វង្វេងស្នេហ៍ ពង្វក់ដួងចិត្ត (ចប់/Complete)

ភាគ៣

"ហ្វូតឃ្លានញុំាមាន់អាំង...ហុឺៗ"មិននិយាយតែមាត់ដៃស្រទ្បូនលើចង្អុលទៅក្រៅបង្អួចដែលមានសត្វកំពុងហើរថែមទៀត
"អូខេៗ ចាំចេញពីពេទ្យចាំបងទិញអោយញុំា តែឥទ្បូវហ្វូតញុំាបបរក្តៅៗនេះសិនទៅ"
"សន្យាណា?..ហុឹក"ហ្វូតលើកដៃជូតទឹកភ្នែកឈប់យំ
"បាទ បងសន្យា"

ក្រុមហ៊ុន Suntrino
ហ្វារីសអង្គុយស្ងាបបើកភ្នែកសឹងមិនរួចរង្វង់ភ្នែកខ្មៅដូចជាខ្លាឃ្មុំផេនដា យប់មិញហ្វូតរឹងរួសមិនអោយគេទៅវិមានវិញអោយគេនៅកំដរមួយយប់គេក៏ព្រមតែបើសួរថាគេបានដេកទេចម្លើយគឺអត់ទេហ្វូតកូរគេពេញមួយយប់ សួរគេមិនឈប់និយាយច្រើនមិនចេះហត់ទម្រាំតែហ្វូតព្រមដេកលក់ជិតភ្លឺទៅហើយចំណែកគេវិញបញ្ឈរភ្នែកវាស់ព្រឹកតែម្តង
"យប់មិញឯងទៅធ្វើស្អីសភាពដូចមិនបានដេក?"ជេមយល់ថាហ្វារីសកាន់តែចម្លែកទៅហើយ ធម្មតាហ្វារីសតែងតែស្វាហាប់ជានិច្ចតែឥទ្បូវមើលចុះដូចជាទៅធ្វើអីអស់កម្លាំងមកពីណា
"គឺ..គ្មានអីទេចៅហ្វាយ"
"ថ្ងៃនេះមានកិច្ចការអ្វីសំខាន់ដែលទេ"ជេមប្តូរប្រធានបទមិនសុំាញុំាច្រើន
"កិច្ចការក្នុងក្រុមហ៊ុនមិនមានទេតែ....អឺ..អ្នកស្រីប្រាប់ចៅហ្វាយថាគាត់អោយចៅហ្វាយទៅជួបគាត់នៅល្ងាចនេះ"
"ល្ងាចនេះ?"
"បាទ"
"ប្រាប់គាត់ទៅយើងមិនទំនេរ"ហៅគេទៅជួបគ្មានបំណងអីក្រៅពីនិយាយជំរុញគេអោយរៀបការនោះទេ គេធុញទ្រាន់សឹងតែស្លាប់គេចាស់ណាស់មែនទេទើបបានបង្ខំគេខ្លាំងបែបនេះតែសូមប្រាប់ទៅចុះជីវិតគេគ្មានអ្នកណាអាចមកចាត់ចែងបានជាដាច់ខាត
"បាទចៅហ្វាយ..តែខ្ញុំសុំ.."
"សុំចេញទៅក្រៅទៀតហើយមែនទេ?"រាងក្រាស់សួរដូចដឹងមុនថាហ្វារីសចង់សុំអីឯមនុស្សជំនិតបានតែធ្វើមុខមិនសមព្រោះគេមានអារម្មណ៍ថាមួយរយ:នេះគេសុំចេញម៉ោងធ្វើការញឹកញាប់ណាស់
"តែម្តងនេះទៀតទេចៅហ្វាយខ្ញុំពិតជាចាំបាច់ពិតមែន"
"ហឹមម"ជេមក្រហឹមដើមកអនុញាត្តិ ហ្វារីសក៏ប្រញាប់ដើរចេញទៅ

មន្ទីរពេទ្យ
"បងរីសពួកយើងទៅណា?"ហ្វូតដែលប្តូរសម្លៀកបំពាក់រួចរាល់អង្គុយលើគ្រែសួរទៅហ្វារីសដែលកំពុងរៀបចំរបស់របរហ្វូតដាក់កាបូប ដែលរបស់ទាំងនោះគ្មានអីក្រៅពីតុក្កតានិងសម្លៀកបំពាក់ពីរបីកំប្លេរនោះទេ
"ទៅផ្ទះចៅហ្វាយបង"
"ផ្ទះចៅហ្វាយបង?"
"អឹមមត្រូវហើយ តែហ្វូតត្រូវសន្យាណាហាមរពិសនៅទីនោះដាច់ខាត"ហ្វារីសនិយាយទាំងទឹកមុខប្រាកដប្រជាមិនលេងសើច ហ្វូតក៏ផ្អៀងកសួរដោយការចង់ដឹង
"ហេតុអីទើបហ្វូតរពឹសមិនបាន ចៅហ្វាយបងមានចង្គូមចេះសុីមនុស្សមែនទេ?"
"មិនមែនបែបនិងទេហ្វូត នៅទីនោះមានច្បាប់ទម្លាប់តឹងរឹងណាស់មិនអាចធ្វើអីតាមតែចិត្តនោះទេ ហើយមួយទៀតហាមនិយាយពាក្យមុននេះអោយអ្នកណាឮអោយសោះឮទេ?"គេស្រមៃមិនចេញនោះទេបើសិនជាថ្ងៃណាមួយហ្វូតធ្លោយមាត់និយាយចំពោះមុខចៅហ្វាយគេនោះ