Chapter 21

6 2 0
                                    


Chapter 21: Overthinker

Marie P.O.V

Agang- aga ay lutang na naman ako. Nakatulala lamang ako sa kawalan habang pino proseso pa sa utak kong totoo ba yung narinig ko. Baka nabingi na ako.

"Ang kape mo lalamig na" napatigil ako sa pag tulala ng marinig na naman ang boses ni Blight. Hindi ko maiwasang silipin siya sa likuran ko. Napaka gwapo nya pala pag walang face mask.


"Can you stop staring at me? Mamaya nyan, baka isipin kona na may gusto ka sakin" felengerong aniya nito. Hindi ko naiwasang maka ramdam ng hiya. Nahuli nya pala akong naka titig sakanya. 'nakakahiya!!



"Salamat nga pala, dahil tinulungan mo ako. Napaka bait mo talaga maye" wika nito. Nanlaki ang mata ko ng marinig na tinawag niya ako sa nickname ko.

"Ah Blight, mag c-cr lang ako, maiwan mona kita rito" paalam ko sakanya. Hindi kona hinintay ang tugon nito dahil agad na akong kumaripas ng takbo papasuk ng banyo.
I want to jump, when i clearly hear,  when he called me in my nickname.

Pilit kong pinigilan ang pag tili ng tuluyan na akong makarating sa Cr.
'ahhhhh!!!!! Tinatawag nya akong maye!!! Tinawag nya ako sa nickname ko!!!

I can't avoid tease my lower lips. Gusto ko talagang pigilan ang kilig at ang pag tili, pero diko kaya mga pre.

Tumingin ako sa tapat ng salamin bago kinausap ang sarili. "Kaya mo yan Marie, kaya mo naman sigurong pigilan ang kilig, diba? Kaya mo yan" cheer ko kay self para hindi kabahan.




Ilang beses ko iyong sinabi sa harapan ng salamin. Gusto kong kumalma, kaso hindi ko kaya mga pre. Sumilip muna ako sa maliit na uwang ng pintuan para tingnan kong nandun pa ba sya. Nakita ko itong tahimik na nagka kape habang nagbabasa ng isang libro na parang pamilyar sakin. Napa karipas ako ng takbo ng makilala ang hawak niyang libro, hindi yun libro mga pre. Yung Diary ko!!!!





"Akin na yan" agaw ko sa diary ko na nasa kamay nya kaso hindi ko nakuha dahil subrang higpit ng hawak niya rito.


"Sino si Carl?" tanong nito dahilan para manlamig ang buo kong katawan. 'tangina, nabasa na nya.


"Childhood f-friend ko" napapikit ako ng makaramdam ng hiya dahil sa utal utal kong tugon rito.


"E sino naman si Nathan?" tanong nito dahilan para magbago ang ihip ng hangin kasabay ng paglalaho ng kaba sa itsyura ko.

"He is my ex. My first boyfriend, who choose her dreams  more than he choose me" tugon ko rito habang naka titig sa simento sa ibaba. Hindi ko alam kung bakit biglang naging cold ang voice ko while i answer her question. It just a simple question, but i still affected on it.



"What a tragic story have" napapailing nitong komento bago isinara ang diary ko. Lumikha pa ito ng kaunting tunog ng isara niya ito. Umayos ito ng upo sa may katabi ko.
Parang naging seryoso rin sya.


"Bakit ka nga pala nandun sa ulanan? Baliw kana ba" pag iiba ko ng usapan. I don't have time para lang ibalik ang past. It's already past, that's why, we need to forget it.
It's not important at all, kaya walang dahilan para alalahanin. Anyway let's back  to our scenario.



He didn't say anything. He just so quiet. Feeling ko, mabubulok ako dahil sa katahimikan. I can't imagine na makakasabay ko sya at ngayon tahimik pala sya gaya ko. 'talaga ba Marie?



"Magkatulad lang tayo ng situation" he replied bago humigop ng kape. Medyo naguluhan ako sa sagot nya. Kumunot pa noo ko dahil doon. 'ano daw? Diko gets.


