You and Me

Chapter Six: Son of a B*tch!

Jeferson's P.O.V

Nang matapos ang meeting, di ko napigilang di matawa nang makalabas sila ng meetingo room. Only Kyle and me was left. Kitang kita ko sa mukha niya ang pagkapikon at pagkainis. Grabeh bilib talaga ako sa babaeng yun. Ang lakas ng loob na sabihin ang mga yun. Di pa niya ata kilala si Kyle. Pero bakit naman di niya makilala si Kyle, eh may files naman siya sa lahat ng naging president ng ibat ibang school. I think sadya lang talagang matapang yung girl. Bet ko tuloy siya. Pfft. Bwahahaha.

"What the hell are you laughing about?"-si Kyle napahawak sa temple niya at mahinahung inikot ikot ang daliri dito. Tumahimik na lang ako keysa mabatukan. "You know what, Kyle, parang may katapat ka na. Pfft. Akalain mo bang she did attempt you to put you out of place na halos ikagulat ng lahat."

"Hindi ako nagulat sa ginawa niya..."aniya niya. Wow hindi daw. Eh halos mahulog nga panga niya sa mga objections ng babaeng yun. And thats the first time in his history na di siya nakapalag. May ipapalag pa ba siya? Pfft. "Cause I knew she would do that..."

Ano daw? Alam niyang gagawin yun ni Ms. Alvarez sa kanya? Paano niya naman nasabi yun? "What do you mean na alam mong gagawin niya yun?"

"She's the f*cking bestfriend of Nathan..."Ha? Sino daw? Si Nathan? Bat naman nasali si parekoy sa usapan? "Why do Nathan involved here?"

"Nathan knew everything from me... Even how to make me annoyed." Ah kaya pala. Kahit kailan din di pa rin tumatanggap ng pagkatalo tong si Kyle. Pero kung ganoon, bat di na lang si Nathan ang gumawa nun kay Kyle? Why would he used the beautiful innoscent girl? Ay tupa! Bat ko ba yun nasabi. Totoo naman talaga eh. Maganda kasi si Ruby. She's simple and cut------
" What the f*ck are you thinking?!Why are you smiling that kind of sh*t?!"

Grabeh naman. Pati ba pagngiti ko binabantayan. Baka nagseselos siya dahil di siya marunong ngumiti.

" Any way, I have an idea..." Aniya niya at napatingin sa labas ng malaking window glass. " Nathan started to use her. Well today and the next day until the plan done, he would really regret his self of what he did of using to the girl..." Nababaliw na ata ako sa lalaking to. Kung anu ano na lang ang sinasabi. But Im not comfortable sa sinasabi niya. I knew him at alam kong gagawin niya ang gusto niyang gawin. Sh*t! Mapapahamak na naman ako. T_T. Huhu.

°°° °°° °°°

Ruby's P.O.V

Agad akong napatakbo sa classroom dahil sa kaba.
Waaaaaaaaaah!!!! Bat ganun! Parang gusto ko ng tumalon mula dito sa third floor pababa. Tapos naman din yung meeting bat why was this feeling still there. Dapat nga matuwa pa ako dahil naging Vice President ako. Nakakahiya naman yung ginawa ko sa meeting kanina. I think na-upset ko siya. Huhu.

>

" Maybe I dont have something to continue, Mr. Welbherhan. You all decided to change the rule of choosing to become a new leader of the town. Do I need to continue?"aniya ko at nakita kong napakunot siya lalo.

"So what are we going to do? Waiting for someone to speak? Its obviously no one attempt to speak. So you must to speak and share what is your idea."aniya niya na parang ipinapamukha sa akin na di ko siya matatalo. Medyo nainsulto ako sa sinabi niya.

"Mr. Welbherhan, I already shared my idea. But you had just refused. Why would you just ask someone to share any idea who were busy texting?"At napatingin ako sa dalawang babae na kanina pa panay ang Pagpipindot ng cellphone. Nakakainis naman kasi. Todo yung speech ko tapos di sila makikinig? Hindi naman pwede mangyari yun. Insulto na kasi. He looked at them and the two girls quickly moved out their phones. "I think the two of you were not interesting about the meeting. Door is wide open. You may now go out."

"B-But, Welb-----"

"Out I said!"

