"