CHAPTER 6

9 1 0
                                    

[VINCI'S POV]

“VICENTE! VICENTE!”

What the h*ck with the shouting? Mali-mali pa.

“VINCI!” Sa wakas, tinawag ng kaklase ko ang tamang pangalan ko habang habol-hininga at basang-basa ng pawis. Halatang tumakbo siya ng mabilis at matagal para lang makarating dito.

“Ano bang problema mo?” naiinis kong tanong sa kanya.

“Si... Lorren at Shan. Nag-aaway sila.”

Putik!

I cursed silently and bolted out of the classroom, heart pounding.

Please, Lorren, don’t make a scene. Don’t.

******************************

[SHAN'S POV]

“Do you really think Vinci would choose you? Keep dreaming! Not only was he my boyfriend first, but we grew up together. I know him better than anyone, so don’t you dare say I’m the loser just because you have him now! He will never truly be yours, mark my words!”

Ang dami niyang sinasabi pero lahat naman puro kasinungalingan. Kailan ko ba sinabi na talunan siya dahil lang nasa akin na si Vinci? Baliw ata itong babaeng ‘to.

“What’s the matter? Can’t respond? Feeling guilty, aren’t you? Just break up with him already because I won’t leave you alone until you do!” she added, her voice growing more irritating with each word.

Tinignan ko sya from head to toe. Ready na ako rumisbak punong-puno na ako sa Merry Christmas na'to.

“Lorren, ilang taon ka na ba? Lima? Kasi parang bata ang ugali mo! Galing ka sa maayos na pamilya pero ugali mo parang kanal. Alam mo kung bakit naghanap ng iba si Vinci. May pagkakataon ka naman na ipaglaban siya o bitawan. Pinili mong bitawan, kaya huwag kang umasta diyan na parang manok na naagawan ng pugad!”

Isang malakas na ‘Ohhhhhhhhhhh’ ang sabay-sabay na pinakawalan ng mga nanonood sa amin, para bang may nanalo sa isang laban. Naiinis ako sa kanila dahil parang sinehan ang tingin nila sa amin.

Pero mas naiinis ako sa Merry Christmas na'to. Naglalakad lang ako nang maayos tapos biglang hinila ang buhok ko. Buti na lang hindi ko feel makipagsabunutan ngayon.

“Ang yabang mo kasi may mga kakampi ka!” sigaw ni Lorren, tunog-elementarya ang estilo ng pakikipag-away.

Deserve niyanh iwanan ni Vinci. Huuyy joke lang!

“Ikaw nga dyan may mga alalay na manika eh.” Sabi ko at tinignan yung mga kasama niyang kasing Merry ng mukha niya.

“Nangiinis ka talaga eh no? Ano bang pinagmamayabag mo? Na girlfriend ka ng ex k—”

“ENOUGH!” Malakas at galit na sigaw ang umalingawngaw sa hallway, na nagpatigil sa amin at sa mga tao sa paligid.

Nahawi ang mga tao at nakita si Vinci, galit na galit at sumiklab ang mga mata sa inis.

“Vinci.”

He walked swiftly toward us. I half-expected him to head to Lorren first—after all, she was his former girlfriend, his “first love” or whatever. But, to my shock, he came straight to me.

Parte parin ba 'to ng pagpapanggap namin? Haha yeah of course, It had to be.

“Okay ka lang ba?” tanong niya habang iniinspeksyon ang hitsura ko.

LOVE, AKI.Where stories live. Discover now