Sa isang salita lang ay lumabas ang dalawa. Lahat kami ay napatahimik. Pero thats not the reason for me nasusuko na ako basta basta. Alam kong wala akong laban pagdating sa pagka-presidente. But wala namang masama kung ita-try ko. Bigla na lamang ako nagsalita para makuha ko ang attention nila. At di naman ako nabigo. "Okey lets start."...

>

Yun na ang nagyari. He win to become a president. Ako naman ay naging Vice president. Pero di pa rin ako maka-move on sa mga nasabi ko. Sabi kasi ni Nathan kung gusto kong patahimikin siya, I need to act na di ako natatakot. Dapat may choice of words akong ginagamit. Kaya... Napatampal tuloy si Kyle sa noo niya nang makalabas na kami. Nakita ko kasing tinatawanan siya ni Jeferson. Hay...

"Oh bat parang di ka mapakali?"Napatingin ako sa nagsalita. Si Nathan. " Congrats pala. Youre now the Vice President."

" Thanks... Pero... I did wrong kasi sa meeting kanina..."

"What?"

" Sinunod ko yung bilin mo. Nagkasagutan kasi kami... Huhu. Baka diskitaan niya ako. Baka haharangan niya ako mamaya at papatayin huhu. Ayaw ko-----"

"Wag ka ngang O.A Ruby. He wont do that. Para ikaw lang? Masisira talaga records niya pagginawa niya ang bagay na yun." Napakunot ako sa sinabi ni Nathan at napasapak ako sa kanya. "Grabe ka naman. Para mo namang minamaliit ako. Syempre may gusto talagng papatay sa kin kung----- wala nothing."At napatayo ako at tinignan siya. " I think gutom ka na. Kain tayo treat ko."

"What do you mean kung ano?"

"Wala. Sabi ko gutom na ako. Kain tayo libre ko. Tara na." At hinila ko na siya para wala na siyang itatanong pa. Baka madulas pa dila ko at masabi ko pa ang di dapat sabihin. Haay... Muntik na ako dun.

°°°
°°°
°°°

Sa canteen.

Maraming tao ang naroroon. Medyo matatagalan kami sa pag-order ng makakain. Ang iba ay kinungrats ako. At ang iba ay... You know. Di naman maiiwasan ang mga taong insecure. Nagtilian sila nang makita si Nathan. Takte! Nakalimutan ko palang famous pala tong si bestfriend. Gwapo kasi eh. Di lang yun ang galing pang kumanta. Umatras ako ng kaunti pero napansin niya iyon. "Anong ginagawa mo?"

"Hehehe. Lumalayo ng kaunti baka mapagkamalan pa tay---" Di ako nakapagsalita nang hilain niya ako at inakbayan. "Ano ka ba naman, Bestfriend. Dapat malaman na nila..."

"Huh? Malaman ang alin?"Minsan nakakalito tong kausap si Nathan. " N-Na ... Bestfriend kita. Malamang. Ano pa ba ang iniisip mo?"

>///< Nakakahiya naman sa iniisip ko. Baka pagkamalan akong maid ni Nathan. Huhu.

Napalingon kami nang magtilian ang lahat nang may pumasok. Nagulat ako sa nakita...

A-Anong ginagawa nila dito? Pati ba dito susundan nila ako?

Sila yung mga lalaking na-meet ko sa resort na pinaglalaruan ang chocolate fountain. But they were three na lang. Hindi nila kasama si Ivan. Pero in fairness, kilala pala sila ng mga estudyante dito. Famous lang? "Oh bat nakasimangot kang tignan sila,Ruby? Do you know them?" si Nathan.

"Oo... Sila yung asungot sa resort... Grr." palapit na sila sa kinatatayuan namin. Same as usual, ang EJ na naman ang nangunguna. "Its you again..." at napangiti siya ng parang demonyo. "Paano kayo nakapasok dito?"

Tumawa sila ng malakas. May joke ba sa sinabi ko? Hinawakan ni Nathan ang braso ko. "Ruby, youre in a wrong track... He's the son of the owner ng school na to."

o_O A-Anong sabi mo?...
Anak siya ng may-ari dito?!
Oh no! Im doomed na talaga!
What a Son of a B*tch!!
Napamura tuloy ako na wala sa oras.
Huhuhu.
Lola help me out of here!!!!!!
Waaaaaaah

°°° °°° °°°