මෙහි එන සියල්ල මනඃකල්පිත වේ.
"හම්මෙ...එක අතකට ඉරිදා සෙනසුරාදා මේ ලබ්බෙ play කරන එකත් එපා වෙනවා...slow සින්දු එපැයි කියන්න...කිසි චිල් එකක් නෑනෙ..."
"ඇත්ත ඇත්ත...ටික කාලයක් ඉවසමු...මේක නග්ගලා ගන්න සල්ලිත් එපැයි...හොදට ගෙවන නිසා අවුලක් නෑ..."
"ඒක නිසා ඉවසනවා ඉතින්..."
සුපුරුදු විදියට කට්ටිය සති අන්තෙ restaurant එකෙ බෑන්ඩ් එක සෙල්ලම් කරල ඉවර කරලා ගෙවල් වලට යන ගමන් උන්නෙ...යන මග ලක්ශිතගෙයි තෙහස්ගෙයි කයිය...
"අහ්..හා ඉක්මනට ජීප් එකට නැගපල්ලා..."
"පොඩ්ඩක් ඉදපන් දෙනූ...මාර තිබහයි...බොන්න මොනා හරි ඕනද උබලට ? "
"එ ඔව් බන් තෙහා...මට මොනා හරි කමක් නැ cool drink එකක් ගෙනෙන්..."
"අපි ඔක්කෝටමත් එක්කම ඔය මොනා හරි අරන් වරෙන්..."
ඉතින් තෙහස් බොන්න මොනා හරි ඕනද ඇහුවම රනුල් කැමති දෙයක් ගේන්න කිව්වා වගේම රුමෙත් ඔක්කොටම හරියන්න මොනා හරි ගේන්න කිව්වා...
"මට sprite එකක්..."
"මට sprite එකක්..."
එක කටහඩක්ද ? නැ කටහඩවල් දෙකක්...ඔව් මනහරයි ලියාත්‍රයි...කට්ටියම ඕන එකක් කියලා හිටියම තෙහස් යන්න හදද්දිම වගෙ අහම්බෙකින් දෙන්නම ඉල්ලුවෙ එකම බීම එකක් එකම විදියට...
"මෙන්න වැඩැක්...යාත්‍රට විතරක් නෙමෙ වගෙ sprite උනෙ තියෙන්නෙ..."
"ඒකනෙ ලකී...ආත්මගත බැදීම්...ඒ උනාට උබට හෙන ගහනවමයි සිහො ඇත්ත කිව්වෙ නෑනෙ...පගයා ලිස්සලා ගියා..."
"මොන ඇත්තක්ද ? "
"උබට වැඩැක් නෑනෙ...උබ ඉස්සරහට දැනගනි...එතකන් අපි දැනගත්තම ඇති..."
"අනෙ මට එක එකාගෙ ඒවා ඕනෙ නෑ..."
ඉතින් තෙහසුයි ලක්ශිතයි මනහරට ඇත්ත කිව්වෙ නැති එකට නෝක්කාඩු කිය කිය ඉද්දි ලියාත්‍ර මැද්දෙන් පැනලා ඒක ගැන ඇහුවා...තෙහස් නෙමෙයි ඒත් එ මොකක්ද කියලා කිව්වෙ...ලියාත්‍රත් අනිත් පැත්තට වැඩැක් නෑ කියලා ජීප් එකට හේත්තු උනෙ තෙහස්ට රවාගෙනමයි...
YOU ARE READING
එයිට් | Eight
Non-Fiction"යකො ලියාත්‍ර...මු නේද උබෙ ඇගෙ වැදීගෙන ගියෙ...යකො එ ඇමති පුතා බන්...අර සෝශල් මීඩියා වල පගර නැට්ටියො එහෙම කැලබිලා ඉන්න ඇමති පුතා හුත්තො...ආයිශ් උගෙ නම මතක් වෙන්නෙත් නැ..." "සිහස්..." "අන්න හරි ඌ තමයි...සිහස් මනහර වික්‍රමරත්න..."
