(Zawgyi)
ႏူးညံ့ တဲ့ေမြ႕ရာရဲ႕အထိအေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ႏိုးထလာေတာ့ .........
''Hyung ႏိုးပီလား .....''
ညႇင္ညႇင္သာသာမဟုတ္ေပမယ့္
စိုးရိမ္မႈေလးေတာ့ေရးေရးေလးျမင္ေနရတယ္
''အင္း....ငါဘယ္လိုလုပ္အိမ္ျပန္ေရာက္လာလဲ ''
''ဟိုလူဆိုးေတြလဲေျပးေရာ Hyung လဲ အဲ့ေနရာမွာပဲ လဲက်သြားတယ္ေလ အဲ့ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ကုန္းပိုးေခၚလာလိုက္တယ္ ......အခု နားလိုက္ ကြၽန္ေတာ္ သြားေတာ့ မယ္''
''ဘယ္ကို သြားမို႔လဲ Hyung နဲ႔အတူတူ မအိပ္ေတာ့ဘူးလား ''
''Hyung ေမ့သြားပီလား ကြၽန္ေတာ္ Hyung ကိုမုန္းတယ္လို႔ အခုကြၽန္ေတာ္ကုန္းပိုးလာတာ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုကယ္ေပးလို႔ တျခားဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွမ႐ွိဘူး တမ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔ အခုကြၽန္ေတာ္ မမေဘးမွာ သြားအိပ္မွာ ''
''Sehun.. ...''
ကြၽန္ေတာ္ ေခၚလိုက္ေပမယ့္ ......သူရဲ႕ထူးသံမဟုတ္ပဲ တံခါးပိတ္သံၾကမ္းၾကမ္း
ကိုပဲၾကားလိုက္ရတယ္ ........ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းအားနည္းေနပီ ေသြး......ကြၽန္ေတာ္ ေသြးကိုလိုအပ္ေနပီ.....တရိစာၦန္ေတြရဲ႕ေသြးနဲ႔မရေတာ႔ဘူး လူေသြးကို လိုအပ္ေနပီ..........ကြၽန္ေတာ္ Hyung ဆီသြားမွရေတာ့မယ္......ကြၽန္ေတာ္ တို႔မ်ိဳးႏြယ္က Hyung နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ ထဲပါ အခုဆို ေကာင္မေလး လည္းပါတာေပါ့ ဒါေပမဲ့ အခုထိသတိမရေသးေတာ့လည္း...........
ေနာက္ဆံုး ကြၽန္ေတာ့္ မွာက်န္႐ွိေနတဲ့ ေနာက္ဆံုးအားကိုသံုးပီး Hyung ဆီကိုသြားခဲ့တယ္ Hyung ဆီမွာလူေသြး႐ွိတယ္ေလ.............
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ေဒါက္ ! ေဒါက္ ! ေဒါက္ !
''ဝင္ခဲ့ေလ ......''
''Suho Hyung ဘာလုပ္ ''
'' Hyung လား ဒီေန႔ ေတာ့အလုပ္ေစာေစာပီးလို႔ စာအုပ္ဖတ္ေနတယ္ေလ ဘာလို႔လဲမုန္႔ဖိုးကုန္ေနလို႔လား ''