"Pre, pwede pake paliwanag, diko get" aniya ko rito bago napa kamot sa batok para pigilan ang hiya. Narinig ko namang napa ngiti ito. Yung ngiti na halatang fake.


"Iniwan rin ako, because she choose her dreams, more than he choose me" paliwanag nito dahilan para mapa takip ako sa bibig ko. "Hah? Pwede mag Tagalog ka? Tinatamad akong umintindi ngayon ng English" ramdam kong iritable na ito dahil sa sinabi ko. 'sorry man, anong magagawa ko kung diko nga gets.


"Syaka diba si Ms. A ang syota mo" pag kumpirma ko. Napatingin naman ito sa akin, then i smile, because totoo talagang mag syota sila. Halata sa tingin nya e.


"Umalis si Annalise, dahil sa pangarap ng family nya. She's from family of all doctor, at gusto ng daddy nya na sa France sya mag aral, then she choose her family. Iniwan nya ako, bago sya umalis papuntang France." mahabang saad nito. Hindi ko maiwasang malungkot para sakanya.
We're living in the same situation. Were been hurting in the same reason. What such a coincidence.


"Pareho nga tayo. Pinili nya rin ang pangarap ng family nya, at ngayon gusto nyang bumalik ulit sa buhay ko. Balak nya na naman akong paasahin." malungkot na aniya ko. I feel regret when I meet Nathan, but the same of Kib, i also in love with him so much.



Narinig ko ang mahinang pagtawa nito. Sinabayan ko rin sya para matanggap ang sakit na nararamdaman ko. "Kapag nalulungkot ka, itawa mo lang yan. Someone said me na, mas nagiging magaan raw ang problema pag itinatawa" aniya nito. Napa ngiti nalang ako dahil pareho pala kami.
'what such a coincidence


"Diko inaakalang may makakasama kong weird na katulad mo," napapailing nitong wika. He looks like crazy while laughing. Hanggang sa tumigil na ito sa pag tawa. Mapait na ngiti naman ang pumalit doon.


"Kapag ba talaga nagmahal ka, kailangan masaktan ka sa huli? Bakit ba ganon ang love, napaka sakit namang magmahal." i see all pain through in he's eyes.




"Love is poison, as far as i know. He can kill you, if you don't have strong feelings. Pero sa tingin ko Blight, siguro kaya lang tayo nasaktan kasi nga nagmahal tayo ng subra. Umasa tayo na may happy ending na naghihintay sa love story natin, just like the ending of all fairytale books. Kaya nga fairytale diba, it means, it will never ever happened in real life, it just a fictional." I try to smile, but I can't. I can't pretend, just like emotion that I always act of all people surrounding me.


"Your right. Love is poison, and that poison can kill all your beliefs about  love." napatango nalang ako sakanya.


"Tama na ang pagiging marupok blight. Sabi mo nga sa story mo. Tanggapin na ang reality, kaysa sa personal belief, dahil mas masakit kapag umasa at mas masakit kapag naniwala." hindi ko maalis ang ngiti ko. That's my favorite line from him. Nakita korin ang paglapad ng ngiti nito.



"Nagbabasa ka pala ng story ko, di pati pala spg nabasa mo" he said before laughing while he starting at me.

"Can you stop making fun of me, you idiot. And stop staring at me, baka mamaya isipin ko may gusto ka sakin." he stop laugh when I said those word to him. 'Uto-uto hahaha

"Wa-wala ako gusto sayo ah" depensa nito, but i just laughing just like witch who get victims.

"Bat nauutal ka?" asar ko bago humalakhak ulit. Kita kong napaiwas  siya ng tingin.

"Your so beautiful when you smile. Sana araw- araw kana lang naka ngiti" he said while staring at me at wala pang kurap. Ako naman ang natigilan. Narinig ko ang mahabang pag halakhak nito. 'puta naman kayang kilig itoh!

















©All Rights Reserve 2024

Date: Nov. 28, 2024

-moonlightstories


















You Write, I Read Where stories live. Discover now