And I will give you all my heart so we can start it all over again.
Po tygodniu prób i zastanawiania się, czy na pewno powinniśmy wystąpić na Przeglądzie Talentów, postanowiliśmy z Joshem, że spróbujemy. W końcu raz się żyje, zawsze warto próbować nowych rzeczy.
Tak naprawdę to nie przyjechałem tu z zamiarem wygrania. Przyjechałem tu, bo chcę pokazać innym na co mnie stać. Chciałem udowodnić, że też jestem w czymś dobry i wcale nie jestem największą ofermą w szkole.
Weszliśmy do łazienki, gdzie po raz ostatni przećwiczyliśmy piosenkę. Miałem wielką nadzieję, że nie będzie tu wielu osób, które nas znają. Uważałem, że może nie będzie tak źle, a później zadawałem sobie pytanie: "na co ja liczę? Zostaniemy wyśmiani".
- Josh, zrezygnujmy. - pociągnąłem go za tył koszulki, wychodząc za nim z pomieszczenia. - ośmieszymy się, ta piosenka jest do bani, ja jestem do bani, jedynie Twój głos nas ratuje. Błagam, nie róbmy tego. - mówiłem jak najęty, aż poczułem uderzenie w tył głowy. Nawet nie zauważyłem, kiedy się zatrzymaliśmy. Spojrzałem na niego i westchnąłem cicho. - za co to?
- Tak po prostu. - wzruszył ramionami, uderzając mnie ponownie. - nie ośmieszymy się, piosenka jest jedną z najlepszych, jakie wykonamy. Kilka osób już ją słyszało. - uśmiechnął się, a ja zmarszczyłem brwi, prosząc go o kontynuację. - nagrałem próbę, pokazałem mamie, a ona kilku swoim koleżankom i Niall, - westchnął i położył dłoń na moim ramieniu - one były cholernie zaskoczone tym, że chłopak w Twoim wieku napisał tak piękną piosenkę. - uścisnął moje ramie, lekko mnie pocieszając. - Boże, pierdole jak baba i w końcu Cię za to zabije. Uwierz w siebie, Twój głos jest tak samo świetny, jak Ty. Nie mógłbym występować bez Ciebie, bo to nie to samo. Jesteśmy jednością stary, ja uzupełniam Ciebie, a Ty mnie. Wiem, że każda piosenka, którą napisałeś ma dla Ciebie ogromne znaczenie i chcesz je pokazać innym, ale tego nie robisz, bo się boisz, ale czasami warto zaryzykować. - uśmiechnął się i ruszył przed siebie, ciągnąć mnie za sobą. Czemu ten idiota zawsze miał rację? Czy chociaż raz w życiu nie mógłby się mylić?
~*~
Wszedłem na scenę, trzymając w ręce swoją gitarę, Josh przedstawił nas i zajął swoje miejsce. Podszedłem do mikrofonu, który stał na środku sceny, poprawiłem go i podłączyłem instrument. Spojrzałem na kumpla, który uśmiechnął się szeroko i uniósł dwa kciuki w górę, serio? Uważał, że to pomoże?
Pokręciłem głową i poprawiłem gitarę, rozejrzałem się po sali, zauważyłem rodziców moich i Josha, jeszcze tego mi brakowało. Widziałem też dużo znajomych mi twarzy. Ally. Złapałem z nią kontakt wzrokowy, jednak szybko odwróciłem głowę w stronę kumpla. Porozumieliśmy się bez słów i zacząłem wydobywać pierwsze dźwięki melodii. Zamknąłem oczy i uśmiechnąłem się, odwracając z powrotem w stronę publiczności.
Before I fall too fast,
Kiss me quick but make it last,
So I can see how badly this will hurt me when you say goodbye.
Keep it sweet, keep it slow, let the future pass and don't let go.
But tonight I could fall to soon under this beautiful moonlight.
Otworzyłem oczy, zobaczyłem ludzi, którzy wstali ze swoich miejsc i z uśmiechem na twarzy wsłuchiwali się w tekst piosenki, wtedy spojrzałem na moją mamę, która dumnie zaciskała pięści na koszuli mojego ojca, a ten głaskał ją po plecach i otarł jej policzek.
But you're so hypnotising,
You've got me laughing while I sing,
You've got me smiling in my sleep.
And I can see this unravelling,
Your love is where I'm falling, but please don't catch me.
Odwróciłem się w stronę Josha wciąż się uśmiechając, patrząc na to, jak szczęśliwy był, aż ściskało mnie w sercu. Kolejna osoba, która sprawiała, że miałem ochotę śpiewać. Wróciłem do poprzedniej pozycji, popatrzyłem na Ally i śpiewałem nie spuszczając z niej wzroku.
Ta część zdecydowanie była o niej.
See this heart, won't settle down,
Like a child running scared from a clown,
I'm terrified of what you do,
My stomach screams just when I look at you,
Run far away so I can breathe,
Even though you're far from suffocating me.
I can't set my hopes too high 'cause every hello ends a goodbye.
Minute później zakończyliśmy piosenkę i pożegnaliśmy się, zostaliśmy nagrodzeni wielkimi brawami i krzykiem, czego szczerze się nie spodziewałem.
Zeszliśmy ze sceny i pierwszą rzeczą, którą zrobiłem było przytulenie Josha. Objąłem go najmocniej jak potrafiłem i z uśmiechem wyszeptałem "dziękuję". Odsunąłem się chwile później, kiedy zobaczyłem naszych rodziców. Spojrzałem jeszcze raz na publiczność i zobaczyłem Ally, wciąż stojącą w tym samym miejscu, tej samej pozycji, była wpatrzona w jeden punkt i ocierała policzek, a mnie coś zabolało w środku. Czy ona płakała przeze mnie?
➖➖➖➖
Piosenka to "Catch Me" - Demi Lovato. Piosenki w tym ff uznawane są jako piosenki autorstwa Nialla.
Mile widziane są gwiazdki i komentarze. Nieważne kiedy czytasz, na bieżąco czy rok po zakończeniu ff. :)
