Chapter 42

5 0 0
                                    

Chapter 42

Do not underestimate the things that I can do, fucktard.

Hindi ko na siya sinagot at hinintay ang order ko.

Nanatili naman siyang nakamasid sa akin. Sa kairitahan ay nilingon ko siya.

With his circle sunglass, white hair, orbs that are blue as the ocean, and black turtleneck long sleeve, he looked like Gojo. The thing is, this man is an asshole, Gojo is handsome.

"Take your eyes off me. You damn pervert, obnoxious stalker." I hissed.

His eyes widened and held his left hand on his chest, showing his offended poise.

"I was ordered not to let you out of my watch. I'm just doing my job. Excuse me?" Aniya at ngumiwi.

Ngumiwi din ako.

"Huwag mong kakalimutang animal ka na binaril mo ako noong huling beses na nagkita tayo." Seryosong ani ko na ikinatigil niya.

Tumikhim siya at sumulyap sa akin bago humarap sa gilid niya para talikuran ako.

Aba.

Umirap ako at umayos ng upo. Kasabay niyon ay ang paglapag ng waitress sa order ko.

"Thanks." Ani ko. Magalang na tumango ang babae at umalis.

I was enjoying the food when a guy entered the restaurant.

Tumingin ako sa pintong pinasukan niya at nakitang may nakasunod na lalaking naninigarilyo. Nanatili iyon sa labas at pasimpleng tumingin sa paligid bago pumasok sa itim na van.

Ang lalaking pumasok kanina ay nakikipagtawanan na sa dalawang lalaki.

Nilingon ko ang lalaki sa katabi kong lamesa. Napangiwi ako ng makitang wala itong pakielam sa paligid niya at kumakain ng ice cream!

Tumayo ang dalawang babae at masiglang lumabas, samantalang ang lalaki naman ay naiwan at naglapag ng bills para sa order ng dalawa.

Nangunot ang noo ko.

The smile on the lips of the guy vanished and he's showing his stoic facial expression.

Tiningnan ko ang mga babae. They're giggling and opened the door of the Van and slid in. The guy was the one to drive.

Nilingon ko ang lalaki sa tabi ko na ngayon ay seryoso nang nakahalukipkip at nakatanaw sa labas.

I payed for my order and left the restaurant.

I need to start my plans here. Right now.

I walked normally back to the hotel. The guard greeted me and I nodded at him. I took a bath and changed my clothes.

A heavy rain poured outside. I disassembled one of the handguns and wrapped it with a cotton fabric. Pati ang ibang ammo at mga explosives ay binalot ko din ng tela bago maingat na nilagay sa plastic.

Nilingon ko ang parihabang lalagyan na nasa gilid ng tukador. Lumapit ako roon para kunin iyon.

I opened the luggage and brought out the disassembled bow and arrow. The tip of the arrow were organized. Kapag ginamit ko ang bombang ito nang hindi nag iingat, maaaring pati ako ay maaapektuhan nito.

I left the hotel with a duffle bag wherein I put the things I worked on earlier this morning. Sinuong ko ang ulan. Mga bata ang nakakasalubong ko sa daan. They were enjoying the cold breeze and the rain.

Behind the sweater I am wearing is a gun, in case of emergency.

Hapon ako umalis because I busied myself in familiarizing the alleys in the city of Ryazan.

Inuna kong libutin ang mga masisikip na lugar kung saan wala na halos taong dumadaan.

Natigilan ako saglit.

I looked down at my watch. 2 kilometers away from the hotel.

I saw a house, more like an abandoned mansion three meters away from where I am standing. Naaaninag ko ang usok mula sa bibig ng isang bantay.

Sa harap niya ay may parking lot kung nasaan nakapark ang pamilyar na puting SUV. Humakbang ako ng dalawang beses para silipin ang plate number at napagtantong ito nga ang SUV na nakita ko kagabi. Nakarinig ako ng sasakyang paparating.

Before I could even make a move, someone from behind pulled me away from the side walk.

I was ready to shoot him when I saw the tattoo on his left arm. One with bishop.

"Bakit pumunta ka ditong mag isa?" Nag aalalang aniya.

"The fuck do you care?" Iritadong ani ko.

Problemado siyang humilamos ng mukha at namewang sa harap ko.

He was about to say something but I silenced him by covering his mouth and pulling him closer.

The black van stopped right exactly 10 meters away from where we are hiding. Madilim ang paligid ngunit mula rito ay kita ko ang mga walang malay na babae sa loob ng van nang bumaba ang isang lalaki. Ito iyong lalaki sa restaurant kaninang umaga. Luminga linga siya bago namulsa at umalis. Kasabay niyon ay umandar na ulit ang van.

Tinulak ko ang lalaki na nanigas sa kinatatayuan niya at namumutla.

Sinilip ko kung may tao pa ba.

Nang nakita kong wala na ay nilabas ko ang mga gamit at isa isang tinago sa mga ligtas na lugar na madali kong matutunton.

"What are you doing?" Tanong ng lalaki.

"Manahimik ka ngang animal ka." Mahinang angil ko.

"Tsk. I'm Raven, the most handsome 'animal' you've ever seen in your whole life." Aniya.

As if I care about his name?!

Nang matapos ang misyon ngayong araw ay bumalik na ako sa hotel. Ang lalaking nagngangalang Raven naman ay nakasunod sa malayong likod ko.

Nang malapit na sa hotel, nakarinig ako ng sigaw.

Agad akong lumihis ng daan para tingnan kung ano iyon.

The fucktard I just saw earlier was now trying to violate a kid!

What the actual fuck?!

My guts told me to kill him, I listened.

Hinila ko ang buhok ng lalaki at inumpog sa sementong bakod dahilan ng pagdurugo ng noo nito at panghihina niya.

Not in my watch.

With my pocket knife, I stabbed his neck multiple times. My visions are getting darker and darker with every single drop of his blood that's staining my hands.

I can feel my pulses pumps stronger and louder like as if the view awakens something inside of me and it's damn satisfying watching the guy bathe with his own blood.

Filthy asshole.

"That's enough!" Awat ni Raven.

I faced him.

I saw shock in his eyes as he stepped back once the very moment he saw my face.

Pumikit siya ng mariin at pinilig ang ulo.

Using the edge of his upper cloth, he wiped away something in my cheeks.

"Get off me." Nakangiwing ani ko.

The kid was gone, maybe crying in her mom's arms right now, telling her mom what happened, horrified.

I spat on the corpse and went to a public sink just beside the side walk. I washed away the blood in my hands and in my knife.

I small smirk formed in my trembling lips, reminiscing the scenario. He couldn't even lift a finger to fight for his life while he was there doing shitty things for his personal gain.

Shame on your soul, mother fucker.

I Am The Queen [On-going]Where stories live. Discover now