ඊයෙ රෑ වහින්න පටන් ගත්ත වැස්ස පාන්දර වෙනකොට අඩු වුණ නිසා මම හිටියේ හිතේ සැනසීමෙන්. මම නැත්තම් බය වෙලා හිටියේ මගේ කොල්ලව වැස්සෙම යවන්න වෙයි කියලා.
මතක ඇති කාලෙකට පස්සේ කාගේ හරි උණුසුමකට ගුලි වෙලා නිදාගත්ත නිසාද නැත්තම් මාව උණුසුම් කරපු ඒ මනුස්සයා මගේ හිතේ හැම අගලක්ම හිතුවක්කරෙට අයිති කර ගත්ත කෙනා නිසාද මන්දා හුගක් කාලෙකින් මම ලබපු හොදම නින්දෙන් පස්සේ මම එලාම් එකේ සද්දෙට ඇහැරුනේ අම්මා නැගිටින්න ඉස්සරහ සිතගව පිටත් කරලා යවන්න ඕනි නිසා.
දෙතුන් පාරක කතා කරත් නිදි කුම්බා වගේ මාවත් තවත් ඇගට තද කරන් නිදා ගන්න ලෑස්තු වෙච්චි නිසා මට සිද්ද වුණා එයාගේ උරහිසක මගේ දත් පාර තියන්න. ඕන්න ඒ පාර තමයි තුශ්නිම්බූත වෙලා වගේ නැගිට්ටේ. නැගිට්ට ගමන් මාව දැකලා බයත් වුණා. ඇයි ඉතින් නැගිට්ට ගමන් උන් හිටි තැන් මතක නෑනේ. හිනත් යන්වා වෙලාවකට පොඩි එකෙක් වගේ හැසිරෙනකොට. ඇත්තමයි මට ඒ වෙලේ නම් හිතුනා සිතගව බදාගෙන යන්න නොදීම තියා ගන්න. හැමදාම ඒ තුරුලෙම ඇහැරෙන්න පුළුවන් වුනා නම් කොච්චර හොදද?
මම දන්නේ නෑ මේ හීන වලට අනාගතේ දවසක පණ දෙන්න පුළුවන් වෙයිද කියලා ඒ කොහිම වුණත් මම එක දෙයක් නම් දන්නවා. සිතග ඇර වෙන් කෙනෙක් ගැන හිතන්න වත් බැරි තරම් දුරක් මගේ හිත මටත් නොදැනිම ඇවිත් ඉවරයි. ඉතින් ආපහු හැරෙන්න බෑ අනාගතේ ගැන හිතන් නැතුව මේ මොහිතේ ආදරෙන් ඉන්න එක ගැන විතරයි මට හිතන්න පුළුවන්
සිතගට අද උදේම ලෙක්චස් තියන්වා ඒ නිසා අම්ම ඇහැරෙන්න කලින් බොහොම අමාරුවෙන් ලෑස්ති කරගෙන පිටත් කරලා යැව්වේ. ඒ ටිකට මම දහා වතාවකට වඩා හෙමින් යන්න කියලා මතක් කරන්න ඇති.
එයා බෝඩිං එකට ගියා කියලා මැසේජ් එකක් දැම්මට පස්සේ තමා මගේ ඇගට ලේ ටිකක් ඉනුවේ. එතකල් මම හිටියේ හිතේ බයෙන්. නිදිමතේම ගිහින් කරදරයක් වෙයිද කියලා.
" Baba mama campus ekata awa. Lec iwara unam msg ekk dannam. Parissmata wada kara ganna , wada karan gaman magee ganat hitanna❤😝'
' bah😒'
' Aadarei ❤ '
ඔය ඉතින් බෑනේ ටිකක් අවුස්ස ගන්න හැදුවම. වෙලාවක මාව දිය වෙලා ගියොත් මේ කොල්ල තමයි සම්පූර්ණයෙන් වගකියන්න ඕනි.
