TAM İSABET

6. İFTİRA

instagram & twitter: cordeleima (whatsapp kanal linkim instagram öne çıkanlarımda mevcut!)

ayrıca wattpad hesabımı takip ederseniz bölüm bildirimlerine ulaşabilirsiniz. wattpad hesabım: cordeleima

50.000 okunmayı geride bıraktık. hepinize teşekkür eder, okuyan gözlerinizden öperim ^^

6. İFTİRA

Coldplay, The Scientist.

Yirmi üç senedir, dünya üzerinde bir yer kaplıyor, belki iyi belki de kötü bir şeylerin gerçekleşmesine sebep oluyordum. Kendime bir yol çizmiş, iyiliklerim kötülüklerimi geçsin diye doktor olmuş, son bir senedir, belki de yüzlerce hastanın tedavisine ortak olmuş, insanlar iyi olsun diye kendi canımı bile yok saymıştım.

Her şeyden öne mesleğimi koymuştum ve bundan memnundum.

Mesleğimin getirisi olarak biraz pimpirikli bir insan haline de gelmiştim ama bunu yadırgıyor değildim. Halimden mutsuz olduğumu söyleyemezdim. Gayet mutluydum. Kendi kararlarımı alıp istediğimi yapmamda arkamda duran bir ailem olduğu için mutluydum.

Ve de çok şanslıydım.

Ben bir karar aldığım zaman ne olursa olsun arkamda duracağını bildiğim bir babam vardı ve onun varlığı, bana her şeyden iyi geliyordu. Her şeyde arkamda durduğunu bilmek, bana güç veriyordu. Ve mesleğimi seçerken de en büyük desteği bana o vermişti.

Ben ona bu kararımı sunduğum zaman daha o andan beridir benimle, benim hayalimi ve kararımı yerine getirmek için elinden geleni yapmıştı. O da biliyordu, ben de hayatımın aldığım en güzel kararının, tıp seçerek doktor olmayı kendime hedeflemek olduğunu.

Ve bu tercihimde, okulumu ücretli okumak istediğimi söylediğimde, ayrı eve çıkmak istediğimi dile getirdiğimde, her seferinde arkamda olup bana destek olan babama minnettardım.

Bu hamlelerimin de onu ne kadar gururlandırdığını biliyordum.

Bunları gayet iyi biliyordum ama bunlardan daha iyi bildiğim bir şey vardı. Bunca zamanlık hayatımda bildiğim en iyi şey, eğer sabahları Cenk'ten gelen herhangi bir arama veya mesaj varsa, o günümün asla ama asla iyi geçmeyeceğiydi.

Bu sabah da o sabahlardan biriydi. Benim hayatımın en kötü günü olacağını bilmeden onun mesaj sesine uyanmıştım.

Cengo; Vizite yetişme, daha erken gel.

Cengo; Çok büyük bir problemimiz var hastanede.

Cengo; Ve konu sensin.

Mesajı okuduktan sonra nasıl hazırlandığımı bilememiş, hızla hazırlanıp hastanenin yoluna koyulmuştum. Arabayı bile nasıl sürdüğümü bilmeden, hastaneden alabileceğim bir arama bekleyerek gözümün biri telefonda birisi yolda gelmiştim.

Hastaneye giriş yaptığım an, etrafımdaki hastane çalışanı olan insanların bana baktığını fark etmiş ve durumun gerçekten çok ciddi olduğunun farkına varmıştım.

Hızla eşyalarımı dolaba bırakıp önlüğümü giyinmiş ve Cenk'i aramaya koyulmuştum. Onu bulana kadar yine ve yine, hastaneye girerken olduğu gibi herkesin beni gösterip fısıldaşmalarına tanık olmuştum.