Now is Our Forever

Chapter Ten: "The Kiss and The Guitar Player"

Teka... Tama ba yung narinig ko?

"Ha ligawan? A-a-anong ibig mong sabihin?"

"Ha?"

"Sabi mo marami ka palang dapat ligawan, what do you mean?"

"Ha sinabi ko ba yun? Ang sabi ko marami pala akong dapat ilibre para maging kaibigan ko rin yung family mo."

"Huh? Parang di yun yung na-"

"Wait! Anong oras na pala?"

"Ha? Wait"

Tinignan ko yung relo ko.

"11:32 bakit?"

"Naku! Kelangan ko na palang umalis! Sasamahan ko pa yung lolo ko para sa medical session niya sa clinic ngayon. I'm really sorry Mia, as much as I want to stay and talk to you pero kailangan ko na talagang magmadali."

"Ha? Si-sige"

"Pero wait bibilhan ko lang si Mang Albe ng kape."

Dali-dali siyang tumayo at bumili ng kape sa counter.

Maya-maya lumapit siya sa akin para iabot yung kape.

"Mia oh...pakisabi na lang kay Mang Albe pasensya na di ako makakapagpaalam ng personal sa kanya. Pero salamat ng marami sa free ride at sa time nyo. I hope this isn't the last time."

"Sure thing Pau, salamat din sa treat mo."

"Oh sige, sige. Kailangan ko na talaga umalis salamat ulit."

Nagulat ako kasi bigla niyang hinawakan yung isa kong kamay tapos yumuko siya at hinalikan niya yung hand ko.

Like OH-EM-GEE!!! ASFDWERUI$#$%#$Fdgds!!!

BAKET NYA YUN GINAWA???

Kumaripas na nang takbo si Pau at ako naman tumungo na sa parking lot kung nasaan si Tatay Albe.

Paulo's POV

She has caught my attention from the moment na nagpakilala siya sa Music Class. And I admire her even more nung malaman kong tumutugtog siya ng Piano.

She's beautiful especially yung mga mata niyang kulay hazel nut. Everytime she moves sumasabay sa kanya yung buhok niya na parang sumasayaw. She's timid and simple. Katamtaman ang kulay ng kutis niya and honestly ang sexy ng lips niya.

The moment I saw her sabi ko sa sarili ko gusto ko siyang makilala.

Kaya di na ko nagdalawang-isip na lumapit sa kanya nung second day namin sa music class.

She's quiet and she seems so mysterious which actually turned me on. I want to know more about Mia. Masaya siyang kausap at magaling din siyang tumugtog. Pero di ko akalain na kilala nya si Nathan. How did she know him?!

Kailangan ba sa lahat ng bagay sa buhay ko involved din si Nathan?

He is a picture I want to get rid off my life!

He is a chord I don't want to be on my piano!

He is a music I will never ever want to hear!

Dapat kasi di na lang siya dumating! He took everything I had.

Buti na lang tinawag na kami ng mentor namin to play the music piece. Nagkaroon ako ng excuse para hindi na sagutin pa ang tanong ni Mia. Sana di niya na yun maalala. Pero I really want to know, paano sila nagkakakilala?