(Zawgi)
ေဒါက္ ! ေဒါက္ ! ေဒါက္ !
ဆံပင္ေငြေရာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ တံခါးလာဖြင့္တယ္ .........တံခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းပဲ
''Oh Sehun.........မင္းအခုထိအခန္းမဖယ္ေပးေသးဘူး လား ''
''ခဗ်ာ .....ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့ ဖယ္...ဖယ္ေပးမွာပါ ''
''ေအး........ဖယ္မယ္ဆိုလဲ ဒီေန႔ခ်က္ခ်င္းဖယ္ ''
''ခဗ်ာ! ........ဒီ.....ဒီေန႔ေတာ့ မရ........''
''ဒီေန႔မွ မဖယ္ရင္ေတာ့ ......မင္းေရာ မင္းပစၥည္းေတြေရာ ဒီအခန္းထဲက လာဆြဲခ်မွာ ဒါပဲ ''
''ခဗ်ာ!''
''ဆက္ေနခ်င္ေသးရင္ေတာ့ အခန္းခေပးေပါ့ .....မေပးႏိုင္ရင္ေတာ့ ဆင္း''
''ဟုတ္ .....ဟုတ္ကဲ့ ''
ကြၽန္ေတာ္ နာမည္ က Oh Sehun ပါ ကြၽန္ေတာ့္ မွာ ေဖေဖရယ္ေမေမရယ္ နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ မမရယ္ ဆိုပီး မိသားစုေလးေယာက္႐ွိတယ္
ကြၽန္ေတာ္ ကအငယ္ဆံုးဆိုေတာ့ အိမ္မွာ အခ်စ္ခံရဆံုးေပါ့ ဒီလို ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ တို႔မိသားစုကို ကံၾကမၼာ က ရက္စက္ခဲ့တယ္ .........
အခုဆို ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေကာင္ႂကြက္ဆိုတဲ့ ဘဝကိုေရာက္ခဲ့တယ္ .......
ေနတဲ့အခန္းကလည္း အခန္းခမေပးႏိုင္လို႔ဆိုပီးေမာင္းထုတ္ေနပီ ကြၽန္ေတာ္က တကၠသိုလ္ တက္ေနရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္လုပ္ေနရတာဆိုေတာ့
ပိုက္ဆံ ကမေလာက္
အခုလည္း ဆင္းပီးရင္ ဘယ္သြားေနရမယ္မွန္းမသိဘူး....ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘဝ ကဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္ ဆိုးရတာလဲ မသိဘူး..........
ကြၽန္ေတာ္ ေလ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ မမကို သိပ္လြမ္းတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘးမွာ မမ ႐ွိရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမလဲ .......
ကြၽန္ေတာ္ ေတြးေနရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ဝန္းေထာင့္က မ်က္ရည္ တစ္စက္ က်ေနခဲ့ၿပီ...........
