I MARRIED A PSYCHO [The Eligible Bachelors Series]

Chapter 87

Warning! This story may not be suitable for a very young age due to some unscripted words.

---

VLANCE

Mahimbing nang natutulog ang mga bata sa pagitan namin ni Duke. Gaya ko ay gising pa rin siya, pinagmamasdan ang mga ito. He was gently caressing Dox's hair at hindi siya magsawang namnamin ang bawat oras ng gabing ito. Papalit-palit na dumadapo ang tingin niya kina Vielle at Dox. There was a small amount of dim light kaya nang magtama ang mga mata namin ay nahuli niya akong kanina pa nakatitig sa kanya, samantalang ang labi ko naman ay tila permanente nang nakakurba ng matamis. Sinagot din niya ng kasingtamis kong ngiti.

"Duke."

"Hmn?" he responded.

"Hindi ka pa ba inaantok?"

"Hindi pa. Ikaw, matulog ka na kung inaantok ka na."

"Hindi pa ako inaantok. Sa sobrang saya ko, hindi ako makatulog. Natatakot kase ako na baka mamaya magising ako at panaginip lang pala ang lahat ng ito. Kung panaginip lang ito, sana mabangungot na lang ako. I don't wana wake up any more. I just want to stay here forever."

He chuckled. "Ikaw talaga. Kung ano-ano ang naiisip mo." The kids are separatings us in between so he reached his hand to me and so I took it... We held hands.

"Gusto mo bang sa labas na lang muna tayo? Kung magkukwentuhan tayo dito, baka magising ang mga bata."

Inalalayan ko siya palabas dahil paralisado ang isang binti niya. Inabot ko ang tungkod nito at paglabas namin, patay na ang bonfire at ang ilaw sa siyudad sa paanan ng burol at hindi na kasing kislap kanina. Ala-una na kase ng madaling araw at wala na gaanong mga sasakyan at patay na rin ang mga ilaw sa matatayog na gusali.

Dahil doon ay maslalo pang nagliwanag ang ningning ng mga butuin at dumoble ba ang bilang nito. He grab the padded picnic blanket at nagbuluntaryo akong ayusin iyon para ilapag sa damuhan, "Ako na ang bahala dito, Duke, kanina mo kami inaasikaso ng mga bata. Madali lang naman ito kaya ko na." I unfasted the belt that was buckled up on the roll of the padded picnic blanket.

"You sure? Alright, I'll heat the chocolate drink for us."

Bumalik siya makailang sandali lang at bitbit na niya ang electric kettle na umuusok pa ang bunganga nito. Naka sabit naman sa braso niya ang isang gantsilyong balabal habang suportado naman ng tungkod niya sa kabilang kamay.

One thing I'm even more proud of him, hindi kahit kailan naging hadlang ang mga kapansanan niya para gawin posible ang lahat ng bagay.

Naupo na kami. I took the mugs and he poured the hot choco. Napapikit pa ang mata ko nang malanghap ang aroma ng inumin - It smells and tasted so good!

"Here, It will keep you warm." Ibinalot niya sa balikat ko ang dala niyang balabal kanina. Ito ang dahilan kung bakit hindi naging imposible na matutunan ko siyang mahalin - He had the complex understanding of the five love languages and he mastered it perfectly.

Naupo siya sa tabi ko at banayad niyang ipinulupot ang mga braso niya sa manipis kong pangangatawan. Isinantabi ko ang tasa ng inumin and enjoyed being sheltered in his warm arms. I sniff his neck. Oh, God! He smells so good! Iniangat ko ang ulo ko upang pagmasdan ang nakahuhumaling niyang mukha.

He's also staring at me. "Duke, buo na ba talaga ang desisyon mo? Hindi ka na magpapagamot?" Ellie and I had been convincing him to get treatment. Sabi ni Ellie, may pag-asa pa naman daw.

"Vlance, kontento na ako..."

"Pero kung makakabawas ito sa pagmamahap mo sa akin, don't worry... Bukas na bukas, I'll get treatment."